Voor de geboorte van onze zoon begaf de droger het. We hebben nooit meer een nieuwe gekocht en de afgelopen jaren heb ik maar drie keer per jaar het idee gehad dat een droger wel heel erg handig zou zijn.
De afgelopen weken met kou, regen en vochtige lucht hing het telkens in ons kleine huis vol met rekken met was. Kleding droogde soms toch niet goed op en rook niet fris gewassen meer. Mopperende kinderen en een man die klaagt. En uiteindelijk dus extra was toe.
Ik probeerde te kijken waar het nu precies aan lag dat het ineens niet meer ging voor mijn gevoel.
De kinderen zijn groter geworden en hebben grotere kledingstukken, maar kunnen op de een of andere manier ook minder lang met hun kleding doen.
Ook was ik voor mijn gevoel continue de was aan het verplaatsen. Ik stoor me op zich niet aan een rek in de woonkamer waar de was het beste droogt, maar bij visite verplaats ik een wasrek vanwege de ruimte wel naar de slaapkamers van de kinderen. Maar de kinderen hebben nu ze groter zijn ook ruimte voor zichzelf nodig en trekken zich soms ook terug op hun kamer. Dus haalde ik dan de rekken weer naar beneden. Een heel gesjouw en uiteindelijk werd de was er niet droger van.
En omdat ik meer van huis ben en de kinderen dit jaar allebei naar school zijn, wordt er minder gestookt wat kennelijk ook echt effect heeft op de droging van de was. Ik kreeg de was niet weg en de kamer bleef wat vochtig.
Ik constateerde dat ik sinds oktober elke week met één van de in totaal drie wassen in de week een probleem had vanwege het langzame drogen en daardoor ook ruimtegebrek had.
Mijn wens om toch een droger aan te kopen werd ineens vuriger. Via MP was er niets in de buurt te vinden. Wat er aangeboden werd had "een klein defect" wat zo verholpen zou zijn en daar houd ik dan toch niet zo van. Het risico durf ik niet te nemen en zeker niet bij de bedragen die gevraagd werden.
Ik bekeek drogers op internet en op het laatst in "life version" in de winkel. En nadat ik voldoende informatie ingewonnen had en geld opzij had gezet kocht ik er afgelopen week weloverwogen een via een webwinkel. Geen superzuinige, geef ik direct maar toe. Maar een simpele die de vraag in de winter aan kan en financieel uit kan. In ons geval had het geen zin om honderden euro's meer uit te geven, zo had ik berekend.
Het ding werd dinsdag keurig bezorgd en door manlief aangesloten.
De was die ik zonder gedoe (bij slecht weer) in huis op rekken kwijt kan zal ik gewoon ophangen en het restje dat me minder blij maakt kan dan toch goed droog worden in de droger.
Vandaag geniet ik van mijn tweede dag zonder wasrek in de woonkamer ( een unicum) of een die ik van kamer naar kamer verplaats en ik moet zeggen dat het me een opgelucht gevoel en een minder vochtige lucht geeft en ruimte......! Ik ervaar het als een luxe en zo ga ik de droger ook gebruiken.
donderdag 12 december 2013
dinsdag 10 december 2013
Bewogen week
Het zijn drukke weken, die decemberweken.
Niet alleen vanwege Sint en Kerst, maar ook vanwege de verjaardagen die we in december te vieren hebben. Ik probeer het hier in huis in december daarom zo rustig mogelijk te houden. Sinterklaas is klein gevierd en ook Kerst zal niet heel groots gevierd worden. Deze week hangt er daarom nog niets Kersterigs in huis. Even een weekje rust. Alhoewel.....je hebt niet alles in de hand.
Vorige week werden we helaas onaangenaam verrast. In ons dorp worden alle leidingen vervangen. Vorige week bleek dat ze iedereen in de straat, behalve ons, afgekoppeld hadden van de oude riolering en iedereen, behalve ons, aangesloten hadden op de nieuwe riolering. De oude riolering halen ze er dan niet meer uit, maar vullen ze onder druk op met een betonmengsel.
Ik zat rustig in huis te werken toen ik opgeschrikt werd door rare geluiden en al gauw stroomde de wc over van het betonmengsel. Het kwam werkelijk overal uit. Tot aan de meterkast aan toe. Ook de dakgoten werden via de regenpijp gevuld met het mengsel. Toen ik naar buiten ging was het een aardige ravage geworden, helaas. De mannen die bezig waren aan de riolering dachten eerst dat ik een grapje maakte toen ik riep "Stop!". Maar al gauw zagen ze ook op de oprit het grijze mengel verschijnen. De geluiden die ik in huis had gehoord, kwamen van de grindtegels van het pad naast ons huis, die door het betonmengsel opgetild werden en langs het huis schuurden.
Het was een hele slechte droom, waarvan ik hoopte dat ik er uit zou ontwaken. Ik zag ons de feestdagen al gedwongen buitenshuis doorbrengen.
Beteuterde gezichten alom, maar gelukkig werd er snel gehandeld. De leidingen werden uitgespoeld er werd gepoetst en gedaan. Manlief kwam onmiddellijk naar huis, want die wist ook niet wat hij hoorde toen ik hem op zijn werk belde en op de hoogte bracht. En gelukkig kon ik de kinderen later vanuit school naar een vriendinnetje brengen. 's Avonds konden we weer douchen en naar de wc en dus bleef gedwongen vertrek gelukkig uit. We konden de kinderen weer ophalen en aten gezellig frietjes mee. De kinderen vonden het grandioos zo'n onverwacht feestje.
De dagen erna was het best druk. Ik heb allerlei handen geschud van mensen die ons leed moesten komen bezichtigen. De gemeente, het uitvoerend/infrastructureel bedrijf, de verzekering etc. Er wordt nog uitgezocht hoe het een en ander heeft kunnen gebeuren. Het uitvoerend bedrijf handelde volgens een tekening die ze van de gemeente hebben gekregen. De gemeente heeft de tekening laten maken door een bedrijf dat alle leidingen geïnspecteerd heeft. Het had allemaal soepel moeten verlopen, maar soms loopt het dan dus toch anders.
Voor ons maakte het niet uit waar de fout ligt, als het maar weer goed zou komen.
Gelukkig was iedereen welwillend en ik kan niet anders zeggen dan dat de dagen erna iedereen enorm z'n best heeft gedaan en heel hard heeft gewerkt om alles weer in orde te maken.
Het vervuilde grind van de oprit werd weggegraven en nieuw grind werd weer gestort. De grindtegels werden gepoetst en opnieuw gelegd. De afvoeren van het hemelwater zijn grotendeels gerepareerd. Het wachten is nu nog op de camera inspectie van de leidingen in huis. Omdat er grote druk is uitgeoefend op de leidingen, kunnen deze beschadigd zijn ( scheurtjes), zonder dat we daar nu last van hebben. Om uit te sluiten dat we in de toekomst alsnog met de brokken zitten, is het fijn dat dit gebeurd. Aanvankelijk zou dat pas na de Kerst plaatsvinden, maar door de gemeente is er een bedrijf gevonden die het nog voor de Kerst kan uitvoeren. Hoe fijn is dat?!
Gelukkig zitten we er nu een week later weer heel anders bij, maar ik realiseer me dat het ook heel anders had kunnen zijn. Bijvoorbeeld als ik niet thuis was geweest op het moment dat het gebeurde.
En dankbaar zijn we dat mensen hun verantwoordelijkheid nemen. Dat kan ook anders, zo weten we helaas uit ervaring.
De schade-expert van Centraal Beheer, waar we onze woonverzekering hebben, vond het ook erg vervelend dat het reclamefilmpje uit 2010 zo van toepassing bleek op onze situatie.
Mocht je een idee willen hebben, kijk dan hier.
Niet alleen vanwege Sint en Kerst, maar ook vanwege de verjaardagen die we in december te vieren hebben. Ik probeer het hier in huis in december daarom zo rustig mogelijk te houden. Sinterklaas is klein gevierd en ook Kerst zal niet heel groots gevierd worden. Deze week hangt er daarom nog niets Kersterigs in huis. Even een weekje rust. Alhoewel.....je hebt niet alles in de hand.
