Stijging woonlasten

De gemeente waarin we wonen is blut, nagenoeg failliet. In het begin van februari kondigde men een algehele uitgavenstop af. Het spaargeld bleek ook nagenoeg op te zijn en men wil niet onder curatele van de provincie gaan vallen. Het schijnt dat onze gemeente enorm te lijden heeft onder de regelgeving van de Wmo.

De afgelopen dagen verschenen er berichten in de media dat de gemeentelijke lasten op veel plaatsen fors omhoog zouden gaan. Discussies of de regering hier geen maatregelen tegen zou kunnen nemen werden weggewoven door de minister. Op dit moment was er nog geen noodzaak. Ik was dus benieuwd wat de stijging binnen mijn gemeente zou worden.

Ik hoefde niet lang te wachten. Vanochtend verscheen het bericht van de gemeente in mijn digitale berichtenbox van de overheid. Vorig jaar waren de lasten 569,25 euro. Dit jaar word ik voor 707,70 euro aangeslagen voor de OZB, afvalstoffenheffing en rioolheffing bij elkaar. Een stijging van ruim 24 procent. Dat vind ik toch best fors. Mijn salaris is helaas niet navenant gestegen en ik denk dat ik daar niet de enige in ben in deze woonplaats.

Nu weet ik niet of de stijging van de woonlasten in de media berekend worden op basis van dezelfde woningwaarde. Maar als de woningnood binnen je gemeente groot is ( zoals hier in de startersklasse waar ik tot behoor) en je gemeente daardoor ineens je huis een stukje hoger inschat, worden je lasten dus ook een stuk hoger. Maar ruim 24 procent meer lasten is toch echt wel veel. En dan hebben we straks de waterschapslasten nog.

Je hebt er niets aan. Als je je huis verkoopt moet je toch weer iets nieuws wat ook in waarde is gestegen. Of in onze omgeving meer woningen in de juiste klasse worden gebouwd is nog maar de vraag. Het meeste geld wordt verdiend aan de vrije kavels en dat zijn niet de starterswoningen.

Ik ben benieuwd waar het allemaal toe gaat leiden.

Zonnepanelen (Doe -het-zelf)

Een paar straten verderop, bij de huurhuizen, zijn er veel huizen die zonnepanelen hebben. In de wijk waar ik woon hebben slechts enkele mensen zonnepanelen. Dat zorgt ervoor dat er regelmatig folders in de brievenbus komen met informatie over zonnepanelen. Zeker nu er binnen de gemeente een mogelijkheid is om een duurzaamheidslening aan te gaan. Je kunt dan voor een relatief lage rente een lening krijgen om je huis te verduurzamen.

De achtertuinen van het rijtje huizen waar we wonen zijn omsloten door de garages en schuren die schuin op de percelen gebouwd zijn. Dat geeft een veilig gevoel. Een ander voordeel is dat de schuur en de garage aan elkaar zitten en je dus een aanzienlijk oppervlak hebt om bijvoorbeeld zonnepanelen te plaatsen. Er zijn daar geen belemmeringen om de hele dag de zon te vangen.

Van meet af aan heeft me dat geïntrigeerd, want waarom zou je ingewikkeld de panelen op je schuine pannendak (laten) plaatsen als het relatief eenvoudig is om panelen op een plat dak te (laten) plaatsen?

Een half jaar geleden lag er "ineens" iets bij mijn buurvrouw op het dak van haar garage en schuur. Ik dacht eerst dat zij misschien ervoor gekozen had om een lichtkoepel te plaatsen omdat zij de garage gebruikt als opslag voor haar bedrijf. Maar het bleken zonnepanelen te zijn, geplaatst door een lokaal bedrijf, waarbij de zijkanten zijn afgedicht. De buurvrouw was zo aardig om de offerte met verschillende opties mee te geven, zodat ik voor mezelf kon berekenen wat het voor mij zou kosten. 

Ik vond het niet duur, maar het was niet zo goedkoop dat ik er voor viel. Mede door alle andere dingen die ik nog in en om het huis moet/ wil laten doen. Ik heb toen besloten om voor de bodemisolatie te gaan als verduurzaming, ook vanwege het prijskaartje. Wat me tegen staat bij de aanschaf  van zonnepanelen is dat de terugverdientijd met mijn verbruik nog best tegenvalt. Ook de berichten die ik her en der las over kwaliteit en tegenvallende opbrengsten in Kwh weer houden me er van.

