Opruimvirus

Toen we enige jaren geleden hier kwamen wonen was het duidelijk dat we veel, heel veel spullen weg moesten doen. Het huis was kleiner en we hadden bij de verhuizing niets uitgezocht, omdat we zo snel moesten verhuizen. Dat snelle verhuizen was een voorwaarde om de verkoop door te laten gaan.

Toen onze hoeveelheid spullen eenmaal gehalveerd was, anders was het echt geen doen, waren we al blij dat we zover gekomen waren. En per project in huis ( klushuis) probeerden en proberen we ons ook weer van zoveel mogelijk zaken te ontdoen. Maar er was nog genoeg, eigenlijk meer dan genoeg in huis. En van sommige dingen kon ik gewoon nog geen afstand nemen, omdat we niet wisten of we het in de toekomst nog nodig zouden hebben. 

Braaf deed ik een tijdje een kastje per dag en dàt voelde ook goed. Je wist weer wat je had, het huis werd netter en prettiger. Ik klopte mezelf op de borst : "Ge zijt goe bezig". Maar op een gegeven moment heb je alle kasten wel gehad.

De afgelopen maanden begon het opruimvirus weer te prikkelen. Ik realiseerde me dat sommige dingen dus nu al een aantal jaren stonden te verstoffen in de garage, in nette kasten. Of gewoon in huis, in de vensterbank.
En dit keer was het dus geen oprisping, maar ik had besloten er iets structureels van te maken.
In de garage staat vanaf die tijd een doos klaar. Spullen die ik tegenkom bij het afstoffen, opruimen etc. en die ik het afgelopen jaar nauwelijks gebruikt heb of van genoten heb gaan erin. En elke week ga ik op woensdag naar de kringloop en gaat die doos in de auto. Als de doos nog akelig leeg is, mest ik de keuken uit of een kast in de garage, dat werkt ook. En niet zelden heb ik dan drie keer de inhoud van zo'n doos om weg te doen.

Wat ook helpt, is dat ik daar afspreek met een vriendin. Voor de gezelligheid, maar het is ook mooi een stok achter de deur. En soms wordt het een soort kofferbakruil. Of helpen we elkaar bij het speuren naar dingen. De dagen vooraf hebben we contact over spullen waarvan we denken dat we daar de ander nog mee kunnen plezieren. En achteraf lekker aan de koffie bij een van beide thuis.

En voor je het weet zit je in een soort flow. Ga je naast woensdag ook op vrijdag naar de kringloop.
Verlos je jezelf van goede voornemens die gesneuveld zijn als fitness-spullen, keukenspullen enz.
Bel je de oud-ijzerboer voor alle oude prut die je hebt. En kun je je vriendin een plezier doen met handige ladekasten en een boekenkast. Gewoon omdat je met die opruimeritis ineens meer dan voldoende kastruimte hebt.
Of kun je afstand doen van dingen omdat je iets hebt gekregen dat drie dingen tegelijk vervangt.

En het grappige is, dat we niets, maar dan ook niets gemist hebben.
-Echt niet!-