Kookinspiratie onder de €1,50 pp.

Met vlagen zoek ik kookinspiratie. Soms eten we tijden uit dezelfde selectie gerechten en dan ineens wil je wel eens wat anders. Dan lijken de recepten die je hebt niet meer te voldoen. Vorig jaar heb ik een tijdje veel interesse gehad in de kookpakketten bij de diverse winkels. Dat beviel prima ter afwisseling, maar op een gegeven moment heb je ook dat wel een beetje gehad.

Ik zocht tussen de kookboeken op de bovenste plank en kwam erachter dat ik boeken heb uitgeleend en niet meer weet aan wie. Soms gebeurt dat. Jaren geleden ( 2010 schat ik zo in) kocht ik het kliekjeskookboek van Lydia Tuinman en het stond er niet meer bij. Er staan goedkope gerechten in met ingrediënten uit het seizoen, de restjes van ingrediënten uit een andere maaltijd die je eindeloos kunt omtoveren tot een nieuw gerecht. Ik heb echt een tijd nagedacht aan wie ik het uitgeleend had, maar ik kwam er niet meer op.

Het boek "Lekker koken onder € 1,50" van de zelfde schrijfster werd bekend doordat het door de familie Froger werd gebruikt in een reality soap "Effe geen cent te makken". Het was toen onwijs populair. En laatst lag het bij de kringloop. Het was niet goedkoop, want de kringloop is hier in mijn woonplaats van de stevige prijzen. Toch kocht ik het omdat het me ook wel weer praktisch leek en de recepten me aanspraken. Even weer wat andere ideetjes, ook al is het beslist anders dan het kliekjes kookboek. 

Inmiddels hebben we er een aantal gerechten uit gemaakt. Er staan een aantal goede vegetarische gerechten in, maar ook de rundergoulash is een aanrader. De niertjes in sherrysaus laat ik voor wat het is. De bedragen zijn niet altijd haalbaar, maar met veel enthousiasme aten we vorige week ook de runderstoof. Als je de runderstooflappen inderdaad zou gebruiken kom je nooit aan de aangegeven € 1,30  per persoon. Ik maakte deze met rundergehakt omdat ik die bio uit de aanbieding had meegenomen. Was ik nog steeds duurder uit, maar toch. Voorlopig weer een nieuwe vlaag aan inspiratie.

Het snijvlak

Mensen die al geruime tijd met je meelopen in je leven (en bij je passen, anders had je ze uit het oog verloren), nemen soms onverwacht en op schrijnende wijze afscheid van het leven. Het plotselinge verlies hakt erin. Wat blijft, zijn de herinneringen en hun dierbaren die ze achterlaten. Voor wie je er ook kunt proberen te zijn.

De afgelopen weken hadden we verder ook veel voor de kiezen. De school van dochterlief brandde half af, er was keuzestress in de vakken van oudste. En niet te vergeten ziekte van de kinderen, ziekte van de docenten (en geen vervangers), ziekte van de mensen die je tegen betaling helpen, ziekte van vrienden en bekenden met wie je afspraken had, ziekte van collega's. Het leek één en al afval en uitval :).

Naast dat het verlies van dierbaren een plekje moeten krijgen, betekende het een en ander iets in de gezinsorganisatie. De voorspelbaarheid en rust, die ik zo graag waarborg voor de kinderen, is dan minder goed te organiseren. Het is continue schakelen en jongleren met de aspecten tijd, geld en gevoel. En voor de rest gaan de gewone dagelijkse dingen ook door. Nog geen kabouter gespot die mijn huishouden overnam.

Dat soort periodes zijn intensief en heb je niet in de hand. Wat je wel in de hand hebt, is hoe je er mee omspringt samen met de kinderen. De toverwoorden zijn dan alles "vertragen", "kleiner maken" en... "zegeningen tellen". Oftewel focussen op wat wel goed gaat en niet blijven hangen in alles wat minder goed lukt(e) maar hier wel ruimte voor proberen te gunnen. Er is genoeg om dankbaar voor te zijn en blij mee te zijn. Niet al het onverwachte is negatief.