Toch houd ik de markt in de gaten. Er zijn nu verschillende aanbieders op de markt die 6 panelen + transformer aanbieden voor rond de 1200 euro als doe-het-zelf pakket. Dat houd me beslist bezig. Zeker als je de filmpjes ziet, is het een kwestie van een bouwpakket in elkaar zetten en goede voorbereiding. Ik zou dan bijvoorbeeld eerst het dak / de dakbedekking goed moeten laten checken.

Voorlopig durf ik het nog niet aan.

Dwingelderveld

Ondanks het druilerige donkere weer trokken we er toch even op uit.
De hele dag binnen zitten is ook niet goed. En mits je je goed kleedt, is het ook heerlijk.
Er bestaat geen slecht weer zeggen ze dan. Het was prachtig en heerlijk rustig.
Er vlogen zelfs alweer ganzen over.

Grauw, maar wat een uitzicht!

Faunavondst noemen we dit.

Ik krijg het plaatje niet goed, maar de schapen lagen er mooi bij.

Thuis weer lekker aan de warme chocolademelk met slagroom.

Op de koffie komen

Vorig jaar tijdens het Pinksterweekend werd ik geconfronteerd met mijn sluimerende koffieverslaving. Ik wist natuurlijk heus wel dat ik die had, maar verbeeldde me nog dat ik ook heus nog wel zonder kon. In dat Pinksterweekend ging ik samen met mijn broer en zijn gezin naar een camping in de omgeving van het Overijsselse Hardenberg. Ik ben geen echte Kampeerder zoals wij dat vroeger van huis uit waren, maar samen met mijn broer op de camping staan leek ons zo leuk voor de kinderen. En dat was het ook. Het was eens schot in de roos. En ik bofte enorm met mijn broer, want hij had voor ons een tent en toen de kids en ik aankwamen hadden ze ( in de verzengende hitte!) de tent al voor ons opgezet. We hadden heerlijke dagen samen, mede door het goede weer.

In de ochtenden werd er gezamenlijk ontbeten en bleek de koffie cafeïnevrij te zijn. Ik werd gewoon niet wakker, voelde me zwaar in mijn hoofd en wist eerst niet goed waar het aan lag. Ik had genoeg water gedronken. Het waren toch echt de afkickverschijnselen van de koffie. Dat "loste ik op" door een oploskoffie met cafeïne te drinken. Toen was het nare gevoel weg. Maar dat heeft me uiteraard wel aan het denken gezet.

Na dat weekend kwam ik op kantoor en realiseerde ik me dat ik meer koffie dronk dan ik me realiseerde. Thuis geniet ik van mijn koffie, maar op kantoor eigenlijk niet. Waarom zou ik het dan drinken? Het is dan gewoontekoffie, maar het voegt niets toe. Ik ging over op meer thee en realiseerde me ook waarom ik de koffie dronk, ik vind de thee niet lekker. De kopjes zijn te klein voor de hoeveelheid thee in het zakje en het water komt niet warm genoeg uit het apparaat. Mijn eigen theebeker meenemen is niet volgens de afspraken en bovendien kan ik die niet meenemen naar elke afspraak die ik heb. Sinds die tijd ben ik over op heet water naast mijn koffie in de ochtend. Thuis geniet ik wel van allerlei heerlijke theesoorten, als dan niet met verse ingrediënten (heksenthee noemen we dat).

Ik ben inmiddels af van de gewoontekoffie. Als ik nu koffie aangeboden krijg en ik realiseer me dat ik daar best trek in heb, kijk ik eerst naar het apparaat. Is het koffie die ik echt lekker vind? Of is het gewoontekoffie? Heb ik het er voor over en hoe laat is het? Die laatste vraag is ook niet geheel onbelangrijk ;). Bijna altijd vraag ik om heet water en dat bevalt prima. In het begin kijken mensen wat vreemd, maar eenmaal gewend wordt het verzoek zonder opmerking geaccepteerd.

Thuis heb ik inmiddels twee soorten koffie. Met en zonder cafeïne. Dat is niet alleen voor mijzelf, maar ook voor bezoek dat doordat ze keuze hebben steeds vaker voor cafeïnevrij kiest. Ik heb niet het idee dat het komt omdat ze denken dat ik cafeïnevrij drink, het is voor mij geen extra moeite. Het komt ook voor dat ik thee drink en het bezoek cafeïnevrije koffie.

Ik vind het altijd interessant hoe gewoontes er in kunnen sluipen, maar ook hoe je ze weer kunt veranderen.