Vanochtend konden we bijna niet parkeren bij school. Iedereen kwam "en masse" met de auto vanwege de regen. We parkeerden dus een eindje verder weg en ik constateerde dat ik de paraplu's de vorige keer niet terug in de auto had gedaan. -handig-
De kinderen holden giechelend naar de deur en de schade wat natheid betreft viel gelukkig mee.
In de gang was de regen het onderwerp van gesprek. Ik hoorde termen als "Als het maar niet de hele zomer zo blijft" en "Gelukkig stappen we volgende week in het vliegtuig".
En dat terwijl de boeren ( en ik) in de omgeving bijna een vreugdedansje doen omdat ze eindelijk niet hoeven sproeien vandaag. Want de grond is droog. Het gras langs de kant van de weg vertoont gele plekken en de maïs snakt naar water. Ik merkte het gisteren ook toen ik in de (moes)tuin bezig was. De beukenhaag die ik aan het bijsnoeien was, had ook last van de droogte.
Veel planten in mijn moestuin zijn dit jaar aangevroten door mieren. Ik heb altijd het idee dat dat meer gebeurt bij droogte. Alhoewel ik ook last heb van slakken, die zich juist weer meer vermenigvuldigen bij nat weer. Dit jaar gaat het kennelijk wat anders.
De laatste week voor de vakantie is begonnen. Ik merk aan de kinderen dat ze ook echt toe zijn aan vakantie. Ze zijn moe, op school is de lesstof al een paar weken op z'n eind. De werkboekjes konden vorige week al volledig ingevuld mee naar huis. De klassen worden schoongemaakt en opgeruimd. Er wordt veel meer buiten gespeeld dan anders.
De kinderen mochten gisteren "stoeltjes passen". Dan gaan ze alvast kijken waar ze volgend jaar gaan zitten, bij de nieuwe juf en/of meneer in de klas. Dat heb je dan op een grote school met veel klassen.
Zoonlief mocht met de trap naar boven en ontdekte dat je in groep drie een heus bureau met lade krijgt. Vooral die la vond hij gaaf, :-)
Dochterlief gaat ook over en blijft tegelijkertijd in dezelfde klas omdat ze in een combinatieklas zit. Ze vond het gisteren grappig dat de oudere kinderen in haar klas ook naar groep drie gingen en er allemaal "kleine kindjes" op school kwamen die de leeggekomen plaatsen innamen.
Elke dag wordt er door de kinderen gevraagd wanneer het zaterdag is en we lopen dan weer het rijtje af. Wat voor dag is het vandaag? En morgen en overmorgen en dan en dan en ja dan is het zaterdag.
Het is niet alleen vanwege het begin van de vakantie dat ze er naar vragen. Maar ook ( misschien wel vooral) omdat mijn vader en zijn vrouw dan hier komen logeren. Wat zijn ze gek op hen!
Zoonlief weet al precies wat hij hen wil laten zien. Dochterlief knipt en plakt er op los.
Nog even blijven aftellen dus....
dinsdag 8 juli 2014
zaterdag 5 juli 2014
Ouders en speelafspraken
Gistermiddag had ik onverwachts een vrije middag. De kinderen waren 's middags vrij, maar toen ik ze op ging halen van school bleken ze graag bij hun vriendje en vriendinnetje te willen spelen.
Toen ik rond half vier ons meisje bij haar vriendinnetje oppikte, kreeg ik kort het verhaal dat de dames heerlijk samen gespeeld hadden. De dames in kwestie waren ook nog volop aan het springen en glijden. En hoewel ik al verslag had gehad, deden de dames zelf ook nog even hun verhaal.
Toen ik later met ons meisje bij haar broer aankwam en hem op wilde halen kreeg ik uitgebreid verslag van de moeder over wat ze allemaal met de kinderen had gedaan. De kinderen zaten voor de tv en reageerden nauwelijks op wat er gezegd werd.
Nu kun je denken dat dat het verschil is tussen meisjes en jongetjes. Maar ik ken dit ook wel andersom. Dat ik zoonlief ophaalde en dat ze nog lekker aan het spelen waren en de ouder geen kind aan ze had gehad. En dat ik even later dochterlief ophaalde en dat de vader in kwestie vertelde wat hij allemaal met de meisjes had gedaan. Wel allemaal leuke dingen, daar niet van.
