zondag 21 april 2019

Paasvuren

Afgelopen nacht rook ik ineens een rare lucht die ik niet kon thuisbrengen. Waar komt dat vandaan? Huis doorgelopen, maar nergens een bron te vinden. En misschien maar goed ook, want na het snuiten van mijn neus bleek dat het toch echt om een brandlucht ging. Wat een penetrante lucht!

Het bleek van buiten te komen en ik had niet meer gedacht aan de paasvuren. Daarom zocht ik even op een nieuwssite naar de oorzaak en het blijken de paasvuren in Duitsland te zijn die voor fijnstof en stank zorgen. De tuintafel die ik gisteren nog gepoetst had, maar ook de stoelen en de kozijnen, alles is weer met een stoflaagje bedekt. Er wordt gesproken over fijnstof, maar ik noem het toch gerust grofstof. Ik hoop dat de lucht en het stof snel overwaaien.

Hier in de directe omgeving zijn de paasvuren verboden vanwege de droogte. Het is hier ook echt intens droog moet ik wel zeggen. Gisteren in de ochtend eerst begonnen om met twee gieters de plantjes water te geven, maar er moest echt grof geschut aan te pas komen om het goed te doen. Dus toen de tuinslang aangesloten en  je zag de planten bijna ter plekke blij worden van het water.

Vandaag is het Pasen. We genieten nog even van de rust en van het samen zijn met familie.

Iedereen fijn Paasdagen!

zaterdag 20 april 2019

Rood

Ik zag afgelopen week in de etalages van verschillende winkels en ook in sommige gekregen tijdschriften van die leuke vrolijke kleuren in de mode. Rood, wit en blauw. Ik had er zin in, keek in mijn kast, maar het enige rood dat ik zag waren truien van katoen en van wol. Niets passends voor het zomergevoel. O ja en een paar schoenen die ik vorig jaar in de uitverkoop had gekocht, van die leuke instappertjes. Ik had ze fantastisch gevonden en ik wist nog exact waarom ik er op was gevallen.
Ze zien er nog als nieuw uit, waarom was dat ook alweer?

Met de beste zin kocht ik in een van de winkels een leuke hippe blouse, compleet volgens de laatste mode in die mooie opgewekte kleuren. Ik combineerde dat thuis met een beige broek en de rode instappertjes. Föhnde mijn haar, deed mijn best om niet teveel en niet te weinig make-up op te doen, maar wel die leuke rode lippenstift. Hele dag blij rondgelopen om aan het einde van de dag erachter te komen waarom je die schoenen vorig jaar niet zo vaak aan had gedaan en ze er nog zo nieuw uitzagen.....een hele grote - uiteraard rode- blaar op mijn hak! (zucht)

Op voorraad

Er is geen betere raad dan voorraad zeggen ze wel eens. Maar op een gegeven moment had ik niet goed op mijn netvlies hoeveel ik van iets in mijn voorraadkast had en dat is het moment dat je je voorraad (weer) (meer) moet gaan gebruiken. De afgelopen weken aten we van alles uit de kast en dat merkte ik gelukkig aan de ruimte die er ontstond en ook aan mijn boodschappenbudget. En er kwam weer rust in de voorraadkast, zonder concessie te doen op gezond voedsel, want wat er in de kast stond was en is voornamelijk bewust gekozen.
Van quinoa, amarant, zilvervliesrijst tot boekweit. Soepen van de kleinste soepfabriek ( ik maak vaak zelf soep, maar dit is mijn noodgevallen soep). En verder kocht ik voor een langere tijd bepaalde (onnodige) zaken niet en keek ik eerst wat we zelf konden maken vanuit de kast.

De andere kant was er ook. Er was weer van alles in de aanbieding. Meestal na een kwartaal maken supermarkten een soort balans op van wat wel en niet goed verkoopt en gaan sommige dingen uit het assortiment. Dan kun je die middelen dus goedkoop in slaan. Waar ik het over heb? Granen ( juist ja, die ik ook aan het opmaken was ;)), koffie(bonen), thee, wasmiddelen. Maar ook gedroogde fruitsoorten. En koekjes in allerlei soorten en maten.

Verder merkte ik dat de vaatwasser voller kon dan dat ik kopjes had. Ik heb lang nagedacht hoe dat kon ontstaan. Er was niets stuk gevallen (gelukkig!), maar ik kookte meer voor meerdere dagen. En restjes verwerk ik vaak door salades die ik direct op het bord opmaak en dus geen schalen, pannen en dergelijke vragen. Dat zorgde er kennelijk voor dat er minder pannen en ander servies in de vaatwasser ging. Een soort andere verhoudingen. Nu kan ik natuurlijk kopjes met de hand gaan afwassen en nog even wachten met die vaatwasser. Het is een luxe dat er bij de aankoop van mijn huis zo'n grote vaatwasser in zat. Maar ik besloot te kiezen voor gemak en daarom wat glazen bij te kopen bij het Z.weedse woonwarenhuis. Ik viel voor deze. Tezamen met van die leuke onderzetters van kurk in de vorm die als een kommetje om je kopje heen lijken te vallen door het opstaande randje. Grappig dat de onderzetters in de winkel een stuk goedkoper zijn dan op de site.

