woensdag 7 augustus 2019

Vakantietijd, soort van reflectietijd.

Vakantietijd is voor mij altijd schipperen met de tijd. Het werk, de oppas(sen), de schoolvakanties van het basisonderwijs en die van het voortgezetonderwijs. Alles moet op elkaar afgestemt worden en dan zijn 11 weken schoolvakantie in het jaar soms een hele klus als alleenstaande moeder. En ik denk ook wel als je gewoon nog samen bent. Iedereen is aan het afronden voor vakantietijd en het leven lijkt na die 6 weken pas weer verder te gaan. Op mijn werk betekent het minder bezetting, maar niet altijd minder werk,...dat is dus wel even bikkelen.

Maar het is ook de tijd van genieten. Puzzels die met enig kunst en vliegwerk inelkaar vallen en improviseren. Jezelf ontdekken en bij de kinderen ontdekken dat ze gegroeid zijn. Groei betekent niet altijd dat ze geen hulp of iets dergelijks nodig hebben bij iets. Of dat je zelf geen hulp nodig hebt. Maar het is je kijk of je handelen op een andere manier dan voorheen. Soms ontstaat ruimte voor iets waar je nog niet eerder aan gedacht hebt.

Met een glimlach kijk ik terug op de vakanties in de eerste jaren na de scheiding. Het was een pittige tijd, daarover schreef ik al eerder. Een nieuwe baan, afronden scheiding, kinderen naar een nieuwe school, nieuwe omgeving. Weinig vakantiedagen of tijd en ruimte voor mezelf,  diepe rouw, gevoelens van dankbaarheid voor de vele lichtpuntjes die er ook kwamen en die we ook zagen. En die er nu nog zijn. Het tekent het leven van de kinderen en mij en ik ben dankbaar voor de weg die we steeds weer vinden.

We genieten nu van een weekje in een wintersportgebied vlakbij Nederland. We zijn daar al eens in de winter geweest en nu gaan we voor de "summer edition". De wereld ziet er hier nu echt zo anders uit. In de meeste wintersportgebieden kun je in de zomer tegen een relatief laag tarief vooral actieve zomervakanties houden. Hoewel ik ondernemend en actief ingesteld ben, betekent dat niet direct dat ik zo'n enorm sportief mens ben. Toch is het beslist genieten en even alles loslaten.

Inmiddels hebben we gewandeld, geklommen, een rondje midgetgolf gedaan, gerodeld, van het uitzicht genoten, een wildpark bezocht, tig keer gezwommen etc.etc. En omdat het allemaal zo dicht bij elkaar is, is er ruimte om verschillende activiteiten in ons eigen rustige tempo achter elkaar te doen.

Het wildpark was echt een verrassing. Het ligt op de heuvel/ berg vlak achter het hotel en er bleek veel meer te zijn dan we dachten. Met de pas van het hotel kreeg je zowaar ook nog korting op de toach al schappelijke prijs en genoten we ruim 5 uur lang van de dieren, kleine attracties, een roofvogelshow, een papegaaienshow, allerlei inheemse dieren, sprookjes en de mensen om ons heen. Het grappigste waren de eekhoorntjes die meegenoten van het voer dat je aan de dieren van het park kon geven. Helemaal moe en voldaan kwamen we weer terug in het hotel. Dan, in de avonden is er tijd voor reflectie. Tijd om meer dan anders naar elkaar luisteren, samen dingen te bespreken, een spelletje, even lekker tutten of gewoon even niets. We boffen maar!




Geen opmerkingen:

Een reactie posten