zondag 26 juli 2015

Onthand

Afgelopen donderdag kwam ik met de kinderen en de hond terug van een bezoek aan een vriendin. Het was een mooie dag geweest, ondanks dat we eigenlijk op ziekenbezoek waren geweest. De vriendin in kwestie was van een steiger gevallen, maar maakte het gelukkig goed. Eenmaal thuis besloten we aan de slag te gaan met het avondeten. Tijdens deze eerste week van de vakantie koken de kinderen namelijk zoveel mogelijk zelf. Ja wel met hulp, maar dat spreekt voor zich. Die avond hadden ze trek in van die lekkere zachte wafels. Nou dat kon geregeld worden. Wafelijzer tevoorschijn gehaald, samen met hen beslag gemaakt. Ineens zag ik een plasje op de grond liggen en dacht dat de hond dat had gedaan. De hond in kwestie keek helemaal niet schuldbewust zoals anders als ze een plasje had gedaan, maar ik lette er niet teveel op. Ik stuurde een van de kinderen op pad voor een klein rondje met het hondje. Tijdens het wafels maken zag ik weer een plasje liggen. Ik maakte het weer schoon, maar ik draaide me om en daar lag het weer. O jee, dat is dus niet van de hond.

Ik opende het halletje voor het toilet en daar zag ik het water uit de muur komen. Overal in het huis zijn de leidingen vervangen, maar direct na de watermeter had de leiding de juiste maat en werd als "goed" bestempeld. Dat bleek ineens een illusie te zijn. Ik opende het luik bij de deur en sloot de hoofdkraan af. Toen de kinderen op bed lagen was ik zelf al verder op onderzoek uitgegaan en constateerde dat het stuk dat via de betonnen vloer de muur in ging kennelijk geknapt was.
In de nis waar we per gebruikersgroep hendels hebben om het water af te sluiten staat altijd een bakje onderin. Zo'n voor-het-geval-dat-bakje. En in plaats van dat daar water in was gegaan baadde het bakje in de kast in water van zo'n 3-5 cm diep/hoog. Het water was dus echt van onderuit gekomen. Ai, ai, ai. Daar wordt een mens verdrietig van kan ik je zeggen.

Ondertussen redderden de kinderen en ik ons met het water dat we konden aftappen direct na de hoofdkraan. De kinderen leken het wel een geinig spelletje te vinden dat gedoe met emmertjes. We gingen die ochtend maar even naar de jaarmarkt om er toch even uit te zijn. Ik vind de jaarmarkt helemaal niets, maar voor kinderen is het geweldig. Het zakgeld brandt in hun zakken. En hun enthousiasme heeft wellicht ook te maken met het vooruitzicht op een lekker bolletje ijs :-).

Ik belde de loodgieter en die kwam gelukkig meteen langs. Vanwege/ dankzij het voorwerk dat al was gedaan (muur weghakken), was de klus snel geklaard en kostte het veel minder dan aanvankelijk gevreesd. Bovendien werd volgens mij vergeten dat het weekend was en dat het tarief dus anders kon zijn. Boffen!

 Je voelt je echt zo enorm onthand die dagen.

Maar ...wat is die warme douche die je neemt nadat de boel weer gerepareerd is zalig.....

4 opmerkingen:

  1. O jeetje, wat een gedoe zeg! :( Gelukkig dat het nu weer is opgelost :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Na zo'n pech waardeer je de luxe van warm en koud stromend water.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Jeetje, wat een ellende! Vind jullie wel dapper het eerst toch zelf geprobeerd te hebben...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Pittig hoor, gelukkig dat je nog een loodgieter te pakken kon krijgen.

    Wegschuld.

    BeantwoordenVerwijderen