Op zaterdag maken we er meestal een gezellig rommeldagje van. Iets met uitslapen, schoonmaken, tuin en de markt.
En meestal maak ik dan op zaterdag al in de ochtend het avondeten klaar, juist vanwege de rommeligheid op die dag. Zo voorkom ik dat ik 's avonds niet nog een tijd in de keuken sta, terwijl mijn energie dan een beetje op is. Ik maakte gisterochtend al voor dag en dauw tomaten-paprika soep. Of paprika-tomatensoep...zo u wilt.
De markt was nog best druk, zelfs de kinderen stonden verbaasd te kijken om de drukte.
Niet iedereen wil altijd mee en niet iedereen hoeft mee. Maar deze keer lukte het om met z'n allen te gaan. Ik geef toe dat we dan wel met andere dingen thuiskomen dan wanneer ik alleen ga, maar ergens is dat ook prima. Al kwamen we niet echt met heel veel terug, maar wel met ontzettend lekkere aardbeien die we 's middags als tussendoortje bij de thee opaten.
Terwijl de kinderen na de thee geheel eigen plannen hadden, wipte ik nog even bij een vriendin aan om daar ook nog kort een kopje thee te drinken. Het was gezellig en ik realiseer me dan op zo'n moment dat hoezeer ik ook goed alleen kan zijn, het toch voor mij belangrijk is om mijn verbindingen met anderen te onderhouden. Echte verbinding vanuit het hart. Lachen om gekkigheid, met elkaar meedenken, maar beslist ook spiegelen.
Eenmaal thuis zette ik direct de soep op en de oven aan voor de witte puntjes die ik licht met kruidenolijfolie bestrijk, licht besprenkel met zout en dan in de oven plaats. Ze worden dan van boven heerlijk krokant. Wel is het uitkijken dat het niet te hard gaat...want ineens kunnen ze zwart zijn. Perfect zaterdaggerecht, die soep en broodjes, in zijn totaliteit.
Uiteraard 's avonds voor de tv (sinds enige tijd weer) voor de dodenherdenking. Van een vriendin kreeg ik heel laat nog een foto toegestuurd uit de Ardennen: Sneeuw! Ik ben benieuwd wat het weer vandaag voor ons in petto heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten