maandag 15 september 2014

Sinterklaasinkopen bij Kruidvat

Vanochtend wilde ik sokken halen bij Zeeman, maar die bleek om 13.00 uur open te gaan. Daarnaast zit een Kruidvat en het bord met "2e halve prijs, op speelgoed" werd net buiten gezet.
Twee weken geleden zei ik nog tegen manlief dat dit het eerste jaar wordt waarbij het lastig is om vooraf wat voor Sinterklaas te kopen. De wensen van de kinderen zijn specifieker en duurder. En we waren nog niets tegengekomen dat kon voldoen aan de vermoedelijke vraag.
Nu met die actie, leek het een mooi moment om een s te kijken. En je raad het al, ik ben keurig geslaagd. Er was Playmobil en Hotwheels voor zoonlief ( van 6)met korting en nu met extra korting. Het Playmobil was exact wat zoonlief afgelopen zomer in een winkel in Duitsland aangewezen had, maar waarvoor hij niet genoeg vakantiegeld had. Het was maar goed ook want nu was het 75% goedkoper.
Ik stuurde even later een foto van de aankopen naar manlief die ook echt enthousiast was.
's Middags haalde ik voor dochterlief ( van 5)nog iets van Barbies en Zoobles bij een ander filiaal, want het aanbod verschilt.
Toch leuk om  zo aan het einde van de dag eens te kijken wat het zou kosten als je het bij Bart Smit, Intertoys of via Bol.com gekost zou hebben. Ik schrok me te pletter!
Aanrader dus om, mits je weet wat je kind zou willen hebben, toch even te gaan kijken bij Kruidvat.

zondag 14 september 2014

De loop der dingen

Vorig weekend gingen we dus naar Antwerpen om bij de nieuwe opleiding te kijken. De kinderen vonden het maar raar hoor, zo'n school. Waar was het digiboard en wie is dan je juf of meneer? Na enig uitleg van het fenomeen afstandsonderwijs en huiswerk opsturen per e-mail en met een programma, viel het kwartje... of eigenlijk niet, maar zagen ze genoeg andere dingen die veel leuker waren. We struinden nog even verder in Antwerpen en genoten van de winkeltjes. Dat struinen ging vanzelf, want parkeren kun je meestal niet direct voor de deur van waar je moet zijn. En de school zit midden in het centrum, dus ruim zes straten verder stond onze auto geparkeerd.

Robuust, de zero waste supermarkt zag er zeer interessant uit. Voor mij een adresje om weer naar terug te gaan. De kinderen waren tegen die tijd al wat moe, dus de eerstvolgende keer dat ik weer alleen in Antwerpen ben ga ik weer terug en zal ik er uitgebreider op ingaan.

Afgelopen week hebben we veel gedaan. De studie kwam per post binnen en ik kon eraan beginnen. Ik mocht vol aan de bak op de tussenschoolse opvang.  Ik hielp mee met een bezoek van de school aan een museum. En de kinderen hadden speelafspraken en kinderfeestjes. En ondertussen probeerden manlief en ik nog wat te klussen en deden we weer een ronde tuinwerk ( het gras was veel te lang!). Ook moest het as van mijn schoonvader opgehaald worden ( emotioneel moment). Daarnaast had manlief gewoon zijn werk natuurlijk en deed ik nog iets dat op het huishouden doen leek. We hielden alle ballen in de lucht.

Klussen aan het huis was altijd al wel leuk ( nou ja, niet alle fases...maar wel het verder komen en bereiken), maar nu alle klussen op het eind lopen zie je ( eindelijk) het eindresultaat. De klussen zitten nu vooral in het -voor de zoveelste keer- schilderen van kozijnen, muren plafonds, richeltjes en dingetjes. Zodat het goed in de verf zit en het echt "af"" is. Plinten schilderen en/ of nieuwe plaatsen. En deze week heb ik voor het laatst getegeld ( voegen moet nog als het goed uitgehard is).
Ik kan niet wachten tot dat echt, echt, echt klaar is. Dan hebben we in drie jaar tijd zo'n beetje alles in onze handen gehad en aangepakt.

Veel mensen weten wel of hun huis onder water staat. Wij hebben geen idee wat dat aangaat. De gemeente heeft de WOZ-waarde en daarmee de OZB verlaagd, maar heeft nog nooit binnen gekeken. En omdat we van de buitenboel alleen het noodzakelijke aangepakt hebben en daar deze maand mee verder gaan is het tot nog toe ook minder zichtbaar geweest.
We zijn van een oud huis met inrichting uit de jaren 50 (waar nog nooit wat aan is gedaan, dus geen cv etc. en waar altijd sigaren in gerookt zijn) naar een fris huis met alle moderniteiten gegaan. Dat is op zichzelf al waarde vermeerderend, maar vangt dat de forse algehele waardedaling van de huizen in deze regio op? En komt de waarde overeen met de hypotheek, ook al heb je het vele klussen uit het lopende geld ( salaris) betaald? Huizen in de omgeving zijn zo verschillend dat bij een vergelijking met de huizen in ons dorp op Funda, je met goed fatsoen geen goede vergelijking kunt maken.