Vorige week werden we helaas onaangenaam verrast. In ons dorp worden alle leidingen vervangen. Vorige week bleek dat ze iedereen in de straat, behalve ons, afgekoppeld hadden van de oude riolering en iedereen, behalve ons, aangesloten hadden op de nieuwe riolering. De oude riolering halen ze er dan niet meer uit, maar vullen ze onder druk op met een betonmengsel.
Ik zat rustig in huis te werken toen ik opgeschrikt werd door rare geluiden en al gauw stroomde de wc over van het betonmengsel. Het kwam werkelijk overal uit. Tot aan de meterkast aan toe. Ook de dakgoten werden via de regenpijp gevuld met het mengsel. Toen ik naar buiten ging was het een aardige ravage geworden, helaas. De mannen die bezig waren aan de riolering dachten eerst dat ik een grapje maakte toen ik riep "Stop!". Maar al gauw zagen ze ook op de oprit het grijze mengel verschijnen. De geluiden die ik in huis had gehoord, kwamen van de grindtegels van het pad naast ons huis, die door het betonmengsel opgetild werden en langs het huis schuurden.
Het was een hele slechte droom, waarvan ik hoopte dat ik er uit zou ontwaken. Ik zag ons de feestdagen al gedwongen buitenshuis doorbrengen.
Beteuterde gezichten alom, maar gelukkig werd er snel gehandeld. De leidingen werden uitgespoeld er werd gepoetst en gedaan. Manlief kwam onmiddellijk naar huis, want die wist ook niet wat hij hoorde toen ik hem op zijn werk belde en op de hoogte bracht. En gelukkig kon ik de kinderen later vanuit school naar een vriendinnetje brengen. 's Avonds konden we weer douchen en naar de wc en dus bleef gedwongen vertrek gelukkig uit. We konden de kinderen weer ophalen en aten gezellig frietjes mee. De kinderen vonden het grandioos zo'n onverwacht feestje.
De dagen erna was het best druk. Ik heb allerlei handen geschud van mensen die ons leed moesten komen bezichtigen. De gemeente, het uitvoerend/infrastructureel bedrijf, de verzekering etc. Er wordt nog uitgezocht hoe het een en ander heeft kunnen gebeuren. Het uitvoerend bedrijf handelde volgens een tekening die ze van de gemeente hebben gekregen. De gemeente heeft de tekening laten maken door een bedrijf dat alle leidingen geïnspecteerd heeft. Het had allemaal soepel moeten verlopen, maar soms loopt het dan dus toch anders.
Voor ons maakte het niet uit waar de fout ligt, als het maar weer goed zou komen.
Gelukkig was iedereen welwillend en ik kan niet anders zeggen dan dat de dagen erna iedereen enorm z'n best heeft gedaan en heel hard heeft gewerkt om alles weer in orde te maken.
Het vervuilde grind van de oprit werd weggegraven en nieuw grind werd weer gestort. De grindtegels werden gepoetst en opnieuw gelegd. De afvoeren van het hemelwater zijn grotendeels gerepareerd. Het wachten is nu nog op de camera inspectie van de leidingen in huis. Omdat er grote druk is uitgeoefend op de leidingen, kunnen deze beschadigd zijn ( scheurtjes), zonder dat we daar nu last van hebben. Om uit te sluiten dat we in de toekomst alsnog met de brokken zitten, is het fijn dat dit gebeurd. Aanvankelijk zou dat pas na de Kerst plaatsvinden, maar door de gemeente is er een bedrijf gevonden die het nog voor de Kerst kan uitvoeren. Hoe fijn is dat?!
Gelukkig zitten we er nu een week later weer heel anders bij, maar ik realiseer me dat het ook heel anders had kunnen zijn. Bijvoorbeeld als ik niet thuis was geweest op het moment dat het gebeurde.
En dankbaar zijn we dat mensen hun verantwoordelijkheid nemen. Dat kan ook anders, zo weten we helaas uit ervaring.
De schade-expert van Centraal Beheer, waar we onze woonverzekering hebben, vond het ook erg vervelend dat het reclamefilmpje uit 2010 zo van toepassing bleek op onze situatie.
Mocht je een idee willen hebben, kijk dan hier.
donderdag 21 november 2013
De griswinkel
Dit najaar worden alle leidingen zoals gas, water en ook de riolering in ons dorp vervangen. Onze hele straat ligt al even open. Vanwege het ontbreken van de weg voor ons huis, parkeer ik de auto een paar straten verderop. Gevolg is dat de auto daar toch zo staat, dat ik al een paar ochtenden moest krabben. Gisteren ging ik met de laatste druppel antivries aan de slag. Vanochtend bracht ik de kinderen naar school en reed ik door naar de Action. Ik vind het een vreselijke griswinkel, net als de andere goedkopere winkels, maar ga er toch heen omdat het me teveel scheelt in de portemonnee. We waren immers door de voorraad antivries heen en omdat er toch echt kouder weer voorspeld wordt, werd het weer eens tijd om wat in te slaan.
Toen ik aankwam leek het wel alsof er net een enorme bus uitgeladen was, zoveel mensen stonden voor de deur te wachten en te kleumen tot de winkel open ging. Zodra de deuren (bijna 10 minuten later dan aangegeven) werden geopend dromden de mensen naar binnen. Het merendeel ging recht op het schap met winterkleding af. Handschoenen en sneeuwschoenen werden gepast en later afgerekend. Het kost ook weinig. Voor 69 cent heb je een paar synthetische handschoenen. En in plaats van één paar uit te kiezen, grissen mensen maar verschillende soorten en kleuren mee, het kost toch "niets".
Bij de autospullen aangekomen bleken er drie soorten antivries te zijn. Zorgvuldig las ik van elke soort het etiket om het verschil te kunnen ontdekken. Ik werd weggeduwd door een meneer die gauw van elke soort één nam. Hopseflops in het wagentje. Eén soort in een jerrycan, de duurste, was voor tot en met -25C. Eén andere soort in een jerrycan voor tot en met -15C. En de goedkoopste soort zat in een literfles met een concentraat. Je kunt deze aanlengen met water en zo ook meteen de sterkte bepalen. Dat was omgerekend per liter de goedkoopste variant, uitgaande van max -15C. Onverdund zou het werken tot -70C. Omdat je deze zelf aan moet lengen, slokt deze variant ook de minste ruimte op in van je kast. Mijn keuze was gemaakt.
Ondertussen was mijn winkelwagentje (dat ik gewoon bij me hield) al door verschillende mensen zonder te vragen opzij geduwd. Telkens werd de wagen, terwijl ik de etiketten las, ongevraagd vooruit of achteruit verplaatst om bij een schap te kunnen. En prompt stond het wagentje op de nieuwe plek weer in de weg voor een andere klant. Wie was er nu irritant????Nou, waarschijnlijk was ik dat omdat ik de etiketten las en de winkel leent zich niet toch zorgvuldig lezen maar tot grissen, graaien, grijpen en in het winkelwagentjes werpen.
Terwijl ik in de rij stond bij de kassa lonkten de stellingen met Sinterklaas artikelen. Verschillende mensen wierpen nog gauw een paar calorierijke zakken snoep, chocolade en strooigoed in het winkelwagentje onder het mom van "Het komt toch wel op". En zo zal het ook wel gaan.
Of iedereen uiteindelijk echt goedkoper uit is dan in de wat duurdere winkels is dus maar de vraag. Mensen geven niet minder geld uit, maar nemen meer mee naar huis.
Gelukkig hoef ik er voorlopig niet meer heen. Blij toe.
Toen ik aankwam leek het wel alsof er net een enorme bus uitgeladen was, zoveel mensen stonden voor de deur te wachten en te kleumen tot de winkel open ging. Zodra de deuren (bijna 10 minuten later dan aangegeven) werden geopend dromden de mensen naar binnen. Het merendeel ging recht op het schap met winterkleding af. Handschoenen en sneeuwschoenen werden gepast en later afgerekend. Het kost ook weinig. Voor 69 cent heb je een paar synthetische handschoenen. En in plaats van één paar uit te kiezen, grissen mensen maar verschillende soorten en kleuren mee, het kost toch "niets".
