Rust!

Na een periode van 2,5 jaar onrust, kwam er eind mei rust in de tent. We kregen de sleutel van ons appartement. Hiervoor hadden we ook gehuurd, maar op basis van de leegstandswet en dat is toch anders.

Het huis is nieuwbouw, dus een hoop werk om het beton op muren en de vloeren weg te werken. Het is nog steeds niet helemaal af ( schreef zij tot haar spijt). Na mijn werk kom ik thuis, knuffel met de kinderen en ga koken. En als dan na het eten de afwas is gedaan, het huis aan kant is en de voorbereidingen voor de volgende dag zijn getroffen, is het lastig om je tot dingen te zetten als plintjes op maat maken.
Maar langzamerhand komt het steeds verder. Het is ook geen wedstrijd, al wordt de behoefte wel steeds groter om het af te hebben.

Omdat we begonnen met bijna geen meubelen, moesten er dingen aangeschaft worden. Ik merkte dat dat dat onrust gaf. Ik vind het makkelijker voort te borduren op wat je al hebt, dan opnieuw uit het niets te moeten kiezen. Je wilt niet dezelfde stijl als wat je had. Maar wat dan wel?
En hoe red ik dat met mijn budget? En moet ik niet een buffer opbouwen?

Maar als je eenmaal iets gekozen hebt, volgt er meer. En nu ik voldoende meubels heb, merk ik dat me dat rust geeft. Er hoeft niets meer gekocht te worden. Hooguit wat voor de sfeer. De basis is gelegd. En het is nieuw. Mijn nieuwe begin met de kinderen. Ons nieuwe begin.
De start van een nieuw avontuur.