Gisteren ging we, na een paar forse buien, voor het eerst weer met z'n allen naar het centrum. Het voelde gewoon gekkig na al die tijd! Beide kinderen moesten nieuwe schoenen hebben en eventueel nog wat kleding voor de zomer. De groeispurten van de kinderen lopen nagenoeg gelijk. Omdat dochterlief de jongste, maar ook de grootste van de twee is, is dat wel eens sneu voor zoonlief die graag weer eens de grootste zou willen zijn. Jongens halen dat straks ruimschoots in beloofde ik hem.
We hadden afgesproken dat als het te druk was we weer naar huis zouden gaan en een andere keer wel weer zouden gaan kijken. Ik denk dat we het juiste tijdstip gekozen hadden, de drukte viel mee. De afstand die sommige mensen aanhielden niet en we hebben een aantal keren gevraagd of mensen afstand wilden bewaren. Sommige mensen reageerden geïrriteerd, het zij zo.
Voor zoonlief slaagden we wonderwel, maar dochterlief vond niets van haar gaarding. Dat had er denk ik ook mee te maken dat ze nodig naar de wc moest. En in Coronatijd heb je dan als meisje extra pech. Geen horeca is open waar je even naar de wc kunt.Dus dan wordt het weer huiswaarts. Ik belde mijn vader of ze daar - met gepaste afstand bij de deur- naar de wc kon. Hij was gelukkig thuis en toen we aankwamen stonden de voordeur en de deur van de wc al open. Dat was dus zo gepiept op corona-afstand van elkaar.
Maar daarna was het animo om weer terug te gaan naar de winkel verdwenen. Vanaf de andere kant liepen we daarom maar weer richting huis. Via de markt, die in onze woonplaats niet zoveel voorstelt, maar op zich voldoende aanbod heeft. Van alle marktkoopwaar zijn er twee kraampjes. Twee fruitstallen, twee bakkers, twee kaasboeren, twee visboeren etc.Tot onze blijdschap stond "onze" groente- en fruitkraam er ook. Niet dat we zo vaak naar de markt gaan, maar er is een fruitkraam die wat duurdere, maar echt goede spullen heeft. Een verademing. Bepakt en bezakt ( en dat voor rond de 11 euro) met echt lekkere verse spullen kwamen we weer thuis.
Zoonlief is zo blij met zijn nieuwe schoenen dat hij er volgens mij het liefste mee was gaan slapen.
De zoete lucht van aardbeien die in de keuken staan ruik je soms in de woonkamer. Op de fruitschaal liggen nu de grapefruits te wachten voor de ontbijtjes deze week en in de koelkast ligt een zalig stuk watermeloen voor bij de zondagse lunch. Wat een rijkdom!
Die aardbeien kunnen echt lekker ruiken als je langs een kraam loopt. Heerlijk!
BeantwoordenVerwijderenLeuk dat je zoon zo blij is met zijn nieuwe schoenen, die gaat hij vast met heel veel plezier dragen.
Mooi,dankbaar zijn voor die kleine lekkernijen. Dan plas-probleem herken ik. Het weerhoud me nog om naar de stad te gaan.
BeantwoordenVerwijderen