Schiet eens op

Op mijn "to-do-lijst" staan een aantal zaken die ik echt-echt-echt deze vakantie wil doen. Zoals dingen uitzoeken, naar de kringloop brengen, de ingebouwde kast op onze slaapkamer van binnen schilderen, rijbewijs vervangen enz. Niet de meest leuke dingen, maar wel dingen die fijn zijn als ze geregeld zijn.

Vanochtend besloot ik dat ik het best nu even mijn rijbewijs kon gaan vervangen. Dat hoeft pas over een maand, maar als ik het vergeet zit ik met de gebakken peren. En met al die gekke weken in het verschiet leek me dat een strak plan voor vandaag.
Op de site van de gemeente las ik dat het "grapje" 38 euro kost en dat ik een pasfoto mee moest nemen. Omdat ik een paar maanden geleden mijn paspoort heb laten vervangen, had ik dus als het goed was nog een resent setje pasfoto's. Maar waar? Precies! Op die speciale plek zodat ik ze niet kwijt zou zijn als ik ze nodig had voor mijn rijbewijs. Alleen wist ik niet meer welke plek ik toen bedacht had. Dus belde ik met de lokale fotograaf die de vorige foto's gemaakt had. Ik hoopte dat ze mijn foto's nog digitaal bewaard hadden, maar helaas pindakaas. Ik kon deze week alleen vandaag om 12 uur nog terecht om nieuwe te laten maken. Vanwege de vakantie was het er kennelijk erg druk. Wat nou crisis?

Op de site van de gemeente had ik gezien dat je 's ochtends een soort inloopspreekuur hebt en dat je voor 's middags op afspraak kon komen. Dat laatste leek me handiger, aangezien ik met twee kleuters op pad moest die niet altijd heel veel zin en geduld hebben in een wachtruimte.
Dus belde ik met het gemeentehuis voor een afspraak, maar dat bleek niet mogelijk te zijn deze week. Door de vakantie was het juist heel druk en kon ik dus alleen 's ochtends tot 13 uur terecht op dat inloopspreekuur.

En toen ik bedacht dat ik na de afspraak om 12 uur met de fotograaf meteen door kon naar het gemeentehuis, floepte een klein kartonnen mapje achter mijn rijbewijs vandaan met daarin de pasfoto's die ik had laten maken voor mijn paspoort. Ik begreep ineens mijn eigen logica, da's verdraaid handig!
Ik kon dus meteen de fotograaf weer afzeggen en met de kleuters in de auto stappen en richting het gemeentehuis rijden. Ik parkeerde op het grote parkeerterrein erachter en kocht een parkeerkaartje van een uur. Mwah, dat moest voldoende zijn toch?
Vervolgens kwam ik er achter dat je geen gebruik meer kon maken van de achteringang en dat we dus om moesten lopen. Binnen was het druk en daardoor had ik de automaat waar je een bonnetje moest halen totaal gemist. Er stond geen rij voor de automaat, maar een grote groep mensen omsingelde het ding en ja dan zie je 'm ook niet. Nadat we ook een bonnetje hadden bemachtigd, bleek dat een vriendinnetje van dochterlief ook met het hele gezin daar was. Voor ons een hilarisch moment, want wat we ook doen, we komen elkaar meestal tegen. Bij het krabbenvangen bij het Grevelingenmeer, op de open dag van de tennisvereniging, als we een ijsje gaan eten in het centrum etc. Heel fijn, want op die manier was het voor de kinderen ook wat aangenamer om te wachten.

Exact een uur later ging ik 38 euro en een foto armer naar buiten. Precies op tijd dus, want anders had ik nog een nieuw kaartje moeten kopen ook. En dan te bedenken dat toen ik aan de beurt was, ik nog geen twee minuten aan het loket heb gestaan. Volgende week kan ik het oude rijbewijs inleveren en het nieuwe in ontvangst nemen met het betaalbewijs. U begrijpt dat ik
dat betaalbewijs weer op dat speciale plekje bewaar...
Dat ophalen schijnt gelukkig bij de receptie te kunnen, zonder bonnetje uit een of ander apparaat, dus dat is wel fijn!

Zo'n ochtend is ook zo voorbij. Met wat? Nou niets eigenlijk. Het voelt niet echt alsof we enorm opschieten. Maar positief gezien:wel weer een puntje van de "to do-lijst" af.
We komen er wel!