Wat eieren en hazen met Pasen te maken hebben...

Voor onze kinderen is de Paasviering een feest vol vraagtekens. Is net met kerst het kindje Jezus geboren, gaat 'ie een paar maanden later al dood.
En dan die eieren en hazen, en die leuke kuikentjes en konijnen? En hoewel ze naar een Christelijke, dat wil zeggen Katholieke, school gaan, wordt er naar mijn idee ook weinig echt verteld. Dat kan te maken hebben met hun leeftijd, maar daar ben ik eigenlijk niet zo zeker van. Bij vriendjes en vriendinnetjes uit ons dorp die naar een andere school gaan, wordt ook vooral veel met hazen en eieren gedaan. Hier was een vriendje dat zelfs dacht dat die haas uit dat ei kwam.

En laatst toen we een eindje omfietsten, zagen we een ontzettend grote haas. Formaat anabole steroïden zeg maar. De kinderen waren er heilig van overtuigd dat het de paashaas was, die alvast ging kijken waar hij straks die eieren moest verstoppen. Hele debatten werden er gevoerd achter op de fiets. Heerlijk die kleuterleeftijd.

Het ei en de haas lijken door de commercie niets met Pasen te maken te hebben, maar toch is het wel zo.  Bij de invoering van het vasten ( veertig dagen voor Pasen, als Carnaval eindigt) verbood de christelijke traditie om eieren te eten tussen Aswoensdag en Pasen. Pas met Pasen werden er weer eieren gegeten. De oude eieren waren inmiddels niet goed meer en werden daarom gekookt en versierd. Volgens de Katholieke traditie worden de eieren door de "klokken van Rome" van bovenaf gedropt in tuinen en op balkons. De klokken worden ook afgebeeld met vleugeltjes.
De Protestante traditie verstopt de haas ze. Een haas omdat hazen en konijnen met hun voortplantingsdrift een symbool zijn voor vruchtbaarheid en ontluikende lente.
Zowel hazen als eieren staan voor een nieuw begin, net als de verrijzenis van Jezus.

Hoewel ik vaak heb geprobeerd om het aan de kinderen uit te leggen, blijft het lastig allemaal. Ze zijn ook kritischer dan manlief en ik vroeger waren. We namen toen denk ik meer aan, gewoon omdat het zo gezegd werd. Tegenwoordig worden kinderen op school juist meer gestimuleerd om vragen te stellen. Misschien is het ook wel lastig door de grote hoeveelheid informatie en al die verschillende dagen waarop wat bijzonders is, zoals Palmpasen (de intocht), Witte donderdag (laatste avondmaal), Goede vrijdag (het sterven), Stille zaterdag (het begraven in de grot) en dan Pasen zelf (de verrijzenis). Een eindeloze reeks aan vragen over het hoe en het wat. Ook omdat kruisigingen, begraven worden in grotten wellicht wat ver bij onze huidige toch veilige samenleving en daarmee de kinderbeleving af staan.

Fijne Paasdagen!

Op een vroege ochtend....

De kinderen zijn vandaag vrij. En omdat het vannacht geweldig geregend heeft, was het een mooi moment voor een wandeling in een gebied waar veel brandnetels zijn.

Geïnspireerd door mede-bloggers leek me brandnetelsoep wel wat. Gewapend met een tas, handschoenen en een schaar gingen we op pad.

Het was heerlijk, want er was nog helemaal niemand. We volgden een gedeelte van een speurtocht die uitgezet was door een of andere vereniging. Een soort bonus.
En hoewel we in de verte grijze wolken zagen, scheen de zon op onze bolletjes.
 

Onderweg kwamen we nog wat geschut tegen.

 

De "onderwaterbrug" bij Fort De Rover of Fort Rovere is een ware val voor padden. Die kunnen wel naar beneden, maar omhoog is het te stijl. Voor de kinderen een hele ervaring. We vingen de padden en zetten ze op het gras.

 

Het is nu echt paardenbloementijd!

 

De paden op, de lanen in!

 

De brandneteltopjes staan nu onder water zodat de eventuele beestjes straks niet meegekookt worden. Vanavond wordt het water weggedaan en wordt van de topjes soep gemaakt. De stengels en de grote bladeren gaan in de emmers met water buiten achter de schuur. De aankomende maanden wordt dat een goede bemesting voor de (moes)tuin.

 

Straks nog even wat bosui uit de moestuin halen en aan de slag dan maar.  Teentje knoflook, wat lavas en twee aardappelen. Echt heerlijk!