Opticien

Het was maar goed dat ik alles in mijn telefoon zet, want ik was vrijdag zo geconcentreerd bezig dat ik de tijd uit het oog verloren had. En ik had zonder het alarm op mijn telefoon beslist de afspraak bij de opticien gemist ondanks dat ik wist dat ik de afspraak had. Saved by the bell!

Ik was keurig op tijd. De opticien gaf aan dat ze deze week voor het eerst weer oogmetingen mochten doen. Hiervoor waren ze wel open voor reparaties en dergelijke. Het aantal klanten in de winkel was beperkt tot 3 en iedereen leek wel om elkaar heen te dansen met gepaste afstand. Ik kreeg het beeld van baltsende vogels uit een van de vele documentaires van David Attenborough niet van mijn netvlies. Allemaal paradijsvogels die zich met brillen uitdossen :)

Eerst dan toch maar die oogmeting. Ik moest mijn handen ontsmetten met gel. De meting werd gedaan met handschoenen aan en met allebei een mondkapje op. Het was mijn eerste keer dat ik met zo'n papieren mondkapje zat in een iets te kleine ruimte. Het voelde gekkig dat iemand zo dichtbij kwam ( niet zijnde mijn kinderen). Het is niet anders, want diegene die je ogen op meet zit op minder dan 70 cm afstand. Daarna kon ik bij de brillen kijken voor een geschikt montuur. Elk montuur dat je aanraakte moest direct schoongemaakt worden, dat houdt ook echt een beetje het passen af merkte ik. Ik vond het model waar ik blij van werd niet, dus moet ik uitwijken naar de vele concurrenten die in mijn woonplaats vrij dicht op elkaar zitten. In de grote winkelstraat tel ik er 5 en om het hoekje nog eens 3.

Ik werd overal gevraagd of ik gezond was en moest overal mijn handen ontsmetten. Bij de vraag of er gemeten kon worden gaf ik steeds aan dat ik al een meting had gehad en dat het voor mij echt hing op het montuur. Dan was dat maar duidelijk.

Toen ik ook bij de derde opticien wederom mijn handen moest insmeren met alcoholhoudende gel grapte ik dat ik straks dronken een bril zou gaan kopen na al die alcohol die via mijn handen mijn lichaam binnenkwam. Of het geholpen heeft weet ik niet, maar ik slaagde daar wonderwel. Gelukkig hoefde ik niet naar nog een opticien. Toen kwam de meting weer om de hoek kijken. Eerst moest ik weer de handen ontsmetten en er werd mij uitgelegd hoe ik het mondkapje om moest doen. Vervolgens ging ik weer een benauwde ruimte in en werden mijn ogen opgemeten. Wel fijn dat daar precies hetzelfde uitkwam als bij de meting eerder op de dag. Dan werd nog gekeken hoe mijn pupil zat zodat ze het glas op de juiste manier in de bril konden plaatsen. Ik was blij dat het gelukt was. Toen ik even later op de fiets stapte merkte ik dat ik er gewoon moe van was geworden! Nu 10 dagen wachten tot mijn bril thuisbezorgd wordt. Geen van de opticiens vraagt meer of je de bril op komt halen, in coronatijd is dat "not done" om de drukte in de winkel te verminderen. En dan te bedenken dat ik om het hoekje woon... Komt'ie aan in de winkel en gaat'ie weer op de post om de bril op nog geen kilometer afstand te bezorgen...