Boek en kringloop.

Afgelopen week had ik een teamdag ergens op een mooie locatie.
De locatie oogde op afstand chique en was shabby-chique ingericht. Niet echt helemaal chique, niet helemaal schoon, niet helemaal vies, weinig echt helemaal heel. Met her en der abstracte kunst contrasterend aan de hoge plafonds met weelderige ornamenten en de halfvergane spiegels die boven de haarden in de vertrekken hingen. Tevens was het vergeven van allerlei andere hippe spullen die je ook kon kopen, mocht je erdoor geraakt zijn. "Zo'n hippe locatie met dooie bloemetjes", zo concludeerde een collega een dag later tijdens de lunch. En dat vond ik wel een mooie en treffende samenvatting.

Ik was te vroeg, want ik had de begeleider van de teamdag van het station opgepikt en je weet maar nooit met al die files. Samen hadden we onderweg gekletst en genoten van de opkomende zon. En van de bedauwde velden links en rechts van het kronkelweggetje dat ons naar de locatie leidde. Het rood dat door de kale bomen van het landgoed heen kwam had iets magisch. De weerspiegeling van dit alles in de gracht rond het pand was net zo indrukwekkend.

Het ontvangst was enthousiast ( ik begreep later dat het prijskaartje navenant was ;)) en na het zien van het koffieapparaat van een ware barista besloot ik te kiezen voor een echt goeie koffie ( verwennerij!). De kachel werd hoger gezet en nostalgische muziek werd opgezet. Galmend door de ruimtes nam de muziek me lieflijk mee naar vervlogen tijden.

In de hal stond inderdaad een grote bos verwelkt groen op gelig vlokkig water. En een grote kast met allerlei folders van de omgeving, visitekaartjes van galerieën, hotels, restaurants en theehuizen. Verder enkele zithoekachtige combinaties van sleetse meubels, grandeur van ooit (van de kringloop?) en muren in allerlei opvolgende tinten. Een hint Art Nouveau samengesmolten met de meubels van je oma. Inclusief bloemige wollen tapijten op de witte blauw geaderde marmeren vloeren. Lampen in de vorm van druiventrossen.

Ook was er een turquoise geschilderde kast (met van die glazen deurtjes die niet helemaal goed afgesteld zijn en daardoor niet goed aansluiten) met smoezelige greepjes, die diende als Bieb zoals je er tegenwoordig zovele hebt. Mooie initiatieven. Je mocht een boek lenen of ruilen. Mijn ogen gleden langs de kaften van de boeken. Lord of the Rings, Wolvenlus, Nicci French, Anna Enquist, Nijntje, Klein herbarium, Glutenvrij koken, Jill Mansel. Grappige combinaties.

Ik besloot het boek "Handboek Midlife" eruit te pakken. Ik las de eerste pagina's voordat andere collega's binnenkwamen en besloot het boek mee naar huis te nemen. In de zomer breng ik een ander boek terug, zo nam ik me voor.

De afgelopen dagen heb ik steeds een stukje uit het boek gelezen. Hilarisch hoe je zelf en andere veertigers dan inderdaad voorspelbaar en totaal niet bijzonder bent. Een kind van je tijd, een kuddedier. De lichte midlife klachten tot de zware midlifecrisis vol ontevredenheid met een afschuw ten aanzien van een saai leven (het globale bestaan van een normaal mens met verantwoordelijkheden) werden op de hak genomen. Ik heb stiekem genoten van dit lichtvoetige, satirische en bovenal populistische boek dat ik zelf nooit gekocht of geleend zou hebben bij de bieb. Het kwam op mijn pad.

Morgen verdwijnt het in de ruilboekenkast bij de klantenservice van de lokale Albert Heijn en komt het weer op andermans pad. Wieweet is daar bij Albert Heijn dan weer iets anders wat ik weer mee naar huis kan nemen.