Lekker dagje in de tuin

Vanmorgen gingen we weer aan de slag in de tuin. Dochterlief is een vervend medestandster, al was het maar vanwege de pieren die ze zo over haar hand en arm laat kronkelen.

Daar waar de perenboom eerder stond staat nu de plataan die we weken geleden geplant hebben. Daar onder woekerde een plant die prachtig witte bloemen geeft, maar dus zoals gezegd echt woekert. Die hebben we gedeeltelijk eruit gehaald en vindt binnenkort een nieuwe woonst, zoals ze dat in België zo prachtig zeggen.

De droom van zelfvoorzienend en zelfredzaamheid heb ik enigszins moeten loslaten. Maar dat betekent niet dat we niet zelf dingen kunnen maken en verbouwen. Het plezier van het groeien en bloeien, eten uit eigen tuin. De liefde die je erin stopt en die er (hopelijk) ook weer uit komt.

De zaden van vorig jaar kunnen nog prima gebruikt worden. En zullen de aankomende weken verdeeld over onze achtertuin worden uitgezaaid. We hebben al helemaal bedacht hoe we dat gaan doen.

 Bij de supermarkt redden dochter en ik gisteravond een aantal tomatenplantjes van de verdrogingsdood. De prijs deed de doorslag. Vier trostomatenplanten voor anderhalve euro. Twaalf broccoliplantjes en zes spitskoolplantjes.
De laatstgenoemde plantjes waren nog een giller ook. want in het schap na de kassa met alle half verdroogde planten met hoge korting stond ook een bakje met ijsbergslaplantjes. Daarvan waren er twee niet meer levensvatbaar. Het bakje daarachter was nog wel levend en dus namen we, zo dachten we, zes mini ijsbergslaplantjes mee. Eenmaal thuis vond ik het blad te stug en te dik...toch spitskool! Ook lekker. De sticker onderop gaf het ook aan. En daarom zaaiden we vanmiddag een rijtje met ijsbergsla. Ik ben benieuwd of die goed op gaan komen.

Na gedane arbeid gingen we lekker even op de fiets op pad. Nou ja lekker...dochterlief had afgelopen week wel gemeld dat de juf iets aan haar fiets had gedaan, maar ik had niet goed begrepen wat. De fiets maakte een snorrend geluid en na een kleine inspectie zag ik dat er een boutje bij het spatbord voor verdwenen was, dat professorisch met een elastiek in orde was gemaakt. Dat kon natuurlijk zo niet blijven. Toch maar even langs de fietsenmaker en in een mum van tijd was alles weer gerepareerd. Een blije dochter en een blije moeder, want de kosten vielen mee. Wel begreep ik dat dochterlief inmiddels in aanmerking komt voor een maatje groter, maar op zich gaat het nu nog prima, dus we zingen het nog even uit. Met de groei van de kinderen groeit het budget voor dit soort dingen niet altijd mee. Toch ga ik de aankomende weken maar alvast speuren op Marktplaats. Wieweet gaat het toch lukken!

En voor we het wisten was de dag al voorbij. Na het avondeten nog even een paar spelletjes. Tegenwoordig is Boonanza helemaal een hit bij ons thuis. Erg leuk allemaal.
Prima dagje dus.