zondag 22 juni 2014

Midsommer!

Afgelopen weken waren voor ons gezin erg verdrietig, maar daarom ook hectisch. Mijn schoonvader bleek niercelkanker te hebben met uitzaaiingen naar de omliggende organen. Kort daarna kreeg hij een virus te pakken en belandde hij in het ziekenhuis omdat hij het te benauwd had.
We probeerden zo vaak mogelijk langs te gaan en ook om mijn schoonmoeder dan mee te nemen. Het vergde een hoop organisatie en energie, maar dat hebben we er natuurlijk graag voor over.
Toch merk ik wel dat je dan toch tol gaat betalen. We merkten hier dat we allemaal heel erg moe werden van de veranderingen en emoties. En ook de kinderen merkten het.

Een heel aantal dingen in het huishouden werden vooruit geschoven en moeten nu toch echt wel weer gedaan worden. Je onderschat altijd de impact van dit soort dingen.

En wat me is opgevallen: wat hebben we een groot bedrag aan parkeergeld uitgegeven bij het ziekenhuis!  Naast de gewone bezoeken, moest manlief er ook tussentijds zijn als er weer uitslagen enzo bekend waren. Elk bezoek kostte ongeveer 4,50 aan parkeergeld. Omdat je er verder in de omgeving niet kunt parkeren vind ik het eigenlijk schandalig.
En we hebben er in het begin één keer koffiegedronken, wat wel heel erg lekkere koffie was, maar de prijs loog er niet om. Dat was eenmalig :-)

Inmiddels is mijn schoonvader weer thuis en gingen we gisteren bij hem op bezoek. Op de terugweg reden we langs de Ikea. Dat wil zeggen, we stonden in de file door al die mensen die naar de Ikea gingen. Manlief vroeg nog of ze het gratis weggaven ofzo. Maar ineens wist ik het : Het is Midsommer! De kortste nacht van het jaar! In Scandinavische landen wordt daar veel aandacht aan besteed. Thuis zocht ik het nog even op en probeerde het de kinderen uit te leggen. Die vinden het allemaal erg sprookjesachtig.

Dat betekent voor de moestuin dat het onstuimige groeien weer wat af zal nemen. Dat het wat rustiger wordt om de boel bij te houden (erg fijn) en ik de opgelopen achterstand weer wat in kan halen. Ik had wat preien, wortelen en uien van vorig jaar laten staan om te kijken hoe mooi ze zouden worden. de afgelopen weken hebben ze werkelijk prachtig gebloeid, maar nu is het tijd om ze er uit te halen wil ik straks niet overal prei, ui en wortelen als onkruid aantreffen.
Mijn voorgezaaide plantjes moeten hoog nodig ( eigenlijk ben ik te laat) op de plek van bestemming komen. Ik hoop dus op mooi en niet te warm weer!

Fijne Midsommer!





donderdag 12 juni 2014

Boodschappen scannen

De boodschappen zijn duurder geworden. De reguliere dingen die ik haal zijn echt een aantal centen in prijs gestegen. Rijstwafels, sap etc. Het lijkt weinig te schelen, maar vele kleintjes maken echt een grote. Maar ook de biologische boodschappen blijven niet achter. Maar voor mijn gevoel hebben die eerder een prijsverhoging ondergaan en blijven ze nu redelijk gelijk en scheelt het niet zoveel als bij de reguliere dingen.

Hoewel ik altijd al naging of de kassabon klopte, ben ik sinds ik mijn boodschappen thuis scan ook veel alerter op de prijzen en de veranderingen van de prijzen.
Ik ben niet van het bijhouden van boekjes van wat alles kost. Dat is voor mij teveel werk. Maar dat scannen dat gaat me eigenlijk wel vlot af. En maakt me extra bewust.

Hoe het werkt? Nadat ik thuis kom scan ik alles en ruim ik alles in.
Doordat alles twee keer ( een keer in de winkel en een keer thuis) door je handen gaat en je bewust naar de prijs kijkt, weet je ook de prijzen beter.
Het is eigenlijk spelenderwijs prijzen leren en veranderingen zien.

De gegevens gaan naar het GFK en die gebruiken dat weer om algemene prijsstijgingen te kunnen registreren. Maar bijvoorbeeld ook om na te gaan hoeveel vlees een gezin koopt etc.
Voor elke week dat je je boodschappen scant krijg je dan weer punten. Maar je kunt ook aangeven dat je wel mee wilt doen met onderzoeken. Dan kun je ook weer punten sparen. De punten zijn in te leveren voor cadeau's en cadeaubonnen etc. En cadeaubonnen van de vvv zijn op vele plaatsen in te leveren.

