zondag 27 oktober 2019

Isolatie met tweedehands materialen

Ons huis is aardig geïsoleerd, maar de vloer nog niet. Niet dat we er veel last van heb gehad in de winter. Echt koude voeten heb ik niet gehad. Pas in het voorjaar vond ik wel dat het rond het luik naar de kruipruimte wat vochtig rook. Door af en toe de verwarming in de gang aan te zetten gedurende een dag of twee ging dat ook wel weg. Maar ergens kriebelt het als je leest dat je behoorlijk geld kunt besparen met vloerisolatie. En met de subsidieberichten merkte ik dat ik toch wel het gevoel had dat ik geld liet liggen.

Diverse sites bieden offertemogelijkheden van verschillende bedrijven en systemen aan. Ik schreef me in en kort daarna kreeg ik diverse mensen over de vloer die een offerte gingen uitbrengen voor vloerisolatie. De mogelijkheden zijn talrijk en alle methodes zijn de beste. Typisch geval van "Wij van WC-eend adviseren WC-eend".

Het zijn allemaal methodes om iets aan de onderkant van je vloer te laten plaatsen. Van PUR, piepschuim, steenwol, glaswol tot folie in lagen. Over alle methodes kun je zowel positieve en negatieve berichten lezen op internet en ze kosten allemaal ongeveer hetzelfde. Gevoed door "je wilt toch het beste van het beste" zijn de wenselijk aan te brengen lagen altijd dikker dan de basis-laag, dat is dan het minimum.

Daarnaast zijn er combinaties met bodemisolatie om het vocht terug te dringen. Zoals schelpen, folie, folie met noppenfolie en EPS-balletjes of chips over de gehele bodem.

Wanneer je kruipruimte niet diep genoeg is, kun je kijken of deze verder uitgegraven kan worden. Of je kiest voor alleen bodemisolatie. Wat volgens de systeemaanbieders voor vloerisolatie onvoldoende rendement oplevert. En volgens de systeemaanbieders voor bodemisolatie nu juist een groot, zo niet het grootste verschil oplevert in het terugdringen van vocht.

Voor mij is het belangrijk dat als ik in de toekomst iets aan mijn keuken wil laten doen, dat mensen er dan bij kunnen. Maar de verhalen van chemische gassen die vrij komen nadat materialen zijn aangebracht raakten mij ook. Het was niet zo dat ik mijn kinderen naar lucht zag snakken bij het idee dat er gassen vrij komen, maar ik vind het wel aannemelijk dat er ongezonde gassen/ oplosmiddelen bij bepaalde methodes vrijkomen. En kennelijk worden die getolereerd, maar dat betekent niet dat het gezond is of verwaarloosbaar.

En dan komen we nog bij het hoofdstukje "kosten" terecht. Het was mij bij de offertes niet altijd duidelijk of het nu om bedragen ging waarbij de eventueel te verkrijgen subsidie al verrekend was. Terwijl je alleen recht hebt op subsidie als je twee onderdelen in isolatie aanpakt, wat ik dus niet hoef te doen. Dat vond ik kwalijk en dubieus. Ook bleken bepaalde posten die eerst heel stellig werden neergezet, na het delen van twijfel toch onderhandelbaar. Bijna altijd bestaan de kosten voor 35 % uit het materiaal, 60 % uit het arbeidsloon en 5% voorrijkosten.
Wanneer je kiest voor een isolatiemethode die je zelf kunt doen, kun je hier dus je winst pakken/ kosten drukken. Ook al is het materiaal in verhouding duurder dan een methode waarbij je het niet zelf kunt doen. Maar een prijs betaal je altijd: òf in tijd, òf in geld. En reken maar dat als het voor jezelf geen alledaagse klus is, dat je meer tijd kwijt bent dan de persoon die het alle dagen doet.

Isolatieadvies-websites, filmpjes op radar, milieu-centraal etc. gaven voor mij ook geen uitsluitsel. "Bij twijfel niet doen" blijf ik graag trouw en ik besloot het even te laten liggen. Het voelde gewoon niet goed genoeg. Door de subsidie lijkt het een soort populistische-business. Waarbij er beslist meer oprechte bedrijven zullen zijn dan onoprechte, maar ik heb te weinig kennis om de kaf van het koren te scheiden. En niemand kon mij echt overtuigen.