Bij de autospullen aangekomen bleken er drie soorten antivries te zijn. Zorgvuldig las ik van elke soort het etiket om het verschil te kunnen ontdekken. Ik werd weggeduwd door een meneer die gauw van elke soort één nam. Hopseflops in het wagentje. Eén soort in een jerrycan, de duurste, was voor tot en met -25C. Eén andere soort in een jerrycan voor tot en met -15C. En de goedkoopste soort zat in een literfles met een concentraat. Je kunt deze aanlengen met water en zo ook meteen de sterkte bepalen. Dat was omgerekend per liter de goedkoopste variant, uitgaande van max -15C. Onverdund zou het werken tot -70C. Omdat je deze zelf aan moet lengen, slokt deze variant ook de minste ruimte op in van je kast. Mijn keuze was gemaakt.
Ondertussen was mijn winkelwagentje (dat ik gewoon bij me hield) al door verschillende mensen zonder te vragen opzij geduwd. Telkens werd de wagen, terwijl ik de etiketten las, ongevraagd vooruit of achteruit verplaatst om bij een schap te kunnen. En prompt stond het wagentje op de nieuwe plek weer in de weg voor een andere klant. Wie was er nu irritant????Nou, waarschijnlijk was ik dat omdat ik de etiketten las en de winkel leent zich niet toch zorgvuldig lezen maar tot grissen, graaien, grijpen en in het winkelwagentjes werpen.
Terwijl ik in de rij stond bij de kassa lonkten de stellingen met Sinterklaas artikelen. Verschillende mensen wierpen nog gauw een paar calorierijke zakken snoep, chocolade en strooigoed in het winkelwagentje onder het mom van "Het komt toch wel op". En zo zal het ook wel gaan.
Of iedereen uiteindelijk echt goedkoper uit is dan in de wat duurdere winkels is dus maar de vraag. Mensen geven niet minder geld uit, maar nemen meer mee naar huis.
Gelukkig hoef ik er voorlopig niet meer heen. Blij toe.
zondag 17 november 2013
Schoenzetten
Afgelopen week kwamen diverse kinderen verkleed in pietenpakken naar school.
Zoon en dochterlief keken vol bewondering naar de glimmende stoffen van de broeken en jasjes en de petten met èchte veer!
Na de intocht van Sinterklaas gisteren, mochten ze 's avonds hun schoen zetten. Of beter gezegd twee schoenen zetten. In ons geval gebeurt dat bij de achterdeur, want dan kan Sint er makkelijk bij en hoeft hij niet eerst het hele huis door. Er werden een aantal liederen gezongen, in de schoenen werd een aardappel en een tekening gedaan.
Vanochtend werd ik al vroeg wakker gemaakt door zoonlief die vroeg of Sinterklaas al zou zijn geweest. Na enig aandringen ging hij weer terug naar zijn eigen bed. Een kwartier later stond dochterlief bij het bed met ongeveer dezelfde tekst. Het hele gebeuren herhaalde zich nog een paar keer en een half uur voordat de wekker zou gaan, gooide ik de handdoek in de ring. Samen gingen we naar beneden en in de schoen troffen ze een pakketje tussen hun schoenen aan en in elke schoen iets kleins van Sintchocolade. Hun geluk kon niet op toen in elk pakketje een heus pietenpak zat: een muts, een broek en een kraag. Dat moest natuurlijk allemaal meteen over hun pyjama's aangetrokken worden èn er moest een foto gemaakt worden. De foto moest doorgestuurd worden aan papa die vanwege zijn werk van huis is. Het was nog lastig om ze goed vast te leggen want ze bleven rondhuppelen in hun pietenpak over hun pyjama heen en hun pantoffels aan.
Mijn man kwam niet meer bij toen hij vanochtend wakker werd in zijn hotel:
Zoon en dochterlief keken vol bewondering naar de glimmende stoffen van de broeken en jasjes en de petten met èchte veer!
Na de intocht van Sinterklaas gisteren, mochten ze 's avonds hun schoen zetten. Of beter gezegd twee schoenen zetten. In ons geval gebeurt dat bij de achterdeur, want dan kan Sint er makkelijk bij en hoeft hij niet eerst het hele huis door. Er werden een aantal liederen gezongen, in de schoenen werd een aardappel en een tekening gedaan.
Vanochtend werd ik al vroeg wakker gemaakt door zoonlief die vroeg of Sinterklaas al zou zijn geweest. Na enig aandringen ging hij weer terug naar zijn eigen bed. Een kwartier later stond dochterlief bij het bed met ongeveer dezelfde tekst. Het hele gebeuren herhaalde zich nog een paar keer en een half uur voordat de wekker zou gaan, gooide ik de handdoek in de ring. Samen gingen we naar beneden en in de schoen troffen ze een pakketje tussen hun schoenen aan en in elke schoen iets kleins van Sintchocolade. Hun geluk kon niet op toen in elk pakketje een heus pietenpak zat: een muts, een broek en een kraag. Dat moest natuurlijk allemaal meteen over hun pyjama's aangetrokken worden èn er moest een foto gemaakt worden. De foto moest doorgestuurd worden aan papa die vanwege zijn werk van huis is. Het was nog lastig om ze goed vast te leggen want ze bleven rondhuppelen in hun pietenpak over hun pyjama heen en hun pantoffels aan.
Mijn man kwam niet meer bij toen hij vanochtend wakker werd in zijn hotel:
Pietenpakken zijn overigens bij Kruidvat, Wibra etc. te koop voor ongeveer twee euro. Op dit moment is het voor onze kinderen het leukste cadeau "ever". En na dit circus dat dus nog drie weken duurt, verdwijnt de set in de verkleedkist.
zaterdag 16 november 2013
Werkelijk geen idee...
...waarom al die Pieten en Sinterklaas de namen van de kinderen zo goed wisten...
Eenvoudig van papier gemaakt, samen met de kinderen. En echt heel anders dan al die andere pietenmutsen en sinterklaasmijters.
vrijdag 15 november 2013
Ziektekostenverzekering
Als het goed is, zijn nu alle premies van de verschillende aanbieders van ziektekostenverzekeringen bekend. In de media vind je nu ook veel berichten over de keuze van zorgverzekeraar.
Ik las vandaag op nu.nl dat de helft van de verzekerden eigenlijk helemaal niet weet waarvoor men verzekerd is. Ongeveer 30 procent van de mensen zeggen te gaan kijken naar een andere, meer voordelige zorgverzekeraar. Elke cent is er een.
Eigenlijk alle zorgverzekeraars profileren zich zo voor het einde van het jaar met forse premiedalingen. Dat is op zich positief, want je kunt daar je voordeel mee doen. Als je alleen de zorg kiest die je reëel gedacht nodig denkt te hebben, kun je immers goedkoper uit zijn.
Zelf vind ik het heel lastig om in te schatten wat reëel is. Een aantal mensen die ik ken hebben ineens een aandoening waar ze nog nooit over nagedacht hebben. Dan is het wel fijn als je een verzekering hebt met een goede dekking en waarbij je zelf ook nog wat te zeggen hebt.
Aanvullende pakketten zijn vaak iets in prijs omhoog gegaan en ook versoberd. Het bekende addertje in het gras. Het ene pluspakket is het andere niet. Het is dus goed om vooral op de kleine lettertjes in de polisvoorwaarden te letten.
Zo mag je soms bij de een alleen naar bepaalde ziekenhuizen, therapeuten etc. Of wordt maar een gedeelte van een behandeling vergoed. Er is dan wel "een" vergoeding, maar niet zo hoog als die verzekering die maar iets duurder is.
Als je liever wat hulp hebt, zijn er tegenwoordig verschillende sites om de aanbieders van verzekeringen te vergelijken. Op Zorgverzekeringvergelijken2014.nl kun je bijvoorbeeld een paar gegevens invoeren en vrij gemakkelijk vergelijken tussen een aantal aanbieders. Je kunt altijd kijken of bij de verschillende sites dezelfde uitkomst is.
Let bij de verschillende sites wel op de lijst waar alle zorgverzekeraars op staan de er vergeleken kunnen worden. Mijn verzekeraar Energiek/ Sallandverzekeringen staat er heel vaak niet bij. Dat is jammer, want ik wil nu juist vergelijken met wat ik nu heb. Het afgelopen jaar bleek dat we eigenlijk zonder na te denken zorg konden afnemen. De Fysio die we zelf kozen, de logopedist die we zelf wilden, de beste hulp bij de burn-out van manlief en ook hoefde ik bij de tandarts niets te betalen, terwijl er nogal wat onderhoud was.
