woensdag 30 april 2014

One's trash is another's treasure

pt, Lunchbox Sandwich - OranjeFoto van www.bol.com

De kinderen moeten wel even wennen aan het niet naar school gaan. Temeer omdat veel van de kinderen uit hun klas allemaal uitgebreide vakantieplannen hadden. Het schijnt dat steeds meer mensen in de voorjaarsvakantie ver weg gaan ( met vliegtuig enzo) omdat de tarieven dan veel gunstiger zijn en het weer dan ook vaak al erg lekker is. Soms is het weer zelfs beter te verdragen dan in juli en augustus. Ook toen ik gisteren naar het gemeentehuis ging voor de verlenging van mijn rijbewijs hoorde ik ook zoiets.

Omdat manlief gewoon moet werken, onderneem ik zelf veel met de kinderen. Geen über-spannende dingen.Vanochtend stouwde ik mijn piepkleine auto vol met spullen voor de kringloop. Daar had ik afgesproken met vriendinnetje die ook zo'n beetje elke week spullen wegbrengt.
Toen de kids en ik aankwamen, was er niemand bij het afgiftepunt en zetten de kinderen en ik de dozen enz. neer. We gingen naar binnen om te melden dat we er wat neergezet hadden. Al gauw gingen enkele dames naar het afgiftepunt en werden onze spulletjes bewonderd. Niet snel daarna kwam vriendinnetje met kids ook binnen, zij had dus ook net wat weggebracht en moest nog even op zoek naar een paar borden en mokken. De kinderen keken nog even rond en ontdekten de spullen die we vorige week weggebracht hadden. Er was iemand erg geïnteresseerd in een aantal van onze spullen en dat is op de een of andere manier toch wel grappig om te zien.
Dochterlief vond tussen het huisraad een brooddoos die ze herkende. Niet dat we die daar hadden weggebracht, maar ze herkende 'm van dat leuke winkeltje in het centrum dat 'm ook verkoopt. We waren er een keer gaan kijken toen zij een vrije dag van school had en zoonlief niet, omdat hij een citotoets moest doen. Ze was toen helemaal weg van de oranje broodtrommel in de vorm van een boterham, maar ik schrok toen nogal van de prijs.  Rond de 16 euro  (!) voor een plasticbakje vond ik belachelijk. De bruine smekende kijkertjes van dochterlief haalden me ook niet over en ik besloot in de gaten te houden of de doos later nog eens in de aanbieding zou zijn ofzo. Op internet werd de brooddoos niet goedkoper aangeboden en al helemaal niet met verzendkosten erbij. Ze heeft het er nog een paar keer over gehad, wat toch wel het teken is dat het iets is dat ze echt, echt, echt heel erg leuk vindt. Nu het ding zo-goed-als-nieuw werd aangeboden bij de kringloop voor 1 euro zwichtte ik toch. Al helpt het natuurlijk niet om iets mee te nemen, terwijl je juist je spullen weg komt brengen.
Toen we afgerekend hadden gingen we richting vriendinnetje om daar wat te drinken. De kinderen speelden gezellig met elkaar en de tijd vloog voorbij. Zal wel heel raar zijn straks als ze hier niet meer in de buurt wonen, maar hun dromen waarmaken en gaan emigreren naar Scandinavië.
Tegen lunchtijd gingen we terug naar huis. Na de lunch gingen we een vriendinnetje uit de klas van dochterlief ophalen om naar een indoor speelparadijs te gaan. Daar vermaakten de kinderen zich uitstekend ( kwamen de halve klas nog tegen) terwijl ik rustig aan een tafeltje tijdschriften las en van een kop koffie genoot. De tijdschriften waren door andere bezoekers achtergelaten en worden door de mensen van het speelparadijs op een leestafel gelegd. Na een tijdje ruilde ik van tijdschriften met een andere moeder. Ook een vorm van kringlopen, toch? :-)
Na een paar uur was het tijd om het vriendinnetje weer thuis te brengen en samen te bedenken wat we zouden gaan eten. We sloten de leuke dag thuis af met een culinair dieptepunt: friet uit eigen frituur. De kinderen hadden in het speelparadijs diverse gezinnen gezien die uitgebreid aan het snacken waren geslagen en dus was die friet een pleister op de wond.
Zoonlief verzuchtte voor het naar bed gaan dat het toch wel heel leuk was om met vakantie thuis te zijn. Eind goed, al goed.

dinsdag 29 april 2014

Schiet eens op

Op mijn "to-do-lijst" staan een aantal zaken die ik echt-echt-echt deze vakantie wil doen. Zoals dingen uitzoeken, naar de kringloop brengen, de ingebouwde kast op onze slaapkamer van binnen schilderen, rijbewijs vervangen enz. Niet de meest leuke dingen, maar wel dingen die fijn zijn als ze geregeld zijn.

Vanochtend besloot ik dat ik het best nu even mijn rijbewijs kon gaan vervangen. Dat hoeft pas over een maand, maar als ik het vergeet zit ik met de gebakken peren. En met al die gekke weken in het verschiet leek me dat een strak plan voor vandaag.
Op de site van de gemeente las ik dat het "grapje" 38 euro kost en dat ik een pasfoto mee moest nemen. Omdat ik een paar maanden geleden mijn paspoort heb laten vervangen, had ik dus als het goed was nog een resent setje pasfoto's. Maar waar? Precies! Op die speciale plek zodat ik ze niet kwijt zou zijn als ik ze nodig had voor mijn rijbewijs. Alleen wist ik niet meer welke plek ik toen bedacht had. Dus belde ik met de lokale fotograaf die de vorige foto's gemaakt had. Ik hoopte dat ze mijn foto's nog digitaal bewaard hadden, maar helaas pindakaas. Ik kon deze week alleen vandaag om 12 uur nog terecht om nieuwe te laten maken. Vanwege de vakantie was het er kennelijk erg druk. Wat nou crisis?

Op de site van de gemeente had ik gezien dat je 's ochtends een soort inloopspreekuur hebt en dat je voor 's middags op afspraak kon komen. Dat laatste leek me handiger, aangezien ik met twee kleuters op pad moest die niet altijd heel veel zin en geduld hebben in een wachtruimte.
Dus belde ik met het gemeentehuis voor een afspraak, maar dat bleek niet mogelijk te zijn deze week. Door de vakantie was het juist heel druk en kon ik dus alleen 's ochtends tot 13 uur terecht op dat inloopspreekuur.

En toen ik bedacht dat ik na de afspraak om 12 uur met de fotograaf meteen door kon naar het gemeentehuis, floepte een klein kartonnen mapje achter mijn rijbewijs vandaan met daarin de pasfoto's die ik had laten maken voor mijn paspoort. Ik begreep ineens mijn eigen logica, da's verdraaid handig!
Ik kon dus meteen de fotograaf weer afzeggen en met de kleuters in de auto stappen en richting het gemeentehuis rijden. Ik parkeerde op het grote parkeerterrein erachter en kocht een parkeerkaartje van een uur. Mwah, dat moest voldoende zijn toch?
Vervolgens kwam ik er achter dat je geen gebruik meer kon maken van de achteringang en dat we dus om moesten lopen. Binnen was het druk en daardoor had ik de automaat waar je een bonnetje moest halen totaal gemist. Er stond geen rij voor de automaat, maar een grote groep mensen omsingelde het ding en ja dan zie je 'm ook niet. Nadat we ook een bonnetje hadden bemachtigd, bleek dat een vriendinnetje van dochterlief ook met het hele gezin daar was. Voor ons een hilarisch moment, want wat we ook doen, we komen elkaar meestal tegen. Bij het krabbenvangen bij het Grevelingenmeer, op de open dag van de tennisvereniging, als we een ijsje gaan eten in het centrum etc. Heel fijn, want op die manier was het voor de kinderen ook wat aangenamer om te wachten.

