Ja: Re-sack!!!

Ooh! Ze stonden al een tijdje op mijn verlanglijstje: echte stevige zakken van biologisch katoen voor groente en fruit. Niet van die waszakjes die net niet echt handig/stevig genoeg zijn of iets door mijzelf gefröbeld, maar gewoon goede zakjes en netjes van biologisch katoen in handige maten. 

En wat denk je? Vlak voor de Paasdagen werd ik super verwend met dit leuke cadeau dat ingepakt en wel werd opgestuurd!:

 

 

 

 

Daar werd ik natuurlijk enorm blij van, maar waar het me natuurlijk om gaat: zijn die zakken nu echt zo handig en stevig als ze beloven en als ik altijd dacht? Ik was super benieuwd!

 

Ik nam de netjes (38 cm hoog, 30 cm breed) meteen in gebruik voor de losse groenten en fruit.

En jawel, de groenteboer nam ze van me aan en wilde er meteen alles erover weten. Die had nog nooit van dit soort zakjes gezien (met het gewicht van de zak erop) en bekeek ze de eerste keer nauwkeurig. Checkte het gewicht van de netten, zette de weegschaal in op het gewicht van de netten en deed de appels en sinaasappelen in de netten. Ik rekende dus ook echt alleen het fruit af en betaalde niet voor het gewicht van de zakken.

 

 

Toen ik na die eerste keer weg wilde gaan, werd ik nog even aangehouden door een mevrouw die nieuwsgierig was geworden. Ze deed boodschappen met een mand, maar dit leek haar duidelijk ook wel wat. Ik durf te wedden dat ze inmiddels ook een kijkje heeft genomen op de site, haha. Het is leuk om mensen enthousiast te zien over iets waar je zelf ook blij mee bent.

 

 

Ook testte ik de voile zak (38 cm hoog, 28 cm breed) voor het brood. De verkoopster bij de bakkerswinkel vond het de eerste keer reuze interessant, ik zag een kleine aarzeling, maar ze schoof de zak moeiteloos over het gesneden brood heen. Het brood blijft eigenlijk prima in de zak, de korst blijft lekker knapperig.

 

Inmiddels heb ik nu de zak en de netten dus een paar weken in gebruik en ik moet zeggen dat het me stiekem wel heel erg goed bevalt. Ik denk zelfs dat ik manlief gewoon een tip ga geven voor Moederdag :-), want ik vind het ook een mooie prijs, zie cadeau-cadeau.nl. 

 

De bakker en de groenteboer zijn inmiddels ook helemaal gewend. Geen gedoe mee gehad, niets! En omdat ik ze na gebruik meteen weer in de zijvak van mijn leren schoudertas doe, gebruik ik ze ook prima voor andere aankopen.

 

Ik was de zakken wel regelmatig mee in de witte was en ze blijven de vorm en stevigheid behouden en ....ze zijn goed schoon te wassen. De netten zijn echt stevig, vertonen ook geen halen of iets dergelijks. En hoewel op de verpakking stond dat ze in de was iets zouden krimpen, heb ik daar maar weinig van gemerkt.

 

Je merkt dat mijn enthousiasme er vanaf spat, maar het lijkt me een goed plan om de review over een paar weken nog eens aan te vullen.Want de zakken horen langer mee te gaan dan die paar weken dat ik ze nu gebruik natuurlijk! De terugkoppeling volgt dus nog. Ik ben zelf namelijk ook erg benieuwd hoe ze er dan uitzien (foto) en of het nog bevalt. Ik heb een positief vermoeden...

 

Dit weekend gaan we naar Antwerpen en ik popel om ze te gaan gebruiken in de leuke verpakkingsvrije winkel!

 

 

Weekend

 We hadden een vrij weekend, zonder verplichtingen en planningen. Zaterdag besloten we tijdens het ontbijt dat het leuk was om een rondrit te maken. Eerst bij oma op bezoek en dan via de toeristische route terug. Wat in zou houden dat we een kijkje zouden nemen op het strand bij Ouddorp. We belden oma en die was maar wat blij met spontaan bezoek. Anderhalf uur later zaten we bij haar aan de koffie en kletsten we bij. Aan het einde van de ochtend gingen we via de supermarkt (voor vers brood voor een soort picknick) richting strand. Onze hond was nog nooit op het strand geweest en ze vond het geweldig. Beetje rondrennen, gaten graven en super loom in  het zand liggen. Het was ondanks dat het heerlijk weer was, heel erg rustig. Misschien wel omdat de voorspellingen niet zo bijzonder goed waren, maar het echt heel mooi weer was. Genieten!

 

 

Hierboven een blije en gravende hond. Betrapt!