Er zit dus verschil in hoe er omgegaan wordt met een speelafspraakje.
Zelf ben ik meer een moeder die stimuleert dat de kinderen zelf gaan spelen. Tuurlijk houd ik ze in de gaten en stuur ik af en toe bij als dat nodig is, maar ik ben geen entertainer. Twee rondjes meedoen me een spelletje en dan gaan ze vaak zelf wel weer verder. En als iemand z'n kind weer op komt halen doe ik eigenlijk ook alleen maar kort verslag.
Ik vind de verschillen intrigerend. Wat voor moeder/ vader ben jij?
Toen ik rond half vier ons meisje bij haar vriendinnetje oppikte, kreeg ik kort het verhaal dat de dames heerlijk samen gespeeld hadden. De dames in kwestie waren ook nog volop aan het springen en glijden. En hoewel ik al verslag had gehad, deden de dames zelf ook nog even hun verhaal.
Toen ik later met ons meisje bij haar broer aankwam en hem op wilde halen kreeg ik uitgebreid verslag van de moeder over wat ze allemaal met de kinderen had gedaan. De kinderen zaten voor de tv en reageerden nauwelijks op wat er gezegd werd.
Nu kun je denken dat dat het verschil is tussen meisjes en jongetjes. Maar ik ken dit ook wel andersom. Dat ik zoonlief ophaalde en dat ze nog lekker aan het spelen waren en de ouder geen kind aan ze had gehad. En dat ik even later dochterlief ophaalde en dat de vader in kwestie vertelde wat hij allemaal met de meisjes had gedaan. Wel allemaal leuke dingen, daar niet van.
Er zit dus verschil in hoe er omgegaan wordt met een speelafspraakje.
Zelf ben ik meer een moeder die stimuleert dat de kinderen zelf gaan spelen. Tuurlijk houd ik ze in de gaten en stuur ik af en toe bij als dat nodig is, maar ik ben geen entertainer. Twee rondjes meedoen me een spelletje en dan gaan ze vaak zelf wel weer verder. En als iemand z'n kind weer op komt halen doe ik eigenlijk ook alleen maar kort verslag.
Ik vind de verschillen intrigerend. Wat voor moeder/ vader ben jij?
vrijdag 4 juli 2014
Het feest zelf
Onze kleine meid vond het allemaal hartstikke spannend. Eerst trakteren op school ( aardbeien) en dan later thuis haar eerste echte kinderfeestje vieren enzo. Ze was er 's ochtends gewoon een beetje stil van. Zoonlief vond het ook spannend, hoewel hij al een paar kinderfeestjes achter de rug heeft.
De vijf kleine dametjes kwamen 's middags allemaal op tijd. We dronken wat, versierden een cakeje en een kroontje en pakten de cadeautjes uit. De jarige in Spee werd enorm verwend met knutselspullen, haarspeldjes enz. Echt van die meisjesdingen.
Daarna gingen we met twee auto's vol kwebbelende prinsessen en een prins naar het park ( wat een lol je dan als ouder hebt met die kinderen met een kroontje op in je auto!!). De auto lag nadien bezaaid met diamanten en parels die van de kroontjes afgevallen waren.
Terwijl manlief met de meisjes en zoonlief langs de ene kant naar het grasveld liepen, was ik zogenaamd iets vergeten en liep terug naar de auto. Ik pakte drie van de vijf plastic bakken met klapdeksel waar de spellen en de schat in zaten uit de kofferbak en liep via de andere kant het park in. Ik plaatste op het laatste stuk vlakbij het grasveld de bakken met de spel-opdrachten tussen de bomen, verspreid langs het pad. Op die manier konden we de bakken enigszins in de gaten houden en waren ze toch niet direct zichtbaar voor de kinderen.
Toen ik me bij de rest voegde voerden manlief en ik nog een beetje theater op: "Waar was je nou?-Nou ik was jullie kwijt!". Grote hilariteit alom.
