De bank

Vorige week zaterdag werd ons oude bankje opgehaald en op maandag werd onze nieuwe bank bezorgd.

Twee mannen kwamen als een geoliede machine ons huisje binnen met elk een deel van de bank op een steekwagen. De delen waren extreem goed verpakt met wel twee lagen stevig plastic, delen karton en schuimrubber. Daar stonden ze dan pontificaal midden in de woonkamer, rechtop op hun zijkant. Ze waren nog wel zo beleefd om even te zoeken waar de zak met pootjes was verstopt, maar die moest ik er zelf onder schroeven.

In de pauze van zoonlief probeerden we samen de bank van al het verpakkingsmateriaal te ontdoen. Het was een hele klus, maar het lukte wonderwel. Eerst het deel wat in de hoek moest en vervolgens klikten we het andere deel, wat eigenlijk eruitziet als hoofddeel, er aan vast.

Zoonlief en ik keken er even een paar seconden in stilte naar. 9 weken hadden we erop gewacht ( en dat was nog snel volgens de winkelmeneer) en daar was'ie dan. In de zeer lichte kleur die we hadden uitgezocht en met de pootjes die we zo leuk vonden.

Ruimte voor drie personen en meer. Trots! 

Daarna kwam de klus om het verpakkingsmateriaal te scheiden en alles kleiner en handzamer te maken. Pfff. De berg begon langzaam te slinken. Wat een materiaal!

In spanning wachtten we af tot dochterlief thuiskwam. Die plofte zonder aarzeling op de bank neer. Drie blije mensen in huis.

Omdat ik niet voor een vlek- en vuilafstotende behandeling van de winkel had gekozen à 50 euro per ziting (!), was het ( zeker vanwege de lichte kleurstelling) zaak om dezelfde week ervoor te zorgen dat de bank wel voorzien werd van een goede  beschermende laag. In de dagen erna legde ik steeds een aantal kussens van de bank op een wasrek in de tuin en spoot deze in met een middel dat vlekken en vuil tegen gaat. Als deze droog waren volgde de volgende serie. Elk kussen kwam zo drie keer aan de beurt, net als het frame van de bank. Dat kostte in totaal drie bussen van 7,99 euro. Tel uit je winst.

Afgelopen week genoten we 's avonds van het bankhangen en het spelletjes doen op de bank.

Tweede Pinksterdag

Het is best fijn om samen thuis te zijn, maar ik mis mijn familie, mijn vrienden, mijn kennissen. Het praten met een volwassene. Ik app, mail, chat, zoom, team en messenger wat af met deze en gene en mijn collega's. Met sommigen heb ik juist weer meer contact dan hiervoor. Hoe grappig is dat?

Ik mis het contact en de aanloop aan huis. Hoewel dat hier sowieso niet zoveel was als vroeger aan de andere kant van Nederland. Dat komt uiteraard ook omdat ik nu geen thuisblijfmoeder meer ben, maar een betaalde baan heb. En hoe grappig nu ben ik weer ( net als de rest van Nederland) veel thuis. Maar ja, dan moet er wel echt gewerkt worden. Niet dat je als thuisblijfmoeder niet werkt, integendeel. En zeker in die periode pakte ik er ook aardig wat klussen bij om het huis weer verder op te knappen. De kinderen hebben er een heerlijke rustige start van hun leven door gemaakt.

Vandaag komt een dierbare vriendin met haar man voor het eerst weer langs. Ik kijk er naar uit. Gezellig samen lunchen in de tuin! Dat niet kunnen begroeten met een knuffel blijft lastig.

Morgen wordt ook een gekke dag. Dan moet ik in verband met een aanbesteding wel echt weer bijna een volle dag naar kantoor. Niet die luttele uurtjes die ik de laatste weken wel eens deed. Nu deed ik dat ook zo kort voor het hoogst noodzakelijke en om maar weer snel thuis te zijn bij de kinderen. 

Ik kijk er naar uit om mijn collega's weer te zien.

Ondertussen ben ik lid geworden van een outdoor-sportcentrum. Die werkt met een strippenkaart waarbij je je digitaal moet aanmelden voor een les. De bedoeling is dat ik een tweetal avonden ga powerwalken. Maar boxen, algemene buitentraining etc. kan ook. Wieweet waar het op uit komt. Even weer mensen zien en even weer sporten!

Fijne week!