Exact een uur later ging ik 38 euro en een foto armer naar buiten. Precies op tijd dus, want anders had ik nog een nieuw kaartje moeten kopen ook. En dan te bedenken dat toen ik aan de beurt was, ik nog geen twee minuten aan het loket heb gestaan. Volgende week kan ik het oude rijbewijs inleveren en het nieuwe in ontvangst nemen met het betaalbewijs. U begrijpt dat ik
dat betaalbewijs weer op dat speciale plekje bewaar...
Dat ophalen schijnt gelukkig bij de receptie te kunnen, zonder bonnetje uit een of ander apparaat, dus dat is wel fijn!

Zo'n ochtend is ook zo voorbij. Met wat? Nou niets eigenlijk. Het voelt niet echt alsof we enorm opschieten. Maar positief gezien:wel weer een puntje van de "to do-lijst" af.
We komen er wel!

maandag 28 april 2014

Moestuinmaandag

Vanochtend ging ik na het ontbijt met de kinderen op pad om de boodschappen te halen. Zelfs ook nog met de kinderen de Action getrotseerd om nieuwe knutselspullen te halen, dus 's middags een mooi moment om het rustig aan te doen. Ik ben lekker bezig geweest in de moestuin. Vooral de paden met houtsnippers weer voorzien van een nieuwe laag die ik had gekregen van een van de buren die ook over zijn gegaan op snippers, maar teveel hadden. 
Housnippers hebben veel voordelen. De grond droogt niet uit, het composteert en verbetert de grond en het bodemleven. Ik heb ook minder last van slakken, maar of dat door de snippers komt durf ik niet te zeggen. Er komen ook meer vogels in de tuin op zoek naar een lekker hapje tussen de houtsnippers en pikken ook slakken mee, dus in die zin helpt het zeker.
En ja hoor, ik heb ook nog maar wat fotootjes gemaakt.
 
 
Eerst maar de bakken dichtbij huis, waar ik de kruiden in heb staan en alles in voorsaai.
De salie staat in bloei, prachtige blauwe bloemen. Vooraan Koriander en daarachter venkel.

Hierboven een foto met links onderaan broccoli, dan kleine rode zonnebloemen, dan reuze zonnebloemen, dan bloemkool en rechts, courgette. Bovenaan zie je de sla opkomen die ik straks ga verspenen. Onder de sla nog wat courgettes van een ander soort.

Hierboven de bakken met de peulvruchten.
Roodbloeiende snijbonen onderaan, dan tomatenplantjes ( ziet eruit alsof de potjes leeg zijn), dan sugarsnaps en bovenin patisson.

En zie hier de rododendron met daarboven de seringen. Voor de rododendron wat snoeiafval, dat niet meer in de compostbak of de groene bak paste. Morgen wordt de groene bak geleegd, dus kan het er daarna in.

In de moestuin aan de zijkant van het huis de uitplantbakken met artisjok, raapstelen, wortelen en uitjes. De bak erboven mooie malse slakroppen. Hieronder zie je dat nog beter. De palen achter de sla zijn bespannen met gaas en daar zullen de peulen en de snijbonen geplant worden.

 
Hieronder de piretium naast de kroppen sla. Pireitium houdt rupsen op afstand. In de winkel is een aftreksel als verdelger te koop. Maar zo is het toch veel mooier?

 
Hieronder de aardbeien. Ja in bloei met grote knoppen, geen idee of dat ook grote aardbeien betekent. Kleine bloemen beloven meestal geen grote aardbeien, dus vanuit die gedachte zou de oogst dit jaar wel heel mooi moeten zijn!



En zie hieronder de olifantenknoflook. Ik dacht dat het niet goed was gegaan vorig jaar, maar ik heb gewoon niet goed in de grond gewroet. Er zitten grote knollen in die nu ook weer op zijn gekomen.
 
Hieronder zie je koolplantjes. Ik weet niet of het boerenkool, palmkool of bloemkool is. Dat komt omdat ik in het najaar drie rijtjes had gezaaid en de drie rijen na opkomst opgevroten werden door vogels/ slakken of ander ongedierte. Tot mijn verbazing kwam het een en ander toch weer op verschillende plekken op, maar toen wist ik dus niet meer wat het was. Een verrassingspakket.