Nadat we de dieren oud brood gevoerd hadden en we wat gedronken en gesnoept hadden, gingen we op zoek naar de schat en deden onderweg de spelletjes uit de bakken. Het eierlopen was een fanatieke bedoening! Net als kegelen. Tijdens het derde spel, bracht ik de eerste twee spellen naar de auto en plaatste op de terugweg het laatste spel en natuurlijk de bak met de schat! De schat was het zakje snoepgoed dat je aan het einde van het feestje mee naar huis mocht nemen en dan ook pas open mocht maken.
Nadat de schat gevonden was kon iedereen weer wat drinken en lekker spelen. Terwijl manlief een oogje in het zeil hield, ging ik ter afsluiting het eten halen.
Dochterlief had eerder eens de wens te kennen gegeven dat ze van die kindermenu's wilde eten met frietjes, een frikandel/ kroket en van dat speelgoed ( dino's enzo) net als op een van de andere feestjes waar ze naartoe was geweest. We hadden haar maar in de waan gelaten dat dat niet ging gebeuren omdat we niet houden van de enorme berg afval ( al die gekleurde kartonnen dozen met inhoud) en omdat het gewoon heel erg duur is.
Maar in de dagen ervoor had ik bij Action van die speelgoedslangen ( die zo bewegen) opgehaald die braaf lagen te wachten in de kofferbak van de auto. Ik haalde bij de snackbar een gezinszak friet. Ook bestelde ik twee porties bitterballen en drie frikadellen die ik voor dat ze gebakken werden door midden liet snijden. Dan heb je mooie kleine snacks, kleuterformaat. Op die manier kan een ieder kiezen uit een minifrikandel en/of bitterballen.
Toen ik de auto bij het park parkeerde, voegde ik de speelgoedslangen toe aan de tas van de snackbar. Toen ik het grasveld opliep kwamen de dames en broer me tegemoet lopen. Wat zat er in de tas??? Ooh's en aaa's bij het zien van de slangen.
We verdeelden de frietjes over de van huis meegenomen gekleurde plastic schaaltjes ( Ikea) en ieder kon lekker op het kleed zitten en eten. Saus hadden we in knijpflessen van huis meegenomen. Drinken erbij....Het zag er heel gezellig uit zo met elkaar. De kinderen speelden nog wat op het veld en daarna was het alweer tijd om ze naar huis te brengen.
Eigenlijk was alles naar wens verlopen. Toen we alle dames thuisbrachten merkten we aan het enthousiasme waarmee ze aan hun ouders vertelden wat ze hadden gedaan, dat het ook voor hen leuk was geweest .
Dochterlief en zoonlief waren toen we thuis kwamen he-le-maal uitgeteld en gingen na de bewondering van alle cadeautjes maar op tijd naar bed.
Maar....oooooh....hoewel alles soepel verliep, je bent daarna als ouder toch ook wel helemaal gesloopt! :-)
Ja, niet alleen de kinderen worden een jaartje ouder, hahaha!
Op zich allemaal een groot succes, maar ik ben wel blij dat we zoiets maar twee keer ( want twee kinderen) per jaar hoeven te organiseren. :-)
De vijf kleine dametjes kwamen 's middags allemaal op tijd. We dronken wat, versierden een cakeje en een kroontje en pakten de cadeautjes uit. De jarige in Spee werd enorm verwend met knutselspullen, haarspeldjes enz. Echt van die meisjesdingen.
Daarna gingen we met twee auto's vol kwebbelende prinsessen en een prins naar het park ( wat een lol je dan als ouder hebt met die kinderen met een kroontje op in je auto!!). De auto lag nadien bezaaid met diamanten en parels die van de kroontjes afgevallen waren.
Terwijl manlief met de meisjes en zoonlief langs de ene kant naar het grasveld liepen, was ik zogenaamd iets vergeten en liep terug naar de auto. Ik pakte drie van de vijf plastic bakken met klapdeksel waar de spellen en de schat in zaten uit de kofferbak en liep via de andere kant het park in. Ik plaatste op het laatste stuk vlakbij het grasveld de bakken met de spel-opdrachten tussen de bomen, verspreid langs het pad. Op die manier konden we de bakken enigszins in de gaten houden en waren ze toch niet direct zichtbaar voor de kinderen.
Toen ik me bij de rest voegde voerden manlief en ik nog een beetje theater op: "Waar was je nou?-Nou ik was jullie kwijt!". Grote hilariteit alom.