 

De kinderen die "sneeuwengeltjes" gingen maken in het zand. Ik zei nog dat het dan zandengeltjes waren, maar dat was niet zo. Want zandengeltjes maak je met emmers, net als zandkastelen.

 

Na een halfuur kwam er een grote auto het strand opgereden. Mensen  met "crew" op hun jas sprongen uit de auto en zetten in een mum van tijd een stuk van het strand af. Even later kwam een andere auto het strand opgereden en toen zagen we wat de bedoeling was: er werd een zeehond teruggezet! We hadden het al vaak gezien op televisie, maar nog nooit in het echt. Opgetogen kwamen we dichterbij. En daar ging Sial de zeehond de vrijheid tegemoet!

 

We dronken nog wat in de strandtent en gingen toen weer op huis aan. Onderweg kwamen we op het idee om nog even bij vrienden te gaan kijken, waar we zo'n beetje ( kleine omweg) langs het huis reden. Ze waren thuis, in de tuin aan het werk. We kletsten bij, bewonderden de tuin, dronken wat en gingen toen echt op huis aan. Het was al met al best een druk dagje geworden, maar ook leuk om zo een beetje "vrij" rond te zwerven.

 

Zondag deden we rustig aan, rommelden wat in en rond het huis en brachten aan het einde van de dag nog een bezoek aan het bos. Een mooie afsluiting van het weekend dat eigenlijk een beetje tekort was voor ons gevoel. Gelukkig is het vrijdag alweer vakantie voor de kinderen.

 

De dagen vliegen voorbij!

 

Zwemdiploma B

Afgelopen zondag stond in het teken van het behalen van het zwemdiploma (B) van zoonlief. Die dinsdag ervoor had hij te horen gekregen dat hij mee mocht doen. Wat was hij trots!

De dagen tot aan het diplomazwemmen merkte ik dat de spanning opliep. Zondagochtend was ons ventje al vroeg wakker, hij had er zin in! Gelukkig kwam manlief even later op tijd thuis van zijn werk om mee te gaan naar het diplomazwemmen. De opa's en oma's had ik niet meer op tijd kunnen mobiliseren, want de ene helft was ziek en de andere helft had (werk)afspraken staan. Jammer, maar dat heb je als alles op zo'n korte termijn is.

Het afzwemmen voor het A-diploma liep uit en daarom moesten we wachten en begon het zwemmen voor B wat later. Wachten duurt lang, maar dan helemaal! Allemaal jongens en meisjes die gespannen waren! Een drukte van belang in de hal van het zwembad met alle familie erbij.

Maar dan ineens was het zover dat we naar de kleedhokjes mochten en van daaruit verder naar het zwembad mochten. Even later stonden er 36 gespannen kinderkoppies aan de rand te wachten op de instructies. Toen de kop er eenmaal af was, zag je de gezichtjes ontspannen. Het ging goed! En op het laatst werden er steeds meer grapjes gemaakt. Iedereen was uiteindelijk geslaagd en natuurlijk ook trots!

 

 

Hoewel we verder geen familie mee hadden, had zoonlief thuis niets te klagen over de aandacht via telefoon, Facebook en e-mail. Het was echt een feestje, met taart erbij. En zo hoort het natuurlijk ook.

De spanning was er helemaal af en vanochtend stond zoonlief al op tijd naast ons bed, hij had zin om naar school te gaan (zoals vrijwel bijna altijd), om het goede nieuws te delen!



Toppunt

Vandaag was werkelijk een geweldige dag: zon, zon en nog eens zon! Lekker genieten met z'n allen van het mooie weer. De kinderen speelden op school ook extra lang buiten. Rode wangen van de pret.

Mijn kleine autootje wordt al vrij snel gloeiend heet. Heerlijk in de winter, maar vandaag was het wat te warm op de terugweg van school. Dus: alle ramen open. Twee blije kinderen. Zoonlief: ": Mam, kijk, zo hebben we net een cabrio". Nou, als dat geen positieve kijk op het leven is!

Helaas was de pret van korte duur. Momenteel worden de akkers in de omgeving heftig gespoten of moet ik zeggen bespoten. Ik reed er langs en het benam  me in elk geval de adem. Dochterlief kucht zich ook weer een ongeluk. Denk je net lekker gezond 'buiten' te wonen....Je ziet meer dan andere jaren van die gele velden. Toevallig (?) ook weer veel dode bijen in de tuin.

Gelukkig valt het in onze tuin mee met de giflucht van de akkers. Maar als ik met de hond door het dorp loop is het echt wel schokkend dat mensen bij tuinieren denken dat ze de hele boel plat moeten spuiten tussen de gewenste planten in. De stoep wordt her en der afgenomen met een naar chloor-ruikend goedje. Lekker milieuonvriendelijk en slecht voor je gezondheid: zonder beschermende handschoenen of mondkapje. En dat terwijl nu de grond best droog is en het onkruid zo hup uit de tuin geplukt kan worden. Nog los van het milieu, kost het in elkaar zetten van de hele gifspuit-set voor een 8 m2 tuin meer tijd dan je even bukken voor dat plukje groen. Bovendien is het dan meteen netjes en zit je niet dagen achtereen naar een steeds geler plukje gras tussen je tegels te kijken. Maar er zijn wel meer dingen die ik nooit zal snappen...

