Afgelopen week had ik de mogelijkheid bij een bijeenkomst te zijn met een paralympische sporter. De sporter had olympisch goud en zilver gewonnen en schreef een tijdje colums.
Over wat maakt dat je verder gaat nadat je goud hebt bereikt. Goud is immers het hoogst haalbare?
Gaat het om het behalen van goud of gaat het om jezelf opnieuw blijven uitvinden? En waarom? Wat voor energie haal je daaruit? Alles ligt bij topsport onder een vergrootglas. Elk onbenullig dingetje kan essentieel zijn. Want alle kleine dingetjes bijelkaar maken samen een grote. Er is continue nieuwe kennis, er zijn nieuwe materialen. Visie en focus. Maar ook omgaan met teleurstellingen. Je verliest vaker dan je wint.
En zo is het eigenlijk op elke situatie toe te passen. Dat was natuurlijk de clou, dat snap je ook:)
Wat is belangrijk in je leven en waarom? Wat heb je daar voor nodig? Wat is de volgende stap. Waar sta je nu? Is het wat je had verwacht? Wat is je blinde vlek? Het houdt je scherp en in het moment. Voor mij persoonlijk is dat een onderdeel van geluk. Dat je je heel bewust bent van waar je nu staat, de dankbaarheid, maar ook het kijken naar de toekomst.
Positivisme. Warmte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten