Kozijnenboer

Iets van twee weken geleden werd er aangebeld rond etenstijd. Ik deed de deur open en zag een man,
iets kleiner dan dat ik ben, op het paadje staan. In zijn armen een folder, een tablet en een map met pen en papier. Hij bleek namens een kozijnen fabrikant aan te bellen. Ze waren hier in de buurt aan het kijken of er mensen geïnteresseerd waren. Ik gaf aan dat ik wel een folder wilde. Dat mocht, mits hij later even mocht bellen of ik nog vragen had en eventueel een afspraak wilde maken.

Dat leek me een goed plan, dus ik gaf mijn nummer. Ik wist natuurlijk dat ik gebeld ging worden om een afspraak te maken. En drie dagen later had ik inderdaad iemand van het bedrijf aan de lijn. Ik was geïnteresseerd omdat ik het zijraam bij de keuken op den duur moet laten vervangen en in het algemeen omdat ik nieuwsgierig ben naar wat zoiets dan kost. Tijdens een afspraak zou ik antwoord krijgen op al mijn vragen.

De afspraak werd gemaakt voor op een avond om 19.00 uur. Voor mij betekent dat, dat ik er echt rekening mee moet houden met mijn werk en het eten. Aan het einde van de middag werd ik gebeld met de vraag of het ook een uurtje eerder kon. Nou nee dus. Vervolgens kreeg ik (in mijn optiek) geheel overbodig de uitleg waarom ze graag een uurtje eerder wilden. Ik gaf daarop aan dat we de afspraak ook konden verzetten. Dat was duidelijk niet de bedoeling. Dus ging de afspraak gewoon door.

Ik had net het vaatdoekje over het aanrecht gehaald, toen de beste man op de stoep stond. Een kwartier te vroeg. Bij binnenkomst bleek hij net een sigaret gerookt te hebben. Het pepermuntje verbloemde het niet. Hij vroeg direct om een glas water.

Zonder aanwijzing liep hij voor mij uit naar de eettafel en legde deze zonder vragen vol met de spullen uit zijn tas. Een stukje kozijn en glas, een set stalen, een map, profielen en nog een set papieren. Nadat alles uitgestald was, was er weinig ruimte meer voor het glas water dat ik voor hem uit de keuken had gehaald.

Het ingestudeerde praatje over de kwaliteit van de kozijnen en aan hoeveel mensen er al geleverd was, kapte ik af. Ik gaf aan dat ik twee vragen had gesteld en dat ik daar graag antwoord op wilde hebben. De man wilde naar de tuin achter het huis om de gevel te bekijken. Binnen 1 seconde trok hij geheel vakkundig de conclusie dat alles er uit moet. Ik trok dat in twijfel gezien het recente bouwkundige onderzoek dat ik had laten doen. De man gaf niet zoveel om bouwkundige onderzoeken. Hij wilde eerst nog binnen wat uitleggen over de prijs voordat hij de prijs wilde vertellen. Het was een valstrik. Binnen begon hij gewoon het geplande praatje dat ik eerder afgekapt had.

Het bedrag dat genoemd werd viel me niet mee, ook niet heel erg tegen. Ik begon erover dat ik ook gevraagd had om informatie over de kosten van het vervangen van alleen het zijraam. Hij begon erover dat ook alleen de voorgevel of alleen de achtergevel van nieuwe kozijnen konden worden voorzien. Ik hoorde geen antwoord op mijn vraag over de kosten om alleen het zijraam te vervangen.

Ik wilde deze man uit mijn huis. Ik weet ook niet meer wat me bezield had om de afspraak überhaupt te maken. We spraken af dat hij een offerte zou doorsturen voor de voor- en de achterkant. Gespecificeerd. Zijn pen haperde. Het werd genoteerd met een kleine zucht.

Toen de man weg was, bedacht ik me dat hij mijn e-mailadres niet had en ook niet had gevraagd. Het was duidelijk dat deze man de vruchteloosheid van de afspraak ook had ingezien.

Het onaangeroerde glas water goot ik bij een van mijn planten leeg.