De loop der dingen

Vorig weekend gingen we dus naar Antwerpen om bij de nieuwe opleiding te kijken. De kinderen vonden het maar raar hoor, zo'n school. Waar was het digiboard en wie is dan je juf of meneer? Na enig uitleg van het fenomeen afstandsonderwijs en huiswerk opsturen per e-mail en met een programma, viel het kwartje... of eigenlijk niet, maar zagen ze genoeg andere dingen die veel leuker waren. We struinden nog even verder in Antwerpen en genoten van de winkeltjes. Dat struinen ging vanzelf, want parkeren kun je meestal niet direct voor de deur van waar je moet zijn. En de school zit midden in het centrum, dus ruim zes straten verder stond onze auto geparkeerd.

Robuust, de zero waste supermarkt zag er zeer interessant uit. Voor mij een adresje om weer naar terug te gaan. De kinderen waren tegen die tijd al wat moe, dus de eerstvolgende keer dat ik weer alleen in Antwerpen ben ga ik weer terug en zal ik er uitgebreider op ingaan.

Afgelopen week hebben we veel gedaan. De studie kwam per post binnen en ik kon eraan beginnen. Ik mocht vol aan de bak op de tussenschoolse opvang.  Ik hielp mee met een bezoek van de school aan een museum. En de kinderen hadden speelafspraken en kinderfeestjes. En ondertussen probeerden manlief en ik nog wat te klussen en deden we weer een ronde tuinwerk ( het gras was veel te lang!). Ook moest het as van mijn schoonvader opgehaald worden ( emotioneel moment). Daarnaast had manlief gewoon zijn werk natuurlijk en deed ik nog iets dat op het huishouden doen leek. We hielden alle ballen in de lucht.

Klussen aan het huis was altijd al wel leuk ( nou ja, niet alle fases...maar wel het verder komen en bereiken), maar nu alle klussen op het eind lopen zie je ( eindelijk) het eindresultaat. De klussen zitten nu vooral in het -voor de zoveelste keer- schilderen van kozijnen, muren plafonds, richeltjes en dingetjes. Zodat het goed in de verf zit en het echt "af"" is. Plinten schilderen en/ of nieuwe plaatsen. En deze week heb ik voor het laatst getegeld ( voegen moet nog als het goed uitgehard is).
Ik kan niet wachten tot dat echt, echt, echt klaar is. Dan hebben we in drie jaar tijd zo'n beetje alles in onze handen gehad en aangepakt.

Veel mensen weten wel of hun huis onder water staat. Wij hebben geen idee wat dat aangaat. De gemeente heeft de WOZ-waarde en daarmee de OZB verlaagd, maar heeft nog nooit binnen gekeken. En omdat we van de buitenboel alleen het noodzakelijke aangepakt hebben en daar deze maand mee verder gaan is het tot nog toe ook minder zichtbaar geweest.
We zijn van een oud huis met inrichting uit de jaren 50 (waar nog nooit wat aan is gedaan, dus geen cv etc. en waar altijd sigaren in gerookt zijn) naar een fris huis met alle moderniteiten gegaan. Dat is op zichzelf al waarde vermeerderend, maar vangt dat de forse algehele waardedaling van de huizen in deze regio op? En komt de waarde overeen met de hypotheek, ook al heb je het vele klussen uit het lopende geld ( salaris) betaald? Huizen in de omgeving zijn zo verschillend dat bij een vergelijking met de huizen in ons dorp op Funda, je met goed fatsoen geen goede vergelijking kunt maken.

Toevallig werd vorige maand een van de weinige huizen in ons dorp dat enigszins op ons huis lijkt al vrij snel na het te koop zetten verkocht. Dat geeft een beeld van de waarde, maar je weet het niet zeker. Je weet ook niet waarvoor het echt verkocht is. We zijn daarom voornemens om, als we het idee hebben dat het klaar is ( dus ook na het buitenschilderwerk), een taxatie te laten verrichten. We hebben geen plannen tot verkoop, maar dan weet je tenminste hoe je erbij zit met je hypotheek en ook of we aanvullende maatregelen moeten nemen. Zoals extra aflossingen, hogere levensverzekeringen enz. Dat extra aflossen is natuurlijk sowieso een goede zet.

Dat het klussen ten einde loopt, blijkt ook wel uit de kosten die we hebben aan het klussen. Hoewel verf en aanverwante benodigdheden duur zijn, is het natuurlijk niet zo duur als de basisdingen zoals een nieuwe keuken, badkamer ( = doucheruimte), toilet, parket, dakisolatie etc. Maar....vele kleine fröbeldingetjes maken ook een grote. En met de opgroeiende kinderen kwam het ook goed uit dat de kluskosten minder geworden zijn.

In het verleden, toen we hier net woonden, kwam nog wel eens alles tegelijk. In de maanden dat we èn klusbenodigdheden moesten kopen èn er mensen ingehuurd moesten worden èn de kinderen gegroeid waren èn er zaken in huis kapot gingen (van stereo, computer, wasmachine tot staafmixer), telden we wel eens de dagen naar het salaris, de voorlopige teruggave van de Belastingdienst, het vakantiegeld of gewoon de kinderbijslag. Dat tellen komt nu niet zo meer voor, er is meer lucht. En dat was en is ook wenselijk.