Ik probeer de kosten voor dingen die me niet zo interesseren zo laag mogelijk te houden, zodat ik geld overhoud voor de dingen die ik samen met, maar ook voor mijn kinderen belangrijk vind.
Dat is dus niet altijd hetzelfde :) Het gaat om dingen die ervoor zorgen dat zij een normale jeugd hebben en goed mee kunnen komen met de rest van de wereld.
De afgelopen jaren was er geen ruimte voor hypotheekaflossingen, omdat ik geen hypotheek had. Na de scheiding moest er meerdere keren verhuisd en gehuurd worden en moesten ook dingen aangeschaft worden zodat ik zeer beperkt spaarde. Of eigenlijk steeds spaarde voor een nieuw project dat oppopte.
Sinds een jaar hebben we ons "eigen" huis met bijbehorende hypotheek. Ik heb bedacht dat ik in het eerste jaar en het tweede jaar het huis zou gaan opknappen in mijn eigen tempo en dat er dan daarna ruimte zou zijn voor extra aflossingen zoals in een zuinige levensstijl past.
Inmiddels is het eerste jaar voorbij en heb ik beperkt geïnvesteerd in het huis. Hoewel de aankoop van een gedateerd huis het bij veel mensen ontlokt om alles direct rigoureus eruit te gooien heb ik dat niet gedaan. Ik pak steeds iets aan. Het gaat niet hard, maar het vordert. Soms is er aan een klus begonnen en weet ik even niet hoe het verder moet of wat ik wil. Als alles normaal kan functioneren laat ik het dan even zo totdat ik het ei over de vervolgstappen heb gelegd.
Bijvoorbeeld mijn trap, of beter gezegd de twee trappen. Hier schreef ik al eerder over. Nadat de bekleding eraf was bleek dat een trap onder bekleding niet zo mooi was als ik dacht of hoopte. Zo rijkten stootborden niet helemaal links en rechts tot het einde van de trede en zou je met kit die gaten ook niet kunnen dichten. De tredes zelf bleken ook gebutst tot een bepaalde diepte. Het heeft me aardig wat tijd gekost om te bekijken wat hiervoor een oplossing zou kunnen zijn. Tegenwoordig zijn er vele mogelijkheden. Maar het gaat direct om twee trappen en dan gaat het ook om grote bedragen. Daar wil ik dus echt wel even over nadenken. Ondertussen doe ik dan wel de werkzaamheden om de trap gereed te krijgen voor welke oplossing dan ook. Maar tot nu toe hebben we dus nog een kale trap. Het is schoon, schoon te houden en het functioneert, maar er moet nog wel wat mee.
Andere zaken zoals de bestrating aan de voorkant heb ik wel rigoureus aangepakt omdat ik het idee had dat dit onze vreugde om hier te wonen zou vergroten. Hierbij was het duidelijk dat ik dat niet zelf zou kunnen doen vanwege het vakwerk en de zware tegels. Kennelijk berust ik daar dan eerder in. Het ligt er nu een aantal maanden in en ik kan niet anders zeggen dan dat ik er elke keer weer blij van word.
De klusinvesteringen gaan naast geld ook meestal gepaard met de hoeveelheid eigen tijd en energie die ik er in kan steken. Tijd heb ik maar beperkt met een bijna full-time baan en gezin. Na een werkdag begint het gezinsleven en voordat je alles aan kant hebt ben je soms al halverwege de avond.
En soms wil je dan gewoon even helemaal.... niets. Of je moet studeren voor je werk.
Tijdens mijn vakantie heb ik wel even goed nagedacht over wat ik wel en niet wil dit jaar. Een aantal zaken moeten wel echt af. De trap is er echt wel een van.
Mijn speerpunt is nu alles zover afmaken dat we in november die trap klaar hebben....we'll see
Geen opmerkingen:
Een reactie posten