 
Voor de rest heb ik hele zaaischema's. Het voorkweken in de bakken en potjes bij het terras heeft vele voordelen. De planten  die je in de moestuin zet, zijn direct groter en daardoor minder kwetsbaar. Er zijn nu dus nog een heel aantal uitplantbakken leeg en ook de rekken staan er wat zielig bij. Maar dan straks hebben we ineens een instant tuin. En dan ga ik weer voorzaaien voor de oogst daarna.
En het is nog heel erg vroeg in het seizoen, ik heb er zin in!
 
Bij meer mensen kijken voor moestuinmaandag? http://hollandseklei.blogspot.nl/

zondag 27 april 2014

Koningsdag in Planckendael

Toen we gisteren aan de kinderen de vraag voorlegden wat we zouden gaan doen, riepen ze in koor "Naar de dierentuin! " , Ze wilden met geen stok naar het centrum om Koningsdag mee te vieren, want voor hun gevoel hadden ze daar op school afgelopen vrijdag al genoeg aan gedaan. En dat hebben we dus maar gedaan, we gingen op pad. Dat gaat dan ook makkelijk met een abonnement (voor Planckendael en Antwerpen in een). We gingen naar Planckendael in Mechelen.
Toen we aankwamen waren we, zoals verwacht, nagenoeg de enige Nederlanders. En voor ons gingen allemaal bussen het parkeerterrein op. Dat beloofde een drukke dag te worden. Het bleek de familiedag van een Vlaamse gehandicaptenvereniging te zijn. Nu is het park zo groot dat het eigenlijk niet uitmaakt of er verder feestgevierd wordt, want je hebt er als abonnementhouder geen last van. Met het abonnement kunt je ook naar de Zoo in Antwerpen en daar is het allemaal wat kleiner en daar zou je het denk ik wel gemerkt hebben. Zeker op een dag als Koningsdag vind je daar in de Zoo, maar ook in de stad zelf dan ook de Nederlanders die het Oranjefeest proberen te ontlopen.
De kinderen hadden hun oranje feestkroon op en genoten zichtbaar van de dierentuin. En hoewel er dus verhoudingsgewijs veel kinderen en volwassenen waren met een handicap en er veelal anders uitzagen, maakten de kinderen daar totaal geen onderscheid in. Alleen toen en een klein jongetje in een rolstoel aan de rand van de speeltuin gefrustreerd huilde, maakte dit indruk op dochterlief. Ze voelde met hem mee. Voor de rest hadden veel mensen iets gedaan met het thema "superhelden" en liepen er hele gezinnen in een soort  superheldenpak, wat er heel feestelijk uitzag.
En omdat het nu zo'n familiedag was, waren er ook veel verzorgers die van alles gingen uitleggen en zo hadden wij er zowaar ook voordeel van.

Ergens in de middag kwamen we terug en stelde ik nog voor om alsnog naar het centrum te gaan, maar niemand wilde mee. We besloten nog even buiten aan het werk te gaan met het gazon. Aan het einde van de middag keken we onder genot van een ijsje nog even naar een stukje van de herhaling of de hoogtepunten van de Koningsdag op televisie.
's Avonds stond er een zomerstamppotje raapstelen ( ook wel bladmoes genoemd) uit de moestuin op het menu. Het klinkt niet heel feestelijk, maar dat was het wel!
Prima dagje dus!
 plaatje bladmoes/ raapstelen van odin.nl geleend.

vrijdag 18 april 2014

Wat eieren en hazen met Pasen te maken hebben...

Voor onze kinderen is de Paasviering een feest vol vraagtekens. Is net met kerst het kindje Jezus geboren, gaat 'ie een paar maanden later al dood.
En dan die eieren en hazen, en die leuke kuikentjes en konijnen? En hoewel ze naar een Christelijke, dat wil zeggen Katholieke, school gaan, wordt er naar mijn idee ook weinig echt verteld. Dat kan te maken hebben met hun leeftijd, maar daar ben ik eigenlijk niet zo zeker van. Bij vriendjes en vriendinnetjes uit ons dorp die naar een andere school gaan, wordt ook vooral veel met hazen en eieren gedaan. Hier was een vriendje dat zelfs dacht dat die haas uit dat ei kwam.