Het was lang geleden dat ik zoiets weer aangeschaft had en dat maakte dat ik 's avonds helemaal content een kopje thee dronk uit mijn nieuwe theeglas ( tevens waterglas, limonade glas en koffiebeker). Grappig dat je eigenlijk maar weinig nodig hebt en dan bij de aanschaf van zoiets kleins toch blij kunt worden van een goede aanschaf.




zondag 14 april 2019

Lekkernijen met Pasen en andere feestdagen

Hoewel de paaseitjes in januari en de kerstkransjes in augustus in de schappen van sommige winkels komen te liggen, wachten we hier tot een week vooraf. We maken van de aanschaf gewoon een soort feestje, waar we een week op teren.

En dus was het gisteren zover dat zoonlief en ik bij de H.ema stonden om eitjes uit te zoeken. We namen er echt de tijd voor en hoe leuk is het om eens goed te kijken naar alle bijzondere smaken.

Eerder deden we dat ook nog wel eens bij de bakker, maar daar waar de ijswinkels de chocoladelekkernijen lijken te hebben geannexeerd, hebben sommige bakkers er kennelijk afstand van gedaan of zich beperkt. Omdat de lokale ijswinkel de eitjes niet zelf maakt, maar gewoon van een duur merk ( wat bij ons niet deirekt in de smaak valt) verkoopt, sloot ik die uit. We gingen eigenlijk voor het systeem waarbij je zelf de eitjes uit kunt zoeken en in een doosje kunt doen, maar zoonlief kwam uit op 3 smaken en daarmee werd het verleidelijker om toch 3 zakjes te kopen.

Voordelen van een week vooraf pas beginnen met paaseitjes en dergelijke zijn dat je niet al weken van alles naar binnen zit te proppen en op de feestdag zelf er tegen af bent. Mij helpt het om de boel binnen de perken te houden.
En ook dat je preciezer inkoopt, want een week is goed in te schatten. Zo voorkom je overschot of dat je nog weken in de eitjes zit, die niemand om de een of andere reden meer wil omdat het geen Pasen meer is ( chocola is chocola volgens mij, maar psychologisch schijnt dat toch anders te werken).  Geen bulkzakken paaseitjes voor ons dus.
Je maakt zoals genoemd van de aanschaf zelf ook een feestje in plaats van dat je het bij je winkelwagen in propt. Soms zijn artikelen een week vooraf extra in de aanbieding omdat de winkelier vreest dat'ie er mee blijft zitten.

De andere kant is er ook. Sommige smaken zijn op. Of je hebt de aanbieding van vier weken terug gemist van 2+1 zakje gratis.

zondag 7 april 2019

Eenvoudig en klein

Je hoeft niet in een hutje op de hei te wonen om eenvoudig en klein te leven.
Het is mogelijk je leven simpel en bewust te maken of te houden met een drukke baan, een gezin en sociale aspecten.  Ik zeg bewust niet dat ik de wijsheid in pacht heb wat dat aangaat. Vaak zijn dingen een glijdende schaal en voor je het weet zit je toch in een patroon waarbij je veel "moet" in plaats van het te (be)leven. Wanneer (te)veel op de automatische piloot gaat, onderga je dingen. Voor mij persoonlijk betekent dit dat ik dit merk aan het waarnemen, het (niet meer) voluit ademen, proeven, ruiken. Aanvankelijk heb ik niet gemerkt dat ik van mijn pad af ben om zo zinnelijk te leven als ik me wens. Maar ergens gaat er dan toch een lampje branden en trek ik aan de noodrem. Neem ik afstand van alles zodat we dan weer dingen kunnen overzien. 

Dingen die mij bewust in het hier en nu houden zijn klein, maar komen wel dagelijks terug. En niet onbelangrijk: kunnen ook samen met de kinderen plaatsvinden. Zoals avondwandelingen, het maakt mijn hoofd leeg en geeft ruimte voor overpeinzingen. En bij de kinderen komt er dan ineens iets naar voren waar al een tijdje op gebroed is.


Maar ook zoiets simpels als een kop koffie in mijn bed drinken, terwijl de rest van het huis nog in ruste is. Een moment waarbij ik de dag overdenk. En nadat iedereen wakker is bespreken we de dag die komen gaat. Dan weet iedereen hoe en wat, een mooie start.

Boeken lezen, liefst met spreuken en verhaaltjes, waarbij we na het eten "eentje doen". En dan een bladzijde, hoofdstuk of een spreuk lezen en het daar over hebben. Momenteel is dat "Dingen die je alleen ziet als je er de tijd voor neemt". Maar hiervoor hadden we een boek met "1001 leuke feitjes". Maar ook een leesboek waarbij we steeds een hoofdstuk lezen, alles is mogelijk.

Slechts één drukke dag in het weekend accepteren. De andere dag bewust iets rustigs met het gezin doen, zoals fietsen naar het bos, daar wandelen en weer terug. En daar dan ook echt de tijd aan geven. en thuis weer lekker lezen, een spelletje doen etc.

Iets er in, iets eruit. Precies zoals het er staat. Proberen niet dicht te slippen ( rommel in je huis = rommel in je hoofd) en keuzes te maken in de aanschaf van dingen. Heb je het echt nodig en wat gaat er dan uit?

Elke avond met de kinderen benoemen waar je dankbaar voor bent en/of wat je geleerd hebt, wat je het leukst vond, wat je het moeilijkst vond. Knuffelen, stoeien en gek doen.







zaterdag 6 april 2019

Lekker dagje in de tuin

Vanmorgen gingen we weer aan de slag in de tuin. Dochterlief is een vervend medestandster, al was het maar vanwege de pieren die ze zo over haar hand en arm laat kronkelen.

Daar waar de perenboom eerder stond staat nu de plataan die we weken geleden geplant hebben. Daar onder woekerde een plant die prachtig witte bloemen geeft, maar dus zoals gezegd echt woekert. Die hebben we gedeeltelijk eruit gehaald en vindt binnenkort een nieuwe woonst, zoals ze dat in België zo prachtig zeggen.

De droom van zelfvoorzienend en zelfredzaamheid heb ik enigszins moeten loslaten. Maar dat betekent niet dat we niet zelf dingen kunnen maken en verbouwen. Het plezier van het groeien en bloeien, eten uit eigen tuin. De liefde die je erin stopt en die er (hopelijk) ook weer uit komt.

De zaden van vorig jaar kunnen nog prima gebruikt worden. En zullen de aankomende weken verdeeld over onze achtertuin worden uitgezaaid. We hebben al helemaal bedacht hoe we dat gaan doen.

 Bij de supermarkt redden dochter en ik gisteravond een aantal tomatenplantjes van de verdrogingsdood. De prijs deed de doorslag. Vier trostomatenplanten voor anderhalve euro. Twaalf broccoliplantjes en zes spitskoolplantjes.
De laatstgenoemde plantjes waren nog een giller ook. want in het schap na de kassa met alle half verdroogde planten met hoge korting stond ook een bakje met ijsbergslaplantjes. Daarvan waren er twee niet meer levensvatbaar. Het bakje daarachter was nog wel levend en dus namen we, zo dachten we, zes mini ijsbergslaplantjes mee. Eenmaal thuis vond ik het blad te stug en te dik...toch spitskool! Ook lekker. De sticker onderop gaf het ook aan. En daarom zaaiden we vanmiddag een rijtje met ijsbergsla. Ik ben benieuwd of die goed op gaan komen.

Na gedane arbeid gingen we lekker even op de fiets op pad. Nou ja lekker...dochterlief had afgelopen week wel gemeld dat de juf iets aan haar fiets had gedaan, maar ik had niet goed begrepen wat. De fiets maakte een snorrend geluid en na een kleine inspectie zag ik dat er een boutje bij het spatbord voor verdwenen was, dat professorisch met een elastiek in orde was gemaakt. Dat kon natuurlijk zo niet blijven. Toch maar even langs de fietsenmaker en in een mum van tijd was alles weer gerepareerd. Een blije dochter en een blije moeder, want de kosten vielen mee. Wel begreep ik dat dochterlief inmiddels in aanmerking komt voor een maatje groter, maar op zich gaat het nu nog prima, dus we zingen het nog even uit. Met de groei van de kinderen groeit het budget voor dit soort dingen niet altijd mee. Toch ga ik de aankomende weken maar alvast speuren op Marktplaats. Wieweet gaat het toch lukken!

En voor we het wisten was de dag al voorbij. Na het avondeten nog even een paar spelletjes. Tegenwoordig is Boonanza helemaal een hit bij ons thuis. Erg leuk allemaal.
Prima dagje dus.

vrijdag 5 april 2019

Denken als een olympisch sporter

Afgelopen week had ik de mogelijkheid bij een bijeenkomst te zijn met een paralympische sporter. De sporter had olympisch goud en zilver gewonnen en schreef een tijdje colums.
Over wat maakt dat je verder gaat nadat je goud hebt bereikt. Goud is immers het hoogst haalbare?
Gaat het om het behalen van goud of gaat het om jezelf opnieuw blijven uitvinden? En waarom? Wat voor energie haal je daaruit? Alles ligt bij topsport onder een vergrootglas. Elk onbenullig dingetje kan essentieel zijn. Want alle kleine dingetjes bijelkaar maken samen een grote. Er is continue nieuwe kennis, er zijn nieuwe materialen. Visie en focus. Maar ook omgaan met teleurstellingen. Je verliest vaker dan je wint.

En zo is het eigenlijk op elke situatie toe te passen. Dat was natuurlijk de clou, dat snap je ook:)
Wat is belangrijk in je leven en waarom? Wat heb je daar voor nodig? Wat is de volgende stap. Waar sta je nu? Is het wat je had verwacht? Wat is je blinde vlek? Het houdt je scherp en in het moment. Voor mij persoonlijk is dat een onderdeel van geluk. Dat je je heel bewust bent van waar je nu staat, de dankbaarheid, maar ook het kijken naar de toekomst.
Positivisme. Warmte.