Totdat ik deelde wat er bij mij speelde.....van verschillende mensen hoor je dan uit je eigen omgeving wat de ervaringen zijn. Blijken ook meer mensen bezig te zin met isolatie. En zijn er mensen die al jaren genieten van de voordelen ervan. Merk je dat veel mensen ook die isolatie in gedeeltes doen.
Eerst een bodemisolatie sluit niet een vloerisolatie uit als je in ons geval voldoende kruipruimte hebt, maar pakt wel het vochtprobleem aan. En dat vocht was het enige dat me in eerste instantie irriteerde.

En zo kwam ik vanzelf uit bij de bodemfolies en de korrels/ chips. Folie is niet heel duur, maar het lijkt me wel een gemartel om alles goed afgesloten te krijgen. De korrels en chips blijken interessant te zijn om tweedehands aan te schaffen:
  • de prijs is een fractie van de nieuwprijs ( € 5,- per m2 ipv € 20,- per m2); 
  • het is ogenschijnlijk prima zelf aan te doen/ te leggen; 
  • tweedehands materialen zijn al "ontgast".
Wel heb je nog steeds te maken met transportkosten ( gemiddeld € 50,-) en de huur of aanschaf van een inblaasapparaat ( geen idee wat dat kost). Tenzij je het in zakjes onder de vloer schuift en dit ook mogelijk is wat ruimte betreft.

Stof tot nadenken.

Overigens kun je de meest hilarische filmpjes op youtube vinden van mensen die met bladblazers de korrels en chips onder hun vloer spuiten.


donderdag 24 oktober 2019

Luxemburg


De herfstvakantie, wat gingen we daar mee doen? Ik legde het aan de kinderen voor. Wie rekent op extreme wensen heeft het mis. De wens was wel specifiek. Zoonlief gaf, toen ik er een tijd geleden over begon, aan dat het toch best wel gek was dat we nooit in de hele Be-Ne-Lux waren geweest en dat duidde op Lux. Zus vond het ook een goed plan. Met topografie op school was Luxemburg nauwelijks zichtbaar geweest door de letter die erin stond :)

Nou, u roept wij draaien heet dat: in de avond ging ik op zoek naar de mogelijkheden om het Lux-gedeelte van dichtbij te gaan kijken. Diverse sites met aanbiedingen konden niet op tegen de aanbiedingen die ketens vanaf hun eigen site aanbieden. Dat is toch eigenlijk wel de beste tip.Vooral als je lid wordt van een keten krijg je de eerste keer vaak hoge kortingen of extra's. En dat kan aardig oplopen, voor een tientje extra zit het diner erbij.

Het werd daarom een variant met ontbijt en diner, half-board. Dat vind ik prettig, vooral omdat het zoeken naar een restaurant aan het einde van de dag meestal niet het leukste is met twee vermoeide kinderen. En de kinderen weten waar ze aan toe zijn. Het geeft ook mij op voorhand een gevoel van rust dat we niet hoeven te "jagen en verzamelen". Ik hoef he-le-maal niets en dat is beslist vakantie voor mij. Gewoon kijken wat we willen en dan kijken wat we vervolgens willen.

Het is ook de reden dat ik liever voor een hotel, dan voor een huisje kies. Ik heb in dat laatste geval altijd het idee dat ik van alles moet ( boodschappen, dingen meenemen). Of dat ik afgezet wordt ( huisje schoner achterlaten dan je het aantreft en dan nog fors de steeds verplichte schoonmaakkosten moeten betalen etc.). Voor de kinderen maakt het niet uit. Ook in hotels zijn andere kinderen, vooral te vinden bij het zwembad. We nemen kleurspullen en reisspelletjes mee, waarbij ook andere kinderen mee mogen doen.

In een hotel ( ja, ik weet het, ook in een huisje) weet je dat je met een kleine tas aan kleding en wat boodschapjes voor tussendoor genoeg hebt. Of we nu met de trein, de auto of het vliegtuig gaan, ik heb het liefst zo min mogelijk mee. Een gevoel van vrijheid en iedereen kan zelf zijn zooi meenemen op zijn/ haar rug. Dat kan wat ruimte betreft prima, want een citytrip is meestal enkele dagen en geen weken.