Maar je hebt nog even de tijd om te veranderen van ziektekostenverzekeraar, de verschillende sites worden nog aangevuld met informatie. En tot 1 februari 2014 is het nog steeds mogelijk om te veranderen.
Succes!
Ik las vandaag op nu.nl dat de helft van de verzekerden eigenlijk helemaal niet weet waarvoor men verzekerd is. Ongeveer 30 procent van de mensen zeggen te gaan kijken naar een andere, meer voordelige zorgverzekeraar. Elke cent is er een.
Eigenlijk alle zorgverzekeraars profileren zich zo voor het einde van het jaar met forse premiedalingen. Dat is op zich positief, want je kunt daar je voordeel mee doen. Als je alleen de zorg kiest die je reëel gedacht nodig denkt te hebben, kun je immers goedkoper uit zijn.
Zelf vind ik het heel lastig om in te schatten wat reëel is. Een aantal mensen die ik ken hebben ineens een aandoening waar ze nog nooit over nagedacht hebben. Dan is het wel fijn als je een verzekering hebt met een goede dekking en waarbij je zelf ook nog wat te zeggen hebt.
Aanvullende pakketten zijn vaak iets in prijs omhoog gegaan en ook versoberd. Het bekende addertje in het gras. Het ene pluspakket is het andere niet. Het is dus goed om vooral op de kleine lettertjes in de polisvoorwaarden te letten.
Zo mag je soms bij de een alleen naar bepaalde ziekenhuizen, therapeuten etc. Of wordt maar een gedeelte van een behandeling vergoed. Er is dan wel "een" vergoeding, maar niet zo hoog als die verzekering die maar iets duurder is.
Als je liever wat hulp hebt, zijn er tegenwoordig verschillende sites om de aanbieders van verzekeringen te vergelijken. Op Zorgverzekeringvergelijken2014.nl kun je bijvoorbeeld een paar gegevens invoeren en vrij gemakkelijk vergelijken tussen een aantal aanbieders. Je kunt altijd kijken of bij de verschillende sites dezelfde uitkomst is.
Let bij de verschillende sites wel op de lijst waar alle zorgverzekeraars op staan de er vergeleken kunnen worden. Mijn verzekeraar Energiek/ Sallandverzekeringen staat er heel vaak niet bij. Dat is jammer, want ik wil nu juist vergelijken met wat ik nu heb. Het afgelopen jaar bleek dat we eigenlijk zonder na te denken zorg konden afnemen. De Fysio die we zelf kozen, de logopedist die we zelf wilden, de beste hulp bij de burn-out van manlief en ook hoefde ik bij de tandarts niets te betalen, terwijl er nogal wat onderhoud was.
Maar je hebt nog even de tijd om te veranderen van ziektekostenverzekeraar, de verschillende sites worden nog aangevuld met informatie. En tot 1 februari 2014 is het nog steeds mogelijk om te veranderen.
Succes!
dinsdag 12 november 2013
Nootje om te kraken
Je kinderen goed laten eten, begint al bij hetgeen je aan boodschappen in huis haalt. Los van de discussie of je visie van wat goed, gezond of gevarieerd eten is: Als je de in jouw ogen gezonde voeding niet hebt gekocht, kun je het je kinderen ook niet voorzetten.
Onze kinderen zijn gek op noten. Ze zitten standaard bij de boodschappen en of het nu een mix is of één soort, je kunt ze altijd aanbieden. Als we op verjaardagen onder anderen chips en nootjes op tafel zetten, dan talen de kinderen vooral naar de noten. Ook 's middags na school is een klein handje walnootjes of cashewnootjes een prima tussendoortje. Ik ken het verhaal van het verslikken en het stikken in noten, dus we zeggen er altijd bij dat er goed gekauwd moet worden.