Zo ging dochterlief dinsdagochtend mee naar mijn werk, er was geen vervanger op school. En omdat ik het niet geplooid kreeg verder, gooide ik de afspraken in mijn agenda om. Je kunt haar niet alleen laten zitten, wil ik ook niet. Verschillende mensen gaven aan dat ze blij waren met het verschuiven van de afspraken, ze zaten net zo. En zo zat dochterlief trots naast me op het werk te kleuren ( en was ik ook trots) en genoot ze van de kroket tijdens de lunch in de kantine. Qualitytime tijdens werktijd.

Een beetje onvoorspelbaarheid en anders dan anders is ook wel eens goed. Ook al zie je het soms niet direct, dingen komen samen bij het snijvlak. Het zet je creativiteit in beweging.

Boek en kringloop.

Afgelopen week had ik een teamdag ergens op een mooie locatie.
De locatie oogde op afstand chique en was shabby-chique ingericht. Niet echt helemaal chique, niet helemaal schoon, niet helemaal vies, weinig echt helemaal heel. Met her en der abstracte kunst contrasterend aan de hoge plafonds met weelderige ornamenten en de halfvergane spiegels die boven de haarden in de vertrekken hingen. Tevens was het vergeven van allerlei andere hippe spullen die je ook kon kopen, mocht je erdoor geraakt zijn. "Zo'n hippe locatie met dooie bloemetjes", zo concludeerde een collega een dag later tijdens de lunch. En dat vond ik wel een mooie en treffende samenvatting.

Ik was te vroeg, want ik had de begeleider van de teamdag van het station opgepikt en je weet maar nooit met al die files. Samen hadden we onderweg gekletst en genoten van de opkomende zon. En van de bedauwde velden links en rechts van het kronkelweggetje dat ons naar de locatie leidde. Het rood dat door de kale bomen van het landgoed heen kwam had iets magisch. De weerspiegeling van dit alles in de gracht rond het pand was net zo indrukwekkend.

Het ontvangst was enthousiast ( ik begreep later dat het prijskaartje navenant was ;)) en na het zien van het koffieapparaat van een ware barista besloot ik te kiezen voor een echt goeie koffie ( verwennerij!). De kachel werd hoger gezet en nostalgische muziek werd opgezet. Galmend door de ruimtes nam de muziek me lieflijk mee naar vervlogen tijden.

In de hal stond inderdaad een grote bos verwelkt groen op gelig vlokkig water. En een grote kast met allerlei folders van de omgeving, visitekaartjes van galerieën, hotels, restaurants en theehuizen. Verder enkele zithoekachtige combinaties van sleetse meubels, grandeur van ooit (van de kringloop?) en muren in allerlei opvolgende tinten. Een hint Art Nouveau samengesmolten met de meubels van je oma. Inclusief bloemige wollen tapijten op de witte blauw geaderde marmeren vloeren. Lampen in de vorm van druiventrossen.

Ook was er een turquoise geschilderde kast (met van die glazen deurtjes die niet helemaal goed afgesteld zijn en daardoor niet goed aansluiten) met smoezelige greepjes, die diende als Bieb zoals je er tegenwoordig zovele hebt. Mooie initiatieven. Je mocht een boek lenen of ruilen. Mijn ogen gleden langs de kaften van de boeken. Lord of the Rings, Wolvenlus, Nicci French, Anna Enquist, Nijntje, Klein herbarium, Glutenvrij koken, Jill Mansel. Grappige combinaties.

Ik besloot het boek "Handboek Midlife" eruit te pakken. Ik las de eerste pagina's voordat andere collega's binnenkwamen en besloot het boek mee naar huis te nemen. In de zomer breng ik een ander boek terug, zo nam ik me voor.

