Kamp

Ze gingen dit jaar apart van elkaar op kamp. Hij ging naar het brugkamp en zij naar het kinderkamp. Het gaf bij beide kinderen een beetje spanning, want samen op pad is veilig en vertrouwd. Maar... los van elkaar is ook wel weer stoer.

In plaats van een grote inloop van ouders, broers en zussen rondom de kampen, waren er nu tijdzones ingesteld en die overlapten elkaar gelukkig niet. 

Na 6 nachten reed ik weer naar de Veluwe. Er was file op verschillende trajecten en ik had moeite om op tijd bij het kamp te komen om dochterlief op te halen. De sanitaire stop stelde ik omwille van de tijdzone uit, wat niet erg verstandig was....coronaregels hielden ook in dat er geen ruimte was voor een plaspauze op het kamp. 

Ze straalde, riep me en maakte ingehouden sprongetjes op de plaats toen ze me zag, omdat naar mij toe rennen niet mocht. We hadden elkaar tijdens de week niet gemist, maar wat waren we blij om elkaar weer te zien en te knuffelen.

Ze kletste honderd uit in de auto en kneep even in mijn knie toen ze zei "Je bent lief!". Ik zei dat ik haar ook zo lief vond en dat we in het plaatsje zelf wat gingen drinken. Ik gaf eerlijk toe dat het ook was omdat het water me aan de lippen stond.

Alle ouders dachten kennelijk hetzelfde en het was voor de verschillende meisjes een weerzien op afstand op het terras. Hilariteit alom om de drie kippen die los rondliepen. De bitterballen die het feestje compleet maakten, smaakten goed. 

We hadden nog wel even kunnen blijven zitten, maar het was tijd om grote broer op te halen. Bij aankomst gaven we de naam door en even later kwam zoonlief het terrein opgelopen met alle kamp-spullen. "Ja! Daar is hij! "riep dochterlief. Hij liep in een steeds steviger tempo op ons af. Hij had misschien wel willen rennen, maar de trolley, de rugzak, slaapzak en de tas met zijn kussen erin beletten het hem om dat te doen. Hij lachte van oor tot oor, heerlijk om te knuffelen en compleet te zijn.

Al kletsend verliep de terugreis vlotjes. De hond ontving ons op haar uitbundigst. De kinderen dartelden thuis door de kamers, volledig "aan" en uitgeput. De dagen erna waren echte hang- en knuffeldagen. Héérlijk!