Nadat we de dieren oud brood gevoerd hadden en we wat gedronken en gesnoept hadden, gingen we op zoek naar de schat en deden onderweg de spelletjes uit de bakken. Het eierlopen was een fanatieke bedoening! Net als kegelen. Tijdens het derde spel, bracht ik de eerste twee spellen naar de auto en plaatste op de terugweg het laatste spel en natuurlijk de bak met de schat! De schat was het zakje snoepgoed dat je aan het einde van het feestje mee naar huis mocht nemen en dan ook pas open mocht maken.
Nadat de schat gevonden was kon iedereen weer wat drinken en lekker spelen. Terwijl manlief een oogje in het zeil hield, ging ik ter afsluiting het eten halen.
Dochterlief had eerder eens de wens te kennen gegeven dat ze van die kindermenu's wilde eten met frietjes, een frikandel/ kroket en van dat speelgoed ( dino's enzo) net als op een van de andere feestjes waar ze naartoe was geweest. We hadden haar maar in de waan gelaten dat dat niet ging gebeuren omdat we niet houden van de enorme berg afval ( al die gekleurde kartonnen dozen met inhoud) en omdat het gewoon heel erg duur is.
Maar in de dagen ervoor had ik bij Action van die speelgoedslangen ( die zo bewegen) opgehaald die braaf lagen te wachten in de kofferbak van de auto. Ik haalde bij de snackbar een gezinszak friet. Ook bestelde ik twee porties bitterballen en drie frikadellen die ik voor dat ze gebakken werden door midden liet snijden. Dan heb je mooie kleine snacks, kleuterformaat. Op die manier kan een ieder kiezen uit een minifrikandel en/of bitterballen.
Toen ik de auto bij het park parkeerde, voegde ik de speelgoedslangen toe aan de tas van de snackbar. Toen ik het grasveld opliep kwamen de dames en broer me tegemoet lopen. Wat zat er in de tas??? Ooh's en aaa's bij het zien van de slangen.
We verdeelden de frietjes over de van huis meegenomen gekleurde plastic schaaltjes ( Ikea) en ieder kon lekker op het kleed zitten en eten. Saus hadden we in knijpflessen van huis meegenomen. Drinken erbij....Het zag er heel gezellig uit zo met elkaar. De kinderen speelden nog wat op het veld en daarna was het alweer tijd om ze naar huis te brengen.
Eigenlijk was alles naar wens verlopen. Toen we alle dames thuisbrachten merkten we aan het enthousiasme waarmee ze aan hun ouders vertelden wat ze hadden gedaan, dat het ook voor hen leuk was geweest .
Dochterlief en zoonlief waren toen we thuis kwamen he-le-maal uitgeteld en gingen na de bewondering van alle cadeautjes maar op tijd naar bed.
Maar....oooooh....hoewel alles soepel verliep, je bent daarna als ouder toch ook wel helemaal gesloopt! :-)
Ja, niet alleen de kinderen worden een jaartje ouder, hahaha!
Op zich allemaal een groot succes, maar ik ben wel blij dat we zoiets maar twee keer ( want twee kinderen) per jaar hoeven te organiseren. :-)
woensdag 2 juli 2014
Kinderfeestje
Vandaag is het feestje van dochterlief. Ze wordt in de vakantie 5 jaar en omdat iedereen dan op vakantie is, mocht ze haar feestje ruim vooraf ( precies een maand) geven. Het wordt haar eerste echte kinderfeestje. Er komen 5 door haar gekozen vriendinnetjes. Samen met haar broer, is het dus een feestje met 7 kinderen.
Hoewel ik meestal aardig van het plannen ben en ik ook echt al wat dingen verzameld had voor het feestje, was het maandag toch echt hoog tijd om daadwerkelijk een "programma" in elkaar te draaien en alle lose ideetjes met elkaar te verbinden. Het loopt op zo'n middag vanzelf wel is de ervaring.
Het wordt een prinsen en prinsessenfeest met een speurtocht naar de schat.
Lekker origineel.
Nee inderdaad niet echt/ echt niet, maar we hebben wel alles zelf bedacht.
