Under pressure for no pressure

Sinds de aankoop van de snelkookpan ( koken onder druk) gaat er een wereld voor me open.
Mijn moeder had vroeger ook zo een die ze bejubelde, wat ik als kind niet zo begreep. Maar met het naderen van de herfst komt het verlangen naar stoofpotjes en verwarmende kost weer om de hoek kijken. In de andere jaren maakte ik een paar keer in de winter zo'n langdurige vleesstoofpot.  Op het fornuis of op zo'n klein petroleumstelletje buiten, urenlang dingen laten pruttelen. Dat is natuurlijk heerlijk en gezellig enzo, maar met zo'n snelkookpan leek het me altijd toch eenvoudiger en "zo gepiept".

Zo zag ik een tijd geleden een aflevering van de keuringsdienst van Waarde op tv en daar werd het fenomeen ossenstaartsoep uit een blik of pakje onder de loep genomen. Er was ( zoals verwacht) weinig ossenstaart in te vinden. Wel rundvlees of iets van geperst vlees dat daar voor door moest gaan. Ook werd er met een Vlaamse kok een heerlijk ossenstaartsoepje gemaakt van echt ossen...euh... koeienstaart. Ossenstaart oftewel een staart van een gecastreerde rund, dat is vrij zeldzaam. Maar koeienstaart daarentegen niet, maar wordt en masse geëxporteerd, omdat er hier geen vraag naar is.

Mijn lieve oma, de moeder van mijn moeder, was een echt goede kokkin en ik herinner me de heerlijkste ossenstaartsoep van vroeger bij het zien van de aflevering van de keuringsdienst van waarde. Ik dacht nog...als ik ooit een snelkookpan heb dan..... nou nu was/ is het dus zover.

Op verschillende sites heb ik recepten voor de snelkookpan bij elkaar gescharreld. Het grappige is dat je met relatief goedkope ingrediënten ( de goedkope onderdelen van de koe of een ander dier, ook biologisch) kunt koken. Ik noem dat "het vergeten vlees",  dus net als bij "vergeten groenten" zijn er heel veel onderdelen van de koe die tot smakelijke gerechten kunnen leiden, maar die vanwege de huidige vraag niet vaak meer in Nederland over de toonbank gaan.

Ik zocht eigenlijk alleen recepten op internet vanwege de kooktijden van de snelkookpan, die niet duidelijk in het bijgeleverde boekje vermeld waren. En niet zo zeer de recepten zelf, want voor de receptuur van de ossenstaartsoep ( en andere stoofgerechten) volg ik het liefst het recept uit het antroposofische kookboek "Gezond lekker eten" van Vreni de Jong en Irmela Kelling.  De recepten lijken het meest op die van mijn oma, lekker ouderwets of ouderwets lekker.
De combinatie tussen het goede recept en de snelkookpan is perfect. Want vergis je niet, zo'n staart  bijvoorbeeld moet normaliter heel lang trekken.

De lijst met benodigdheden voor ouderwetse recepten lijkt lang, maar je hebt geen gekke ingrediënten nodig ( alles groeit in de moestuin). Vorige week maakte ik de ossenstraatsoep en met succes. De soep ging schoon, heel schoon op. De kinderen wilden deze week wel weer zo'n lekkere soep! Verandering van spijs...

Ik heb me voorgenomen om eens per week een (vlees)stoofgerecht met de snelkookpan te maken.  Zo vaak eten we gewoon ook geen vlees. Deze week geen soep maar sudder- en stoofvlees, want dat leek me ook een leuke. Hoewel het super snel gaat met de snelkookpan, maak ik het gerecht een dag voordat we het op het menu hebben staan. Dan heeft de smaak verder kunnen rijpen en is het nog lekkerder.

Gisteren bereidde ik daarom het vlees voor vandaag terwijl ik ook kookte voor die avond. Vandaag heb ik dus ook echt een makkie omdat het dan vanavond een kwestie van opwarmen is. Omdat ik ruim heb gekookt gaat de helft in de vriezer en heb ik een andere keer ook een makkie. Dat is nou cooking under pressure for no pressure!

Manlief komt vanavond weer thuis vanuit het buitenlandse...het gaat er vast goed in!