Ik ben er zelf eigenlijk wel enthousiast over omdat het niet veel tijd kost. In het begin wel, want dan moet je even weten hoe het werkt en zo. Maar na een maand is het gewoon ingeburgerd.

En nee wees niet bevreesd, ik ben nog steeds niet van de advertorials, maar ben gewoon enthousiast.
Mocht je ook willen kijken of het wat voor jou is: Kijk dan even hier
En mocht je je opgeven om het zelf te gaan proberen, zou je dan mijn nummer door willen geven bij de opmerkingen? Mijn panelnummer: 693200

zondag 8 juni 2014

Camping, kamperen en de tent

Vorig jaar waren we voor een euro een weekend weggeweest in een huisje in Mol ( België) via vakantieveilingen. De kinderen vonden dat geweldig en praatten het hele jaar nog over de leuke animatie van het park en het zwembad. En Karel de krokodil, de mascotte van het park.
Dit jaar bleek dat de huisjes een minimumprijs hebben en veel meer extra kosten met zich meebrengen zoals milieuheffingen etc. Dan ben je toch nog een behoorlijk bedrag kwijt.

Maar heeej, we hadden toch een tent gekocht? Jazeker, die tent die we laatst aan het Grevelingenmeer opgezet hadden. Dus boekten we via vakantieveilingen een luxe kampeerplaats op zo'n zelfde park maar dan in Nederland, Asten om precies te zijn. Het zou geweldig weer worden met Pinksteren, dus een mooi moment om de tent en zo'n park uit te proberen. De vorige keer dat we in een huisje op een park zaten, leek de camping zo geweldig rustig en ruim. Dus waarom niet?

De kinderen waren helemaal enthousiast en telden de dagen af. Toen de kinderen vrijdag om 12 uur vrij hadden van school, haalden we ze bepakt en bezakt op en reden we meteen door naar het park met camping.Toen we aankwamen leek het gelukkig rustig. We zaten dichtbij de speeltuin, een meertje, het was/wc-gebeuren en dichtbij het zwembad. Alles was schoon en netjes, wat wil een mens nog meer?

In de verzengende hitte ( ja het was er enorm heet!) zetten we de tent op terwijl de kinderen de luchtbedden oppompten. Eigenlijk was alles zo gepiept en even later zochten we verkoeling in het zwembad. De kinderen genoten zichtbaar en manlief en ik ook.

Toen we terugkwamen van het zwembad stond ineens het hele veld/ straatje vol. Het was bijna een grap van bananasplit. En even later het hele park. En da's toch eigenlijk best wel heel erg druk. En hoewel alles er volkomen op berekend is en je zelden ergens lang hoeft te wachten, was het wel even schrikken en ook wel een beetje slikken.

Gelukkig hadden we geen huisje, want de rij voor de receptie met mensen die kwamen inchecken voor hun huisje was echt niet normaal. Ook zij stonden in de hitte.

Na het eten gingen de kinderen naar het animatieuurtje met de mascotte. Op dit park bleek het Ranger, een panter in ranger-tenue te zijn. De kinderen vonden het fantastisch! Een voor stelling en een uurtje dollen en dansen voor het slapen gaan. Enthousiast en uitgeraasd gingen we hierna weer richting tent.

Hoewel het park afgeladen vol was, troffen we het met de mensen in de straat/ aan het veldje. We konden prima slapen, geen geluidoverlast of irritante geluiden. Wel waren we de enige met een tent. Er waren nogal wat Duitsers met een erg uitbundig kampeermiddel.  Of een zoals deze.
Wat absoluut geen probleem is, maar wel een grappig contrast met onze tweedehands tent van 75 euro :-). Manlief en ik moesten in elk geval enorm lachen toen de kinderen op bed lagen en wij voor de tent van een kopje thee genoten. Ineens hoorde we een zacht zoemend geluid en toen bleek dat een van de enorme caravans zijn schotelantenne aan het uitklappen was en het ding liet ronddraaien op zoek naar zenders. Die mensen zaten dus tv te kijken in de enorme caravan met airco, biertap, magnetron en oven enz.
En dat terwijl wij  bij kamperen een heel romantisch we-hebben-weinig-nodig-idee hebben. Ze zaten ook wel een beetje raar te kijken naar hoe ik 's ochtends de koffie maakte door hem op te schenken met zo'n houdertje en filter enzo boven een kopje/ thermosfles. Ja mensen zo kan het ook!