Tot en met de spelletjes aan toe.
De dames en de heer gaan eerst een kroontje versieren met plak-diamanten en parels enzo en daarna gaan we naar een park met een soort kinderboerderij ( dieren achter een hek) hier in de buurt alwaar we een speurtocht doen. We doen er een paar opdrachten/spelletjes en uiteindelijk zullen we de schat vinden.
Het was nog wel even nadenken wat voor spelletjes we zouden doen ( vooral niet ingewikkeld). En vooral inschatten hoeveel tijd dat ongeveer zou gaan kosten ( niet te lang). Maar ik denk dat we een reëel programmaatje in elkaar gedraaid hebben. Iets met kegelen, eierlopen met een lepel ( het ei is een bal en de lepel een aardappelopscheplepel), aardappel werpen, voorwerpen onder een kleedje raden enz.
En met dat mooie weer mogen we eigenlijk niet klagen zeg! We sluiten daarom af met een picknick en natuurlijk de schat......!
Omdat de jarige in spee in alle opwinding nog niet geïnformeerd heeft naar de inhoud van het feestje, hebben we besloten dat we het een verrassing laten. Manlief en ik hebben al zo'n voorpret!!!
Hoewel ik meestal aardig van het plannen ben en ik ook echt al wat dingen verzameld had voor het feestje, was het maandag toch echt hoog tijd om daadwerkelijk een "programma" in elkaar te draaien en alle lose ideetjes met elkaar te verbinden. Het loopt op zo'n middag vanzelf wel is de ervaring.
Het wordt een prinsen en prinsessenfeest met een speurtocht naar de schat.
Lekker origineel.
Nee inderdaad niet echt/ echt niet, maar we hebben wel alles zelf bedacht.
Tot en met de spelletjes aan toe.
De dames en de heer gaan eerst een kroontje versieren met plak-diamanten en parels enzo en daarna gaan we naar een park met een soort kinderboerderij ( dieren achter een hek) hier in de buurt alwaar we een speurtocht doen. We doen er een paar opdrachten/spelletjes en uiteindelijk zullen we de schat vinden.
Het was nog wel even nadenken wat voor spelletjes we zouden doen ( vooral niet ingewikkeld). En vooral inschatten hoeveel tijd dat ongeveer zou gaan kosten ( niet te lang). Maar ik denk dat we een reëel programmaatje in elkaar gedraaid hebben. Iets met kegelen, eierlopen met een lepel ( het ei is een bal en de lepel een aardappelopscheplepel), aardappel werpen, voorwerpen onder een kleedje raden enz.
En met dat mooie weer mogen we eigenlijk niet klagen zeg! We sluiten daarom af met een picknick en natuurlijk de schat......!
Omdat de jarige in spee in alle opwinding nog niet geïnformeerd heeft naar de inhoud van het feestje, hebben we besloten dat we het een verrassing laten. Manlief en ik hebben al zo'n voorpret!!!
dinsdag 1 juli 2014
Internet-gevaren in beeld brengen
Op maandag en dinsdag help ik als vrijwilliger op de tussenschoolse opvang. Hoewel het behoorlijk druk is, is het ook heel leuk om te doen. En je hoort/leest/ leert van andere mensen en ook van kinderen.
Een van de andere vrijwilligsters heeft ook twee kinderen op school. Omdat die allemaal enorm "in " waren voor Facebook en ze zelf alle gevaren en dergelijke er van zag, besloot ze een nep-account aan te maken. Samen met haar kinderen maakte ze een fictief persoon aan, geboren in 1966. Ze besloot een paar fictieve interesses en een paar eigenschappen te delen en samen met haar kinderen regelmatig te kijken hoe het zou verlopen. Ze besloot elke "vriendschap" te accepteren en binnen een maand had ze al meer dan 100 "vrienden".
Na die maand plaatste ze een foto van een stoere motor op haar account en voor ze het wist had ze enorme hoeveelheden motor minnende "vrienden" erbij. Een week of wat later plaatste ze een plaatje van een zwembad en iets over afzwemmen en tot haar schrik kreeg ze een heleboel reacties van kinderen, die allemaal vrienden wilden worden. Kinderen van een jaar of 7 die dus vriend wilden worden van een onbekende mevrouw die in 1966 geboren zou zijn. Ze verbaasde zich enorm en deelde dit tijdens de tussenschoolse opvang met de andere vrijwilligers. Een aantal "zat" ook op Facebook en ging haar volgen.