De afgelopen dagen heb ik steeds een stukje uit het boek gelezen. Hilarisch hoe je zelf en andere veertigers dan inderdaad voorspelbaar en totaal niet bijzonder bent. Een kind van je tijd, een kuddedier. De lichte midlife klachten tot de zware midlifecrisis vol ontevredenheid met een afschuw ten aanzien van een saai leven (het globale bestaan van een normaal mens met verantwoordelijkheden) werden op de hak genomen. Ik heb stiekem genoten van dit lichtvoetige, satirische en bovenal populistische boek dat ik zelf nooit gekocht of geleend zou hebben bij de bieb. Het kwam op mijn pad.

Morgen verdwijnt het in de ruilboekenkast bij de klantenservice van de lokale Albert Heijn en komt het weer op andermans pad. Wieweet is daar bij Albert Heijn dan weer iets anders wat ik weer mee naar huis kan nemen.

Minder gas

In een van mijn vorige berichten gaf ik aan dat ik het moeilijk vond om te bepalen of de bodemisolatie nu ook echt leidt tot minder energieverbruik. Niet alle dagen zijn hetzelfde, de winters zijn niet goed te vergelijken etc.

Daar reageerde iemand op met de tip om de meterstand van gas bij te houden op de site van "minder gas". Er zijn overigens ook andere sites. Nieuwsgierig als ik ben ging ik daar op kijken. Er wordt gebruik gemaakt van berekeningen aan de hand van graaddagen. Dus of het buiten kouder of warmer is dan de beoogde temperatuur in je huis. Is het lager, dan stook je, is het hoger dan stook je niet.
Kort samengevat.

Ik moest wel even bekijken hoe alles werkte. De meterstanden en data die ik nog had voerde ik gelijk in. Dat doen andere mensen met hetzelfde type woning ook en zo kun je met elkaar vergelijken of je veel of weinig verbruikt en of jouw huis goed geïsoleerd is.

Kennelijk stookten we de afgelopen periode 12 m3 minder dan het gemiddelde van de andere mensen met dezelfde soort woning en gezinssamenstelling. Dat zegt dan nog niet heel veel over of wij zelf minder stoken ten opzichte van de periode zonder bodemisolatie.

Een fijne gedachte is het overigens wel dat we minder stoken dan gemiddeld. en doordat je het bijhoudt, ben je ook bewuster aan het stoken. Dat zal vast helpen.

Los daarvan ben ik nog steeds een blij ei als het gaat om de bodemisolatie. Elke keer als ik de meterkast open merk ik dat ik even snif of het muf en vochtig ruikt. Om tot de conclusie te komen dat het echt kurkdroog is en het neutraal ruikt. Dat idee heb ik in het gehele huis. De trapkast, de wc beneden, die niet echt zwaar vochtproblemen hadden, maar wel vochtiger waren dan ze nu zijn. Alles is echt droger. Ook heb ik het idee dat de was sneller droogt als ik die in huis ophang. Dat maakt echt blij. Je kunt er maar last van hebben ;)

Winterbanden

Ik was dit jaar veel te laat met het onder mijn auto laten zetten van de winterbanden. Ik ben daar zelf debet aan, want ik had dat gewoon moeten regelen. Maar het ontschoot me steeds door allerlei andere zaken rond de auto.

Zo werd ik aangereden op de A28. Vlakbij Staphorst werd er ingevoegd en schoof ik een baantje op om ruimte te maken. Maar op die baan werd een paar keer plots heel hard geremd. Niet echt fijn en na de derde remactie scheelde het ondanks mijn alertheid een haartje met mijn voorganger. De mevrouw achter mij was iets minder alert en zij tikte mij aan. Ik schoof door, maar mijn voorganger trok net weer op en ik raakte zelf niemand.Hoewel ik prima verzekerd ben, kost het toch nog best wat gedoe en geregel voordat alles weer gerepareerd was.

Verder kwamen er vanuit de importeur steeds brieven dat uit voorzorg en op kosten van de importeur onderdelen vervangen mochten/ moesten worden. Maar als ik bij de dealer een afspraak wilde maken, dan kon dat niet ( had dat geen zin) omdat door de terugroepacties de onderdelen onvoldoende verkrijgbaar waren. En zo gebeurde het dat ik verschillende afspraken had en zowel de APK als de winterbanden vergeten werden.

