Het fenomeen "buffet".

Ik kan enorm genieten van het observeren van mensen. Ik vond en vind dat ook het fijne aan het reizen met de trein. De dynamiek tussen de mensen. De ongeschreven regels en de gewoontes.
Maar niet alleen bij treinreizen, ook de dynamiek van afdelingsuitjes, seminars en andere bijeenkomsten: ik hou er van.

Zo ook geniet ik deze vakantie van het fenomeen "buffet". Wat een prachtig staaltje kuddegedrag dat dat toch teweeg kan brengen! De dynamieken tussen families, samenstellingen en tafels. Of het personeel.

Daar waar de een zorgvuldig omgaat met wat er aangeboden wordt, schept de ander in een slag alle aardbeien van de schalen af. Mensen die het eerst veroordelen, scheppen de volgende ochtend zelf ook de aardbeien overal vanaf, want gisteren deden anderen dat ook :).

Ogen die groter zijn dan de maag. In tijden van overvloed meteen vier croissantjes op je bord meenemen en er dan twee laten staan. Fruit dat eerst door meneer meegenomen wordt aan tafel en gedurende het ontbijt stuksgewijs in de handtas van mevrouw verdwijnt voor later op de dag.

Een record aan gekookte eitjes eten, gewoon omdat het kan. Dat kan denk ik thuis ook. Maar hier is dat "gratis" en dat doet wat met mensen.

Klagende kinderen die dingen moeten eten omdat hun ouders dat voor ze opgeschept hebben. Kinderen die zelf iets opgeschept hebben en dat toch niet lusten. Compromissen die gesloten worden. Een dreigement hier en daar. Ouders die elkaar corrigeren. Kinderen met rollende ogen.
Kinderen die de tijd van hun leven hebben en het hele diner laten bestaan uit miniloempiaatjes :)

En er zal geen grotere trekpleister bestaan dan etenswaren met chocolade of waar het vermoeden van is dat het er in zit.

Prachtig, in alle vormen.