Vandaag kwam ze ook helpen op de tussenschoolse opvang en werd ze meteen aangeschoten: "Ooh van harte gefeliciteerd!". Ze keek verbaasd. Wat bleek? Op het betreffende profiel had ze de fictieve geboorte datum op 1-7 gezet. En diegenen die haar volgden waren vergeten dat het allemaal een fictief gebeuren was. :-)
Voor haar en haar kinderen is het met dit experiment in ieder geval duidelijk dat er geen enkele controle zit op de gegevens die iemand verspreid op Facebook. Maar ook dat er dus ook kinderen zijn die geen kwaad zien in "vrienden worden" met een wildvreemde mevrouw uit 1966.
En dat dus ook al die ouders niet weten wat hun kind doet en met wie hun kind omgaat...
Een van de andere vrijwilligsters heeft ook twee kinderen op school. Omdat die allemaal enorm "in " waren voor Facebook en ze zelf alle gevaren en dergelijke er van zag, besloot ze een nep-account aan te maken. Samen met haar kinderen maakte ze een fictief persoon aan, geboren in 1966. Ze besloot een paar fictieve interesses en een paar eigenschappen te delen en samen met haar kinderen regelmatig te kijken hoe het zou verlopen. Ze besloot elke "vriendschap" te accepteren en binnen een maand had ze al meer dan 100 "vrienden".
Na die maand plaatste ze een foto van een stoere motor op haar account en voor ze het wist had ze enorme hoeveelheden motor minnende "vrienden" erbij. Een week of wat later plaatste ze een plaatje van een zwembad en iets over afzwemmen en tot haar schrik kreeg ze een heleboel reacties van kinderen, die allemaal vrienden wilden worden. Kinderen van een jaar of 7 die dus vriend wilden worden van een onbekende mevrouw die in 1966 geboren zou zijn. Ze verbaasde zich enorm en deelde dit tijdens de tussenschoolse opvang met de andere vrijwilligers. Een aantal "zat" ook op Facebook en ging haar volgen.
Vandaag kwam ze ook helpen op de tussenschoolse opvang en werd ze meteen aangeschoten: "Ooh van harte gefeliciteerd!". Ze keek verbaasd. Wat bleek? Op het betreffende profiel had ze de fictieve geboorte datum op 1-7 gezet. En diegenen die haar volgden waren vergeten dat het allemaal een fictief gebeuren was. :-)
Voor haar en haar kinderen is het met dit experiment in ieder geval duidelijk dat er geen enkele controle zit op de gegevens die iemand verspreid op Facebook. Maar ook dat er dus ook kinderen zijn die geen kwaad zien in "vrienden worden" met een wildvreemde mevrouw uit 1966.
En dat dus ook al die ouders niet weten wat hun kind doet en met wie hun kind omgaat...
zondag 22 juni 2014
Midsommer!
Afgelopen weken waren voor ons gezin erg verdrietig, maar daarom ook hectisch. Mijn schoonvader bleek niercelkanker te hebben met uitzaaiingen naar de omliggende organen. Kort daarna kreeg hij een virus te pakken en belandde hij in het ziekenhuis omdat hij het te benauwd had.
We probeerden zo vaak mogelijk langs te gaan en ook om mijn schoonmoeder dan mee te nemen. Het vergde een hoop organisatie en energie, maar dat hebben we er natuurlijk graag voor over.
Toch merk ik wel dat je dan toch tol gaat betalen. We merkten hier dat we allemaal heel erg moe werden van de veranderingen en emoties. En ook de kinderen merkten het.
Een heel aantal dingen in het huishouden werden vooruit geschoven en moeten nu toch echt wel weer gedaan worden. Je onderschat altijd de impact van dit soort dingen.
En wat me is opgevallen: wat hebben we een groot bedrag aan parkeergeld uitgegeven bij het ziekenhuis! Naast de gewone bezoeken, moest manlief er ook tussentijds zijn als er weer uitslagen enzo bekend waren. Elk bezoek kostte ongeveer 4,50 aan parkeergeld. Omdat je er verder in de omgeving niet kunt parkeren vind ik het eigenlijk schandalig.