Tot zover klinkt het natuurlijk allemaal toch nog helemaal geweldig en positief, toch?

Alleen,...we moeten er eerlijk waar niet aan denken om er een zomervakantie te zitten. Het is leuk voor een weekendje weg, maar niet echt ( echt niet?) onze vakantie. Daarvoor is het veeeeeeeeeel te druk en veeeel te massaal. We wisten dat natuurlijk wel een beetje van tevoren. En het mooie weer zorgt ook voor meer drukte. Al hadden we gedacht dat het wel veeeeeeel wat rustiger zou zijn, omdat vorig jaar de huisjes druk waren, maar de kampeerplekken er zo rustig uit zagen.

Met de enorme regenbuien in het verschiet keken manlief en ik elkaar op zondag aan het einde van de middag nog even aan. Blijven we nog een nacht met het risico om een natte tent af te breken of houden we het voor gezien en gaan we naar huis?....Dat laatste dus. Morgen nog even een lekker dagje vrij.

Volgende keer dus maar naar een natuurcamping ( dus met mooie natuur), zonder toeters en bellen. En nee, dat is niet zoals mijn schoonmoeder dacht "een naturistencamping" met blote mensen. :-)
Tussen de andere koffie-opschenkende kampeerders. Zonder magnetron, airco ( want geen stroom) etc.etc.etc.




maandag 2 juni 2014

Opruimvirus

Toen we enige jaren geleden hier kwamen wonen was het duidelijk dat we veel, heel veel spullen weg moesten doen. Het huis was kleiner en we hadden bij de verhuizing niets uitgezocht, omdat we zo snel moesten verhuizen. Dat snelle verhuizen was een voorwaarde om de verkoop door te laten gaan.

Toen onze hoeveelheid spullen eenmaal gehalveerd was, anders was het echt geen doen, waren we al blij dat we zover gekomen waren. En per project in huis ( klushuis) probeerden en proberen we ons ook weer van zoveel mogelijk zaken te ontdoen. Maar er was nog genoeg, eigenlijk meer dan genoeg in huis. En van sommige dingen kon ik gewoon nog geen afstand nemen, omdat we niet wisten of we het in de toekomst nog nodig zouden hebben. 

Braaf deed ik een tijdje een kastje per dag en dàt voelde ook goed. Je wist weer wat je had, het huis werd netter en prettiger. Ik klopte mezelf op de borst : "Ge zijt goe bezig". Maar op een gegeven moment heb je alle kasten wel gehad.

De afgelopen maanden begon het opruimvirus weer te prikkelen. Ik realiseerde me dat sommige dingen dus nu al een aantal jaren stonden te verstoffen in de garage, in nette kasten. Of gewoon in huis, in de vensterbank.
En dit keer was het dus geen oprisping, maar ik had besloten er iets structureels van te maken.
In de garage staat vanaf die tijd een doos klaar. Spullen die ik tegenkom bij het afstoffen, opruimen etc. en die ik het afgelopen jaar nauwelijks gebruikt heb of van genoten heb gaan erin. En elke week ga ik op woensdag naar de kringloop en gaat die doos in de auto. Als de doos nog akelig leeg is, mest ik de keuken uit of een kast in de garage, dat werkt ook. En niet zelden heb ik dan drie keer de inhoud van zo'n doos om weg te doen.

Wat ook helpt, is dat ik daar afspreek met een vriendin. Voor de gezelligheid, maar het is ook mooi een stok achter de deur. En soms wordt het een soort kofferbakruil. Of helpen we elkaar bij het speuren naar dingen. De dagen vooraf hebben we contact over spullen waarvan we denken dat we daar de ander nog mee kunnen plezieren. En achteraf lekker aan de koffie bij een van beide thuis.

En voor je het weet zit je in een soort flow. Ga je naast woensdag ook op vrijdag naar de kringloop.
Verlos je jezelf van goede voornemens die gesneuveld zijn als fitness-spullen, keukenspullen enz.
Bel je de oud-ijzerboer voor alle oude prut die je hebt. En kun je je vriendin een plezier doen met handige ladekasten en een boekenkast. Gewoon omdat je met die opruimeritis ineens meer dan voldoende kastruimte hebt.
Of kun je afstand doen van dingen omdat je iets hebt gekregen dat drie dingen tegelijk vervangt.

En het grappige is, dat we niets, maar dan ook niets gemist hebben.
-Echt niet!-