Het was heerlijk. De reis was rustig, mede omdat ik altijd extra tijd uittrek en me niet ga haasten. Ik ben namelijk niet van de lange afstanden. Hoewel het prima aan te rijden is, neem ik regelmatig rek- en strekpauzes. Het is gewoon gezonder, rustiger en je kunt ze vooraf inplannen. Dan is niemand teleurgesteld dat de reis wat langer duurt. Het onthaasten begint dus al vanaf huis.

Luxemburg is leuk en kleinschalig. De mensen zijn vriendelijk en behulpzaam. En er is heel veel te zien en te doen. Mooie oude stad en een mooi Paleis inclusief wachters die elkaar afwisselen. Het maakt niet uit waar je begint, je zwermt vanzelf de stad door en hebt "als vanzelf" alles gezien. Op zaterdag is het reizen met de bus gratis. Zie hier dan zowaar tip twee!

Trier is ook heerlijk. Het ligt op een half uurtje rijden vanaf Luxemburgstad. Op zondag gratis parkeren ( ja echt, tip drie!). En ook al liggen de bezienswaardigheden wat meer op een afstand, het is allemaal prima te doen. Ik was er al een hele tijd niet meer geweest en voor de kinderen waren de Romeinse bouwsels geweldig. In de Porta Nigra was zelfs een rondleiding met een "echte " Romein die zich geheel in koperkleurig pak  gehesen had met helm met rode pluim. De verschillende kerken zijn prachtig en de koffie en thee bij "Dean & David" pal naast de Porta Nigra is heerlijk. Net als de cakes :). Bij de Lindt-winkel kregen we allemaal zo'n enorme bal aangeboden en de verkooptruc werkte: we namen een zakje mee voor thuis!

Op de terugweg hebben we nog een andere wens in vervulling laten gaan: we bezochten het drielandenpunt bij Vaals. De autorit van Luxemburg naar Vaals (langs Spa) is prachtig. Zeker met al die prachtig herfstkleuren, mooie uitzichten. Het voelde erg fijn en we zijn regelmatig even gestopt.
Bij aankomst genoten we van een stukje Limburgse vlaai en het mooie uitzicht bij de Bokkenrijders.
Je weet dat je je op het Nederlandse gedeelte van het drielandenpunt begeeft als je een vrouw de melk en suiker van haarzelf en haar man in haar handtas ziet moffelen:)

Een leuk souvenir is het nul- eurobiljet dat je voor twee euro kunt aanschaffen. Het is het echte geldpapier en een mooie afdruk van de herkenningspunten van Duitsland, Nederland, België en Vaals, het drielandenpunt erop. Voor de kinderen extreem grappig en het neemt geen ruimte in :)

En dan....thuis is ook weer fijn. Fijn om weg te zijn en heel fijn om thuis weer je eigen rituelen te hebben en de eigen ruimte te voelen.







zondag 6 oktober 2019

Planning en control-cyclus loslaten

Binnen organisaties zie je altijd een planning- & control-cyclus en stiekem moet ik altijd even gniffelen als ik die woorden ergens zie verschijnen op mijn werk. Ik weet meestal aardig aan welke touwtjes ik moet trekken om de boel weer los te krijgen zodat het weer door kan gaan en het een en ander een zetje krijgt in de afgesproken richting. Dan laat ik het weer los.

Privé is dat laatste wat lastiger. Mede door de vele petten die je afwisselend en soms tegelijkertijd op hebt en de verantwoordelijkheid die je daarbij als moeder, dochter, vriendin ook voelt, is dat best even oefenen. Het is dan goed me te realiseren dat ik als individu op geen enkele wijze in staat ben alle omstandigheden buiten mijzelf te beïnvloeden en dat controle niet bestaat.

Wel kan ik beïnvloeden wat ik zelf doe en kan ik kiezen hoe ik zelf in het leven wil staan. Piekeren en over-analyseren werken verkrampend en kosten veel energie. Loslaten, vertrouwen, voelen en toestaan dat dingen zich toch wel zullen ontvouwen geven vrijheid, ruimte voor spontaniteit en lucht.
En...ook vertrouwen aan anderen om dit ook te doen.