Toch blijkt wanneer vriendjes en vriendinnetjes komen spelen, dat veel kinderen dat niet kennen, zo'n nootje tussendoor. Dan ineens is er soms de vraag van een van onze kinderen, zomaar tussen het knutselen, tekenen of het spelen met de auto's door: "Mam, mag ik een nootje?". Sommige kinderen die de gretigheid van onze kinderen opmerken, gaan zelf ook overstag en proberen het ook. Anderen vinden die rare blank/bruine dingen maar gek, niet iets dat je zo eet. Ze kennen het niet en wat je niet kent eet je dan ook niet. Geen probleem een appeltje is zo geschild. Een mandarijntje is zo gepeld. Maar vaak komt dan toch de vraag of we ook snoepjes hebben. Of koekjes, dan wel lekkere hoor. Koekjes zijn in huis en jawel hoor, we hebben ook een snoeptrommel. En natuurlijk vragen onze eigen kinderen of ze dan ook een snoepje mogen. Want ze zijn zeker niet heiliger dan de andere kinderen. Maar ik blijf blij met de initiële vraag naar andere tussendoortjes dan dat vermaledijde snoepgoed.
En echt, zeker als ze zelf iets van snoep uitgezocht hebben in de winkel, of net wat hebben gekregen als traktatie op school, vragen ze heus ook om een snoepje. Maar hebben ze ook een zak nootjes of mandarijntjes mogen uitkiezen, dan blijft dat ook in hun geheugen hangen. En beperking van de hoeveelheid snoep versterkt de vraag naar alternatieven, :-). Zelf bied ik alleen nooit snoepgoed aan, maar eerst de andere alternatieven en ik denk dat dat de helft scheelt. Ik telde vanavond de dagen dat er de afgelopen week snoep gegeten is en kom tot de conclusie dat er op twee dagen om snoep is gevraagd. Precies de dagen dat er andere kinderen over de vloer zijn geweest. Voor mij toch een uitdaging of anders gezegd: een noot die nog te kraken valt.
Onze kinderen zijn gek op noten. Ze zitten standaard bij de boodschappen en of het nu een mix is of één soort, je kunt ze altijd aanbieden. Als we op verjaardagen onder anderen chips en nootjes op tafel zetten, dan talen de kinderen vooral naar de noten. Ook 's middags na school is een klein handje walnootjes of cashewnootjes een prima tussendoortje. Ik ken het verhaal van het verslikken en het stikken in noten, dus we zeggen er altijd bij dat er goed gekauwd moet worden.
Toch blijkt wanneer vriendjes en vriendinnetjes komen spelen, dat veel kinderen dat niet kennen, zo'n nootje tussendoor. Dan ineens is er soms de vraag van een van onze kinderen, zomaar tussen het knutselen, tekenen of het spelen met de auto's door: "Mam, mag ik een nootje?". Sommige kinderen die de gretigheid van onze kinderen opmerken, gaan zelf ook overstag en proberen het ook. Anderen vinden die rare blank/bruine dingen maar gek, niet iets dat je zo eet. Ze kennen het niet en wat je niet kent eet je dan ook niet. Geen probleem een appeltje is zo geschild. Een mandarijntje is zo gepeld. Maar vaak komt dan toch de vraag of we ook snoepjes hebben. Of koekjes, dan wel lekkere hoor. Koekjes zijn in huis en jawel hoor, we hebben ook een snoeptrommel. En natuurlijk vragen onze eigen kinderen of ze dan ook een snoepje mogen. Want ze zijn zeker niet heiliger dan de andere kinderen. Maar ik blijf blij met de initiële vraag naar andere tussendoortjes dan dat vermaledijde snoepgoed.
En echt, zeker als ze zelf iets van snoep uitgezocht hebben in de winkel, of net wat hebben gekregen als traktatie op school, vragen ze heus ook om een snoepje. Maar hebben ze ook een zak nootjes of mandarijntjes mogen uitkiezen, dan blijft dat ook in hun geheugen hangen. En beperking van de hoeveelheid snoep versterkt de vraag naar alternatieven, :-). Zelf bied ik alleen nooit snoepgoed aan, maar eerst de andere alternatieven en ik denk dat dat de helft scheelt. Ik telde vanavond de dagen dat er de afgelopen week snoep gegeten is en kom tot de conclusie dat er op twee dagen om snoep is gevraagd. Precies de dagen dat er andere kinderen over de vloer zijn geweest. Voor mij toch een uitdaging of anders gezegd: een noot die nog te kraken valt.
Abonneren op:
Berichten (Atom)