En zo loopt het soms

We gingen niet met de tent. En ook niet ver weg vanwege de gezondheid van mijn schoonvader.
Als er wat zou gebeuren, konden we zo snel mogelijk weer terug komen. Niet eerst een tent afbreken en een halve of hele dag reizen of zoiets. Een geruststellende gedachte.

Mijn vader en zijn vrouw logeerden in ons huis en we hoopten voor beider vakanties en bovenal voor de gezondheid van mijn schoonvader dat de vakantie niet afgebroken hoefde te worden.

We hadden verschillende familieappartementen in Beieren en Sauerland aansluitend geboekt en dat was een succesnummer. We wandelden en zwommen héél veel en genoten.
In Beieren zijn veel wandelingen uitgezet die prima te doen zijn met kleinere kinderen en die je eventueel ook aan elkaar kunt koppelen. Ook leuke wandelingen over vlonders door veengebied, met bijbehorende uitkijktorens enzo.

Onverwachtse aankopen zijn er ook geweest.
Zo vergaten we de zwembroek van zoonlief en bleek de zwembroek van manlief "op" te zijn.
En een week voor de vakantie heb ik nog op mijn knietjes naast de kinderen gezeten en aan hun schoenen gevoeld, maar alles paste nog prima. Na drie dagen vakantie had onze kleine meid steeds een zere grote teen. Bij de lokale intersport-winkel bleek ze van maat 26 naar maat 28 te zijn gegaan.
En toen we in een plaats liepen, riep dochterlief dat er een scheurtje in mijn rok zat. Omdat ze wel vaker grapjes maakt, vroeg ik aan manlief of hij een scheur zag. "Huh, wat lief?". Nee, hij zag geen scheur, totdat we al een uur rondgelopen hadden en hij het ook zag. Ik had al een uur rondgelopen met mijn onderbroek in zicht - gelukkig kennen ze me daar niet-. Dus een winkel binnen, waar ik hoe-dan-ook zou moeten slagen, want zo kon ik niet over straat. We hebben wel enorm gelachen, achteraf.

We ondernamen deze vakantie heel veel dingen, met name in de tweede week toen we gebruik konden maken van de Sauerlandpas. Een pas waarmee je gratis allerlei activiteiten kon doen. Met het treintje, met de skiliften, rodelen, naar het subtropisch zwembad, naar een dierenpark, een bezoek aan een druipsteengrot, kegelen, een bezoek aan een natuurcentrum over het gebied met 4d-film. En we hadden er nog veel meer gratis mee kunnen doen, met die pas. We bezochten plaatsjes en bekeken kerken, genoten van de natuur.

Op het laatst zaten we in een hotel in Keulen. De tweede dag, een donderdag, gingen we 's ochtends naar het chocolade museum ( Lindt) en wilden we 's middags met de kabelbaan over de Rijn. Toen we op weg waren naar de kabelbaan werden we halverwege gebeld met slecht nieuws. We moesten zo snel mogelijk terug, dat wil zeggen zo snel mogelijk naar het ziekenhuis. Het hotel was heel behulpzaam en we waren vrij snel op de ring van Keulen, waar we vol de file in doken.  Gevolgd door hoosbuien, hagel, verkeersomleidingen....stress!

Aan het begin van de avond kwamen we bij het ziekenhuis aan. Op tijd. Iedereen was er en met onze komst was het vol in die kleine kamer, maar ook compleet. Mijn schoonvader nam van iedereen afscheid en werd in slaap gebracht. Palliatieve sedatie noemen ze dat (Wat een rotwoord). Twee dagen later, op zaterdag, hield hij op met ademen.

Afgelopen week was onwerkelijk. Emotioneel, praktisch en druk. Als je net terug bent van vakantie heb je een hoop op te ruimen, te wassen enz. En ondertussen moest er aan een hoop (mee)gedacht en geregeld worden . Er moest een voordracht geschreven en geoefend worden. Er moesten bloemen gekozen worden. Hoe moet het afscheid, de crematie er uit zien? Wat kost het allemaal energie. 
Meer energie dan we kregen van de twee weken vakantie ervoor. Donderdag was de crematie.

Vrijdag was onze dochter jarig. Omdat ze vijf jaar werd en in juni al was begonnen met aftellen, besloten we het niet zo voorbij te laten gaan, vanwege de dag ervoor. We deelden het op en vierden verspreid over het weekend de verjaardag.

Nu is het maandag. Het leven gaat door. Er ligt hier van alles huishoudelijks op me te wachten.
De kinderen spelen lief met het nieuwe speelgoed op de grond. Met een beetje geluk wordt het niet zo warm. De aankomende weken hebben we in de weekenden steeds van alles staan, even kijken hoe dat loopt en of we de energie hebben.