Tuinleven

Zaterdag stond de achtertuin in de planning. Mijn twee pubers hadden eerder in de week beloofd dat ze zouden meehelpen. En zo geschiedde.

Direct na het ontbijt ging de puberin mee om een restje tegels weg te brengen naar de stort. Het waren allemaal verknipte stukken en ze lagen in een hoekje verstopt in de tuin, al geruime tijd een doorn in het oog. Het was ook een redelijk zwaar karwei en in alle rust legden we stuk voor stuk verspreid door de auto. Eenmaal bij de stort zonk de moed ons een beetje in de schoenen. Het was druk bij de stort. Terug naar huis gaan was eigenlijk geen optie, we konden niet uit de rij.  Mondjesmaat werd iedereen toegelaten op het terrein. Zodra er weer een auto uit was, kon een ander er weer in. Iedereen leek haast wel restjes tegels te hebben en voor de bakken met puin was het ook het drukste.

Ik wilde ruimte maken voor een meneer die net klaar was, maar hij stond erop dat ik de auto liet staan en dat hij ons hielp. In zijn auto zaten twee kinderen achterin die lief naar ons zwaaiden. In no time was onze auto leeg en konden we terug naar huis. Wat fijn al die hulp!

Thuis bleek de andere puber inmiddels ook wakker en samen dronken we koffie en thee en werd het meer een soort brunch. Daarna gingen we aan de slag met de twee parasol-esdoorns. Ik had ooit bedacht dat ik mooie hoge wilde, maar als er gesnoeid moet worden betekent dat ook iets meer werk. Ik ben beslist geen held op de ladder en sommige uitlopers waren echt lastig weg te snoeien.

Daarna gingen we over op de venijnig prikkende meidoorn en alle struiken in de border die het uitzonderlijk goed hadden gedaan: de lavendel, de (eetbare) laurier, de rozemarijn etc.. Het deed bijna pijn om de prachtige struiken terug te knippen, maar anders kwamen ze gewoon echt te ver over het pad. Ook heb ik hopelijk voor de laatste keer dit seizoen het gras gemaaid, terwijl de puber de was even over de wasrekjes hing en de puberin sprinkhanen uit de groenbak aan het redden was. De puber ging nog even mee om boomschors op te halen dat ik had besteld en het schemerde al toen ik de borders er mee aanvulde.

Moe maar voldaan gingen we 's avonds aan de curry madras. En hoewel we ons hadden verheugd op het uurtje extra slaap hebben we er niets van gemerkt. Allemaal gingen we bijtijds ons mandje in.

Werken in de tuin geeft voldoening. Ik ben blij met alle hulp die ik kreeg.