De tulpen die ik overal in en rond de tuin heb gepland zijn werkelijk prachtig uitgekomen en aan het uitkomen. In de potten met de viooltjes erbij lijken het net boeketten. De moestuin begint nu ook wat te komen. Elke dag een half uurtje buiten iets doen, betekent aan het einde van de week dat je toch 3,5 uur in de tuin hebt gewerkt en wel een vrij weekend hebt. De tip voor alle mensen die roepen dat de tuin zoveel tijd opslokt in het weekend.

De hond genoot ook zichtbaar van het mooie weer. De afgelopen weken was het vaak nog te fris om buiten in de zon te genieten, maar -geen nood- schuift ze heel handig haar mandje (soort kussen) de hele kamer door naar een plek waar zon is en gaat dan languit in de zon liggen. Ze kan echt genieten van de zon. Ze heeft nog net geen bikini aan.

Omdat ze nog een jonge hond is en klein van stuk, is het goed oppassen. In ons dorp mag er maar 30 gereden worden, maar dikwijls wordt hier keihard gereden. De hond luistert best goed, maar uit nieuwsgierigheid schoot ze vandaag zo door de heg om bij buurkinderen te kijken die voor aan het spelen waren. Onze kinderen helemaal in paniek, want die waren achter aan het spelen en zagen de hond zo door de heg schieten en verdwijnen. Daar moeten we dus echt nog wat op verzinnen!

Maar we genieten volop van en met de hond. Het lijkt wel een beetje of de hond de lente in haar hoofd heeft. Of zijn het puberhormonen? Ze wisselt momenteel tanden ("Mam, de hond valt uitelkaar!"), knabbelt daarom overal op en haalt kattenkwaad uit voor tien. Helaas voor haar werd ze vanavond ook meteen bestraft. Het toppunt van zieligheid: een ondeugende hond die een wasabi-crackertje van tafel pikt terwijl ik even naar de wc ben. Jankend liep ze door de kamer. Tranen in haar ogen. Leg dan maar uit dat ze beter even water kan drinken. Dat zal ze dus niet zo snel weer doen, denk ik.

Morgen gaan we er lekker op uit. Een eind wandelen doet iedereen hier goed. Ook zoonlief die stijf uitstaat van de spanning omdat hij zondag mag afzwemmen voor zijn B-diploma. Afgelopen dinsdag bleek ineens dat hij toch mee mocht met de eerstvolgende afzwemronde. Zo snel! Dat overviel zoonlief wel. Maar wat was hij trots! Ik ben vooral blij dat het niet ( zoals bij diploma A) over 4 weken is en we lang moeten wachten. Want bij het A-diploma hadden we 4 weken een stresskip ( of is het in dit geval stresshaan) in huis. Spannend weekend dus!
Eigenlijk dus allemaal toppunten afgelopen week (op de giflucht na)!

Fijn weekend!

Drukke schema's

Het lijkt bij ons wel of we steeds chaotischer leven om de ballen in de lucht te houden. Dat heeft niet in de minste plaats te maken met het werk van manlief, waar meestal werkelijk geen pijl op te trekken valt. Maar ook met het feit dat we ver bij onze familie vandaan wonen.

Zo had ik vorig jaar samen met mijn nicht besloten om op 2e Paasdag een soort familiemiddag op te zetten. Nadat tien jaar geleden binnen een zeer kort tijdsbestek drie familieleden kwamen te overlijden ( oma, oom en mijn moeder) hebben we elkaar verder nooit meer compleet gezien. Leuk!
En voor ik het wist was het al zover. Vooralsnog zou dit ook prima in zijn werk gaan wat het werk van manlief betreft. Omdat mijn oudste broer graag een keertje de filmpjes van vroeger wilde bekijken, hadden we vooraf met mijn vader en broers en aanhang een soort filmuurtje gepland.

Een paar dagen voordat het Pasen werd, bleek manlief op 2e Paasdag naar Noorwegen te moeten voor zijn werk dat de dag erna zou beginnen. Hij kon wel regelen dat hij de allerlaatste vlucht zou nemen, maar hoe we het verder zouden regelen was even puzzelen. Ik wilde namelijk niet uren met vermoeide kinderen in de trein zitten en bovendien moesten de kinderen de volgende dag naar school. Dus mocht het geheel niet te laat worden.