En we hebben er in het begin één keer koffiegedronken, wat wel heel erg lekkere koffie was, maar de prijs loog er niet om. Dat was eenmalig :-)
Inmiddels is mijn schoonvader weer thuis en gingen we gisteren bij hem op bezoek. Op de terugweg reden we langs de Ikea. Dat wil zeggen, we stonden in de file door al die mensen die naar de Ikea gingen. Manlief vroeg nog of ze het gratis weggaven ofzo. Maar ineens wist ik het : Het is Midsommer! De kortste nacht van het jaar! In Scandinavische landen wordt daar veel aandacht aan besteed. Thuis zocht ik het nog even op en probeerde het de kinderen uit te leggen. Die vinden het allemaal erg sprookjesachtig.
Dat betekent voor de moestuin dat het onstuimige groeien weer wat af zal nemen. Dat het wat rustiger wordt om de boel bij te houden (erg fijn) en ik de opgelopen achterstand weer wat in kan halen. Ik had wat preien, wortelen en uien van vorig jaar laten staan om te kijken hoe mooi ze zouden worden. de afgelopen weken hebben ze werkelijk prachtig gebloeid, maar nu is het tijd om ze er uit te halen wil ik straks niet overal prei, ui en wortelen als onkruid aantreffen.
Mijn voorgezaaide plantjes moeten hoog nodig ( eigenlijk ben ik te laat) op de plek van bestemming komen. Ik hoop dus op mooi en niet te warm weer!
Fijne Midsommer!
We probeerden zo vaak mogelijk langs te gaan en ook om mijn schoonmoeder dan mee te nemen. Het vergde een hoop organisatie en energie, maar dat hebben we er natuurlijk graag voor over.
Toch merk ik wel dat je dan toch tol gaat betalen. We merkten hier dat we allemaal heel erg moe werden van de veranderingen en emoties. En ook de kinderen merkten het.
Een heel aantal dingen in het huishouden werden vooruit geschoven en moeten nu toch echt wel weer gedaan worden. Je onderschat altijd de impact van dit soort dingen.
En wat me is opgevallen: wat hebben we een groot bedrag aan parkeergeld uitgegeven bij het ziekenhuis! Naast de gewone bezoeken, moest manlief er ook tussentijds zijn als er weer uitslagen enzo bekend waren. Elk bezoek kostte ongeveer 4,50 aan parkeergeld. Omdat je er verder in de omgeving niet kunt parkeren vind ik het eigenlijk schandalig.
En we hebben er in het begin één keer koffiegedronken, wat wel heel erg lekkere koffie was, maar de prijs loog er niet om. Dat was eenmalig :-)
Inmiddels is mijn schoonvader weer thuis en gingen we gisteren bij hem op bezoek. Op de terugweg reden we langs de Ikea. Dat wil zeggen, we stonden in de file door al die mensen die naar de Ikea gingen. Manlief vroeg nog of ze het gratis weggaven ofzo. Maar ineens wist ik het : Het is Midsommer! De kortste nacht van het jaar! In Scandinavische landen wordt daar veel aandacht aan besteed. Thuis zocht ik het nog even op en probeerde het de kinderen uit te leggen. Die vinden het allemaal erg sprookjesachtig.
Dat betekent voor de moestuin dat het onstuimige groeien weer wat af zal nemen. Dat het wat rustiger wordt om de boel bij te houden (erg fijn) en ik de opgelopen achterstand weer wat in kan halen. Ik had wat preien, wortelen en uien van vorig jaar laten staan om te kijken hoe mooi ze zouden worden. de afgelopen weken hebben ze werkelijk prachtig gebloeid, maar nu is het tijd om ze er uit te halen wil ik straks niet overal prei, ui en wortelen als onkruid aantreffen.
Mijn voorgezaaide plantjes moeten hoog nodig ( eigenlijk ben ik te laat) op de plek van bestemming komen. Ik hoop dus op mooi en niet te warm weer!