Omdat de APK halverwege deze maand verloopt moest de auto dus tussendoor nog "even" naar de garage en zouden meteen de winterbanden eronder worden gezet. Afgelopen week zou ik de auto even wegbrengen en dan doorgaan naar mijn werk. Toen ik bij de auto aankwam bleek dat er vuurwerk op en onder mijn auto was gekomen. Dat avond ervoor heb ik forse knallen gehoord, maar ik heb geen moment gedacht aan mijn auto. Een beetje naïef zo bleek. De week ervoor werd hier wel een auto uit de straat gesleept waarvan de ruiten stuk waren gegaan door het vuurwerk dat door een groep jongeren dat door de wijk trok op de auto was gegooid.

Helaas werd ik gebeld dat de garage twee keer slecht nieuws had en 1 keer goed nieuws. Het slechte nieuws was dat het profiel van zowel mijn zomerbanden als ook van de winterbanden te weinig was. Het goede nieuws was dat het profiel van de winterbanden nog wel voldoende was om eronder te zetten, maar dan dus als zomerband fungeerde. Ik vroeg of het dan nog wel zin had om de winterbanden eronder te laten zetten. Het antwoord was een volle "ja", want dat profiel was voldoende voor de APK.

Nieuwe banden van hetzelfde merk bleken 107 euro per stuk te kosten, zonder montagekosten. Dat vond ik nogal een bedrag en ik besloot daar nog even over na te denken en de winterbanden onder de auto te laten zetten. Ondertussen zocht ik op internet waar ik bij mijn vorige auto banden had gekocht. Ik kon me niet voorstellen dat ik toen incl. het opzetten op een 500 euro was gekomen.

De winterbanden van deze auto had ik via Marktplaats gekocht. Dat was echt een koopje geweest. Maar nu vond ik niet nog zo'n aanbieding, dus dan maar voor nieuw. En de velgen had ik natuurlijk nog.

Ik vond verschillende aanbieders waarbij de band (en zelfs de verbeterde versie) werd aangeboden rond de 50 euro en waar je dan in uit een lijst een bedrijf de omgeving kon selecteren om de banden naartoe te laten sturen die dan de banden tegen een vaste prijs gaan monteren. Het prijsverschil was belachelijk groot. In totaal ben ik nu 188 euro kwijt voor 4 banden en 12,50 euro montagekosten per band. Dus voor een kleine 240 euro worden aankomende week goede banden gemonteerd.

Ergens had ik nog wel een beetje een spijtgevoel van de kosten van het laten monteren van de oude winterbanden. Maar dat gevoel verdween toen ik me bedacht dat de auto met de zomerbanden niet door de keuring zou zijn gekomen. En ik dan nog een afspraak en ook extra kosten had moeten maken.

Tegen de tijd dat de zomerbanden er weer onder moeten, ga ik ook weer via de website banden bestellen. Dat prijsverschil is echt veel te groot.

Een goed vriend van mij begon over all-seasonbanden. Dan zou ik geen gedoe meer hebben met overzetten. Dat klopt natuurlijk helemaal. Alleen wat kosten betreft maakt het volgens mij weinig uit omdat de slijtage nu over twee sets gaat en anders over één set. En dat soort banden zijn fors duurder. Om eerlijk te zijn vind ik gewone zomerbanden minder geluid maken ( bleek ook uit de tabellen die ik heb bekeken). En de winterbanden die ik heb gekozen maken ook minder geluid en liggen beter op de weg dan de gemiddelde all-seasonband. Voorlopig blijf ik dus gewoon hangen op dit zomer-winterbandensysteem. Al was het maar omdat ik de winterbanden al besteld heb :)

In Duistland zijn winterbanden verplicht. In Nederland niet, maar bij koude temperaturen merk je beslist het verschil tussen een zomer en een winterband.