We besloten dat we 's ochtends met 2 auto's naar het Station zouden rijden, waar ik mijn autootje achter zou laten. Vervolgens zouden we in de auto van manlief naar het noorden van het land rijden om daar de filmochtend en het merendeel van de familiemiddag bij te wonen. Daarna zouden we met zijn allen in de auto naar Rotterdam gaan waar manlief ons ( de kinderen en ik) bij het Station zou droppen en hijzelf naar Schiphol zou rijden. Ik kon dan met de kinderen een betrekkelijk korte reis maken ( korter dan vanaf Schiphol) naar het zuiden des lands. Om op het station van Bergen op Zoom samen met de kinderen in de auto te stappen om slechts een kwartiertje na bedtijd van de kinderen thuis te komen, wat toch te overzien was. Volg je het nog? ( Ja, we denken in mogelijkheden :-))

In die week vooraf kreeg ik van NS het bericht dat het avondretour in April tijdelijk terug was. Voor 5 euro kon je via de spoorwinkel zo'n kaartje bemachtigen. Vanaf 18.30 uur kon je daar gebruik van maken. Hoewel ik geen retour nodig had, leek het mij wel de goedkoopste oplossing om van Rotterdam naar Bergen op Zoom te geraken. Het enkeltje zou mij dan maar 5 euro kosten (in plaats van 12,50 euro, dus 7,50 korting) en de retourreis hoefde ik niet te maken. Voor de kinderen kon ik een railrunnerkaartje aanschaffen van 2,50 euro. Maar helaas, de actie was nog maar net begonnen of de kaartjes waren uitverkocht. Kennelijk hadden meer mensen mijn plan opgevat en was het succes te groot zodat òf de kaartjes echt op waren, òf de NS de stekker eruit heeft getrokken vanwege teveel verlies. Ik kan me voorstellen dat je met het avondretour ook een hele lange enkele reis kunt maken en dit dus nog meer scheelt.

Het plan dat we uitgedokterd hadden voor 2e Paasdag liep tot onze eigen opluchting gesmeerd, al was het natuurlijk wel een lange en drukke dag. Maar gezellig was het zeker ook! We genoten van de filmochtend, het weerzien van de familie en we kwamen volgens schema thuis. Manlief kwam volgens schema op het vliegveld aan. De kinderen kregen genoeg bedrust om uitgerust op school te komen....Maar toch....deze week maar even rustig aan! Ik merk toch dat al die drukte de dagen erna zijn weerslag heeft. Dus naast alle vaste afspraken zoals zwemlessen, logopedie enz. maar even niet teveel doen.

Kruidkoek(en) bakken

We gaan dit weekend veel op pad. Dan is het fijn om iets lekkers mee te nemen. We kozen voor kruidkoek. En ik wilde er meteen een aantal maken, want je kunt ze prima invriezen. Of nog leuker: weggeven.

Nodig voor de 3 mooie koeken:1kg zelfrijzend bakmeel, 1 liter karnemelk, 1 pot stroop, 300 gram (basterd)suiker, 4 grote koffielepels koekkruiden. Boter (gesmolten) om in te vetten en 3 bakblikken.

Mijn moeder gebruikte vroeger bruine basterdsuiker, maar die had ik niet in huis. Met witte gaat het ook prima, maar dan is het resultaat wat lichter.

Verwarm de oven voor op 170 graden C.

Doe het bakmeel, de basterdsuiker, de koekkruiden in de kom en meng het doorelkaar. Doe bovenop de stroop en roer door terwijl je telkens wat karnemelk toevoegt. Omdat ik zonder mixer werk, is dit op het laatst wel een zwaar klusje. Als het goed gemengd is, binnen  10 minuten in de ingevette bakblikken doen en in de oven plaatsen.

 

Terwijl ik het deeg maakte, hielp dochterlief met het invetten. Een heel serieus klusje.

 

We verdeelden het mengsel over de  bakblikken. 2 cakevormen van glas en 1 broodbakblik.

Hup, in de oven voor ongeveer 55 minuten op 170 graden. Ze zijn gaar als je een saté-prikker er in prikt en deze er droog/schoon uithaalt.

 

En zie hier het resultaat.

 

Goed gelukt en het testteam hier vraagt naar meer :-0

 

Als het tijdens het bakken iets te hard gaat, zet dan de oven op 160 graden C. De kosten voor de koeken hangen natuurlijk af van welke producten je kiest. Het werkt prima met de goedkope producten uit het onderste schap. Maar ook met luxere producten. Wanneer ik kies voor biologisch kies ik liever voor (spelt)bloem en bakmeel apart in plaats van zelfrijzend bakmeel.

Ook lekker met gewelde rozijnen, stukjes appel, een zakje studentenhaver of een andere notenmix erdoor.

 

Eetsmakelijk!