Fijne Midsommer!
donderdag 12 juni 2014
Boodschappen scannen
De boodschappen zijn duurder geworden. De reguliere dingen die ik haal zijn echt een aantal centen in prijs gestegen. Rijstwafels, sap etc. Het lijkt weinig te schelen, maar vele kleintjes maken echt een grote. Maar ook de biologische boodschappen blijven niet achter. Maar voor mijn gevoel hebben die eerder een prijsverhoging ondergaan en blijven ze nu redelijk gelijk en scheelt het niet zoveel als bij de reguliere dingen.
Hoewel ik altijd al naging of de kassabon klopte, ben ik sinds ik mijn boodschappen thuis scan ook veel alerter op de prijzen en de veranderingen van de prijzen.
Ik ben niet van het bijhouden van boekjes van wat alles kost. Dat is voor mij teveel werk. Maar dat scannen dat gaat me eigenlijk wel vlot af. En maakt me extra bewust.
Hoe het werkt? Nadat ik thuis kom scan ik alles en ruim ik alles in.
Doordat alles twee keer ( een keer in de winkel en een keer thuis) door je handen gaat en je bewust naar de prijs kijkt, weet je ook de prijzen beter.
Het is eigenlijk spelenderwijs prijzen leren en veranderingen zien.
De gegevens gaan naar het GFK en die gebruiken dat weer om algemene prijsstijgingen te kunnen registreren. Maar bijvoorbeeld ook om na te gaan hoeveel vlees een gezin koopt etc.
Voor elke week dat je je boodschappen scant krijg je dan weer punten. Maar je kunt ook aangeven dat je wel mee wilt doen met onderzoeken. Dan kun je ook weer punten sparen. De punten zijn in te leveren voor cadeau's en cadeaubonnen etc. En cadeaubonnen van de vvv zijn op vele plaatsen in te leveren.
Ik ben er zelf eigenlijk wel enthousiast over omdat het niet veel tijd kost. In het begin wel, want dan moet je even weten hoe het werkt en zo. Maar na een maand is het gewoon ingeburgerd.
En nee wees niet bevreesd, ik ben nog steeds niet van de advertorials, maar ben gewoon enthousiast.
Mocht je ook willen kijken of het wat voor jou is: Kijk dan even hier
En mocht je je opgeven om het zelf te gaan proberen, zou je dan mijn nummer door willen geven bij de opmerkingen? Mijn panelnummer: 693200
Hoewel ik altijd al naging of de kassabon klopte, ben ik sinds ik mijn boodschappen thuis scan ook veel alerter op de prijzen en de veranderingen van de prijzen.
Ik ben niet van het bijhouden van boekjes van wat alles kost. Dat is voor mij teveel werk. Maar dat scannen dat gaat me eigenlijk wel vlot af. En maakt me extra bewust.
Hoe het werkt? Nadat ik thuis kom scan ik alles en ruim ik alles in.
Doordat alles twee keer ( een keer in de winkel en een keer thuis) door je handen gaat en je bewust naar de prijs kijkt, weet je ook de prijzen beter.
Het is eigenlijk spelenderwijs prijzen leren en veranderingen zien.
De gegevens gaan naar het GFK en die gebruiken dat weer om algemene prijsstijgingen te kunnen registreren. Maar bijvoorbeeld ook om na te gaan hoeveel vlees een gezin koopt etc.
Voor elke week dat je je boodschappen scant krijg je dan weer punten. Maar je kunt ook aangeven dat je wel mee wilt doen met onderzoeken. Dan kun je ook weer punten sparen. De punten zijn in te leveren voor cadeau's en cadeaubonnen etc. En cadeaubonnen van de vvv zijn op vele plaatsen in te leveren.
Ik ben er zelf eigenlijk wel enthousiast over omdat het niet veel tijd kost. In het begin wel, want dan moet je even weten hoe het werkt en zo. Maar na een maand is het gewoon ingeburgerd.
En nee wees niet bevreesd, ik ben nog steeds niet van de advertorials, maar ben gewoon enthousiast.
Mocht je ook willen kijken of het wat voor jou is: Kijk dan even hier
En mocht je je opgeven om het zelf te gaan proberen, zou je dan mijn nummer door willen geven bij de opmerkingen? Mijn panelnummer: 693200
Abonneren op:
Berichten (Atom)