Groene voetstappen

Op de school van de kinderen worden deze week de groene voetstappen geteld. Dat betekent dat ze in elke klas tellen hoeveel kinderen er op de fiets of lopend zijn gekomen.
Omdat we in het buitengebied wonen is dat wel eens wat sneu voor onze kinderen, want we komen met de auto. Ik opperde dat we dan de auto op het carpool terrein zouden zetten en de rest zouden kunnen lopen. Dat is toch al gauw een wandeling van 20 minuten. Maar dat vonden de kinderen niet eerlijk, want de regels waren dat je van huis tot aan school moest lopen of fietsen.
Omdat er vrij hard gereden wordt ( je mag max.60, maar dat wordt hier kennelijk uitgelegd als minimum snelheid) durfde ik het tot nog toe niet aan om op de fiets te gaan met slingerende zoon en zware dochter achterop. Dus opperde ik dat lopen ook een optie zou zijn, maar dan moesten we wel echt héééél vroeg op pad gaan. Ik berekende dat we dan wel een uur voordat de school open zou gaan van huis moesten gaan ( rekening houdend met twee treuzelende kinderen). Nou dat leek hen wel wat. En zo kwam het dat we vanochtend nog voor half 8 op weg gingen. De hond kon ook mooi mee ( in het kader van twee vliegen in een klap) en die keek echt heel verbaasd, maar liep even later vrolijk mee. Af en toe leek ze even om te kijken en te vragen of het echt wel de bedoeling was dat we deze vroege wandeling aan het maken waren.
Uiteindelijk kwamen we keurig op tijd aan. De kinderen helemaal enthousiast. De hond en ik keerden weer huiswaarts. Dat ging een stuk sneller, de hond had er zin in.
Nu maar eens kijken of we het deze week nog eens kunnen doen.