Toevallig werd vorige maand een van de weinige huizen in ons dorp dat enigszins op ons huis lijkt al vrij snel na het te koop zetten verkocht. Dat geeft een beeld van de waarde, maar je weet het niet zeker. Je weet ook niet waarvoor het echt verkocht is. We zijn daarom voornemens om, als we het idee hebben dat het klaar is ( dus ook na het buitenschilderwerk), een taxatie te laten verrichten. We hebben geen plannen tot verkoop, maar dan weet je tenminste hoe je erbij zit met je hypotheek en ook of we aanvullende maatregelen moeten nemen. Zoals extra aflossingen, hogere levensverzekeringen enz. Dat extra aflossen is natuurlijk sowieso een goede zet.

Dat het klussen ten einde loopt, blijkt ook wel uit de kosten die we hebben aan het klussen. Hoewel verf en aanverwante benodigdheden duur zijn, is het natuurlijk niet zo duur als de basisdingen zoals een nieuwe keuken, badkamer ( = doucheruimte), toilet, parket, dakisolatie etc. Maar....vele kleine fröbeldingetjes maken ook een grote. En met de opgroeiende kinderen kwam het ook goed uit dat de kluskosten minder geworden zijn.

In het verleden, toen we hier net woonden, kwam nog wel eens alles tegelijk. In de maanden dat we èn klusbenodigdheden moesten kopen èn er mensen ingehuurd moesten worden èn de kinderen gegroeid waren èn er zaken in huis kapot gingen (van stereo, computer, wasmachine tot staafmixer), telden we wel eens de dagen naar het salaris, de voorlopige teruggave van de Belastingdienst, het vakantiegeld of gewoon de kinderbijslag. Dat tellen komt nu niet zo meer voor, er is meer lucht. En dat was en is ook wenselijk.

dinsdag 2 september 2014

Leuk zero-waste initiatief in Antwerpen!

Aankomend weekend zijn er veel open dagen van opleidingen. Omdat ik wat vakken wil volgen in Antwerpen ga ik daar eens kijken bij een van de "inkijkdagen" zoals open dagen daar heten.
Toevallig kreeg ik vandaag een bericht van One World waar in vermeld werd dat er afgelopen weekend een verpakkingsvrije supermarkt is geopend in Antwerpen.
Robuust heet de winkel en ik ben natuurlijk razend benieuwd naar zowel de open dag van de opleiding als naar de supermarkt. In de supermarkt is alles niet alleen verpakkingsvrij ( dus moet je zelf je postjes en zakjes meenemen) maar ook biologisch en er zijn veel seizoensgebonden producten. Ik heb besloten om eerst te kijken en misschien neem ik voor de zekerheid wat zakjes mee....
De site van de winkel zelf: www.berobuust.com
De winkel is gevestigd aan de Reyndersstraat.
Verslag volgt......

Refuse, reduce, reuse....then recycle!
 

maandag 1 september 2014

Vermoeidheid

Na een druk weekend met verjaardagen ( waaronder die van mezelf) en een logeerpartij, was het gisteren een mooi moment om op tijd naar bed te gaan. De kinderen waren er ook echt aan toe na alle drukte. Maar o jee, zoonlief werd ziek wakker en ik heb de helft van de nacht met hem doorgebracht. Op de wc, naast zijn bed op de grond en in de woonkamer op de bank met een emmer naast de bank. Maar er kwam niets uit en ik denk dat het de drukte is geweest die hij niet zo goed kan verwerken. Hij kan het allemaal niet filteren en een plaatsje geven. Gelukkig was hij weer wat rustiger tegen de ochtend. Maar het was na weinig nachtrust geen goed idee om hem naar school te laten gaan.
Dus bracht ik dochterlief wel naar school en hing ik samen met zoonlief de hele ochtend op de bank, hazenslaapjes te doen. Toen het tijd was om dochterlief van school te halen voor de lunch, was zoonlief gelukkig alweer zo opgeknapt dat hij 's middags wel weer naar school ging. Maar toen wilde juist dochterlief niet meer naar school, ze was moe.

Dit zijn dan van die dagen, dat ik blij ben dat ik geen betaalde baan heb, al was het ook weer jammer om  het vrijwilligerswerk op de TSO af te zeggen.
Straks kan ik ze weer ophalen en ik ben benieuwd hoe ze er dan allebei aan toe zijn.
Hoewel we de drukte wat doseerden zo na de eerste volle schoolweek, is het toch een spannende week geweest in het geheel. De aankomende week doen we dus nog maar een pas op de plaats.