En laatst toen we een eindje omfietsten, zagen we een ontzettend grote haas. Formaat anabole steroïden zeg maar. De kinderen waren er heilig van overtuigd dat het de paashaas was, die alvast ging kijken waar hij straks die eieren moest verstoppen. Hele debatten werden er gevoerd achter op de fiets. Heerlijk die kleuterleeftijd.

Het ei en de haas lijken door de commercie niets met Pasen te maken te hebben, maar toch is het wel zo.  Bij de invoering van het vasten ( veertig dagen voor Pasen, als Carnaval eindigt) verbood de christelijke traditie om eieren te eten tussen Aswoensdag en Pasen. Pas met Pasen werden er weer eieren gegeten. De oude eieren waren inmiddels niet goed meer en werden daarom gekookt en versierd. Volgens de Katholieke traditie worden de eieren door de "klokken van Rome" van bovenaf gedropt in tuinen en op balkons. De klokken worden ook afgebeeld met vleugeltjes.
De Protestante traditie verstopt de haas ze. Een haas omdat hazen en konijnen met hun voortplantingsdrift een symbool zijn voor vruchtbaarheid en ontluikende lente.
Zowel hazen als eieren staan voor een nieuw begin, net als de verrijzenis van Jezus.

Hoewel ik vaak heb geprobeerd om het aan de kinderen uit te leggen, blijft het lastig allemaal. Ze zijn ook kritischer dan manlief en ik vroeger waren. We namen toen denk ik meer aan, gewoon omdat het zo gezegd werd. Tegenwoordig worden kinderen op school juist meer gestimuleerd om vragen te stellen. Misschien is het ook wel lastig door de grote hoeveelheid informatie en al die verschillende dagen waarop wat bijzonders is, zoals Palmpasen (de intocht), Witte donderdag (laatste avondmaal), Goede vrijdag (het sterven), Stille zaterdag (het begraven in de grot) en dan Pasen zelf (de verrijzenis). Een eindeloze reeks aan vragen over het hoe en het wat. Ook omdat kruisigingen, begraven worden in grotten wellicht wat ver bij onze huidige toch veilige samenleving en daarmee de kinderbeleving af staan.

Fijne Paasdagen!






Op een vroege ochtend....

De kinderen zijn vandaag vrij. En omdat het vannacht geweldig geregend heeft, was het een mooi moment voor een wandeling in een gebied waar veel brandnetels zijn.
Geïnspireerd door mede-bloggers leek me brandnetelsoep wel wat. Gewapend met een tas, handschoenen en een schaar gingen we op pad.
Het was heerlijk, want er was nog helemaal niemand. We volgden een gedeelte van een speurtocht die uitgezet was door een of andere vereniging. Een soort bonus.
En hoewel we in de verte grijze wolken zagen, scheen de zon op onze bolletjes.
 
Onderweg kwamen we nog wat geschut tegen.

 
De "onderwaterbrug" bij Fort De Rover of Fort Rovere is een ware val voor padden. Die kunnen wel naar beneden, maar omhoog is het te stijl. Voor de kinderen een hele ervaring. We vingen de padden en zetten ze op het gras.

 
Het is nu echt paardenbloementijd!


 
De paden op, de lanen in!

 
De brandneteltopjes staan nu onder water zodat de eventuele beestjes straks niet meegekookt worden. Vanavond wordt het water weggedaan en wordt van de topjes soep gemaakt. De stengels en de grote bladeren gaan in de emmers met water buiten achter de schuur. De aankomende maanden wordt dat een goede bemesting voor de (moes)tuin.
 
Straks nog even wat bosui uit de moestuin halen en aan de slag dan maar.  Teentje knoflook, wat lavas en twee aardappelen. Echt heerlijk!